Το oladeka.com επ’ ευκαιρία της είδησης της εγκατάστασης του πύργου τερματισμού συνέλλεξε κάποιες αποκαλυπτικές πληροφορίες τις οποίες επιβεβαίωσε με έρευνα σχετικά με ένα άλλο θέμα της κωπηλασίας που είναι το μνημείο των χαμένων Κωπηλατών.
Στην περίοδο της 5αετίας 1990-1995 συνέβησαν γεγονότα κατά τα οποία χάθηκαν κωπηλάτες σε ώρες προετοιμασίας και αγώνων.
Στη λίμνη των Ιωαννίνων πνίγηκαν Γάλλοι κωπηλάτες της εθνικής ομάδος της Γαλλίας, κωπηλάτες του ναυτικού ομίλου Ιωαννίνων σε προπόνηση, άλλοι κωπηλάτες σε χώρες της Ευρώπης και όχι μόνο, με τελευταίο τον πνιγμό του κωπηλάτη του Ναυτικού Ομίλου Καστοριάς Μιχάλη Μπατσόπουλου ο οποίος προετοιμάζονταν να κλείσει την κωπηλατική του καριέρα στους προσεχείς πανελλήνιους του 1995, υπηρετώντας παράλληλα την στρατιωτική του θητεία.
Σημειωτέον ότι ο Καστοριανός κωπηλάτης είχε επιστρέψει από την Αμερική όπου έκανε μεταπτυχιακό και την απαραίτητη πρακτική, βελτιώνοντας το πτυχίο του χημικού μηχανικού με την ειδικότητα του χημικού μηχανικού περιβαλλοντολόγου και με αντικείμενο τον καθαρισμό λιμνών και πόσιμου νερού.
Όλα αυτά τα γεγονότα στον ιδρυτή του ΝΟΚ και για πολλά χρόνια προέδρου με πρωτοπόρες εμπνεύσεις Φιλίππου Κοσμά (Μπαρμπα Τσούλης), γέννησαν την ιδέα να στηθεί στην Καστοριά μνημείο των χαμένων κωπηλατών αναλαμβάνοντας μάλιστα προσωπικά το συνολικό κόστος του εγχειρήματος.
Ο Φίλιππος Κοσμάς γνώριζε από τη Γαλλία τον γλύπτη Βασίλη Δωρόπουλο καταγόμενο από την Μεσοποταμία Καστοριάς, που σπούδαζε τότε στη Γαλλία.
Όταν ο καλλιτέχνης επέστρεψε στην Αθήνα, έγινε πανελλήνια γνωστός από τους δύο διαγωνισμούς που κέρδισε και έτσι φιλοτέχνησε το μνημείο του Γρηγόρη Λαμπράκη στην Θεσσαλονίκη και το άγαλμα της συμφιλίωσης στην πλατεία Κλαυθμώνος, επί δημαρχίας Μιλτιάδη Έβερτ.
Ο Φίλιππος Κοσμάς είχε συμφωνήσει με τον Βασίλη Δωρόπουλο το κόστος του έργου που ανήλθε σε δύο (2) εκατομμύρια δραχμές, έχοντας στα πλάνα του τα αποκαλυπτήρια να πραγματοποιηθούν κατά τη διάρκεια διεθνούς διοργάνωσης στο κωπηλατοδρόμιο της Καστοριάς, καλώντας να παραβρεθεί σύσσωμη η Διεθνής Κωπηλατική Ομοσπονδία μαζί με εκπροσώπους από χώρες με χαμένους κωπηλάτες. Ο γλύπτης ζήτησε σαν σημείο αναφοράς για τη δημιουργία του μνημείου μία ενδεικτική φωτογραφία αγωνιζόμενου κωπηλάτη, ενώ ο εμπνευστής και δωρητής ζήτησε από τον κ. Δωρόπουλο να χρησιμοποιήσει φωτογραφία του Μιχάλη Μπατσόπουλου που χάθηκε στα νερά της λίμνης Καστοριάς. Και έτσι έγινε.
Δυστυχώς όμως ο αιφνίδιος θάνατος του δεν επέτρεψε στον ίδιο να πραγματοποιήσει την ιδέα του με την οποία προσδοκούσε τη διαφήμιση της κωπηλατικής και Βυζαντινής Καστοριάς μαζί με τον σύγχρονο κωπηλατικό στίβο της.
Ευτυχώς όμως η κληρονόμος κόρη του Μαρίκα Κοσμά – Δούμα και ο σύζυγος της Άκης Δούμας όταν πληροφορήθηκαν από συγγενικό πρόσωπο και πιο συγκεκριμένα τον κ. Λάζαρο Αναγνώστου, την επιθυμία του πατέρα της, απέστειλαν το ποσό των δύο εκατομμυρίων δραχμών στον Ναυτικό Όμιλο Καστοριάς, ο οποίος με τη σειρά του κατέβαλε την προκαταβολή που ζήτησε ο γλύπτης του μισού περίπου ποσού και έτσι πραγματοποιήθηκε το έργο και παραδόθηκε στην τότε διοίκηση του ΝΟΚ.
Η μόνη επιθυμία των δωρητών ήταν σε σημείο ευκρινές και διακριτικά να φανούν τα ονόματα των δωρητών οι οποίοι μάλιστα είχαν αγοράσει και μία σύγχρονη κωπηλατική λέμβο στη μνήμη του πατρός και πεθερού που βαπτίστηκε με το όνομα του (Φίλιππος Κοσμάς).
Από εκεί και πέρα όμως αρχίζουν τα απαράδεκτα. Για περισσότερα από 20 χρόνια μέχρι σήμερα, το μνημείο δεν έχει στηθεί επειδή το υπόλοιπο ποσό οι τότε διοικήσεις το ξόδεψαν σε άλλου είδους εκδηλώσεις, αφήνοντας απλήρωτο τον γλύπτη με το έργο να αραχνιάζει στο λεμβαρχείο του ομίλου με κίνδυνο αλλοίωσης του χαλκού από την υγρασία. Όλα τα παραπάνω έχουν επιβεβαιωθεί τόσο από τον κ. Λάζαρο Αναγνώστου όσο και από τον ίδιο τον καλλιτέχνη κ. Βασίλη Δωρόπουλο, ο οποίος μάλιστα δήλωσε στο oladeka.com ότι πλέον δεν απαιτεί την εξόφληση του υπολοίπου ποσού, παρά μόνο αυτό που επιθυμεί ο ίδιος είναι να τοποθετηθεί το μνημείο, αρκεί βέβαια να εξευρεθεί τρόπος κάλυψης των εξόδων της τοποθέτησης του.
Από τότε μάλιστα και κατά τη διάρκεια όλων αυτών των χρόνων καμία διοίκηση δεν έδειξε ενδιαφέρον παρά τις οχλήσεις του γλύπτη και μόνο η προηγούμενη διοίκηση με πρόεδρο τον κ. Φλώρο Κωνσταντίνο ήρθε σε επαφή και με τον καλλιτέχνη αλλά και με τον Δήμο Καστοριάς αλλά το μόνο αποτέλεσμα που κατάφερε ήταν να πάρει απόφαση το δημοτικό συμβούλιο για την παραχώρηση χώρου τοποθέτησης του μνημείου στο πράσινο της Λεωφόρου των Κύκνων.
Και το εύλογο ερώτημα που προκύπτει:
Υπάρχει κανείς επιτέλους που θα ενδιαφερθεί να υλοποιηθεί η επιθυμία του αείμνηστου Φιλίππου Κοσμά και να τιμηθεί το ενδιαφέρον που έδειξαν οι κληρονόμοι του;
Αναμένουμε απαντήσεις από τον Ναυτικό Όμιλο Καστοριάς και τον Δήμο Καστοριάς…
