Αγώνας επιβίωσης
Οι κινητοποιήσεις των αγροτών και των κτηνοτρόφων είναι και εύλογες και δίκαιες. Αγωνίζονται για την επιβίωση τους σ ένα δυστοπικό περιβάλλον, γεμάτο γαλάζιες ακρίδες που απομυζούν τον κόπο τους. Σήμερα η χώρα μας έχει όλες τις δυνατότητες για να παράγει και δεν μπορεί να το κάνει λόγω του κόστους καλλιέργειας. Αυτό οφείλεται στην αισχροκέρδεια στους τομείς της ενέργειας, των καυσίμων και των απαραίτητων πρώτων υλών (λιπάσματα φυτοφάρμακα). Από την άλλη πλευρά οι αγρότες μας δεν μπορούν να εισπράξουν ούτε τις ελάχιστες ευρωπαϊκές επιδοτήσεις που θα τους έδιναν μια μικρή ανάσα. Αυτές τις καρπώνονται κάποιοι επιτήδειοι λακέδες με κομματικό ονοματεπώνυμο. Οι κτηνοτρόφοι μας μετά τον σφαγιασμό των αιγοπροβάτων λόγω ευλογιάς και τον αφανισμό ολόκληρων κοπαδιών βρίσκονται στο χείλος της καταστροφής. Παρακολουθούμε κάθε μέρα εικόνες γεμάτες πόνο και απόγνωση. Όλα αυτά οδηγούν σε μια διατροφική εθνική αυτοχειρία.
Η κυβέρνηση αντί να εξετάσει άμεσες λύσεις για τα προβλήματα των αγροτών και των κτηνοτρόφων (ειδικό τιμολόγιο ρεύματος, επιστροφή ΕΦΚ στο αγροτικό πετρέλαιο, να δώσει πίσω τα κλεμμένα, φθηνές ζωοτροφές), στρέφει την προπαγάνδα της στον κοινωνικό αυτοματισμό και την κατασυκοφάντησή τους.
Για να υπάρχουν ανοιχτοί δρόμοι και λιμάνια, δεν πρέπει να υπάρχουν ακαλλιέργητα χωράφια και κλειστά μαντριά. Γιατί όταν αυτό συμβεί, τότε θα έχουμε και κλειστά μαγαζιά και σπίτια.
Η επιβίωση των αγροτών και των κτηνοτρόφων δεν είναι μόνο δικό τους θέμα, είναι και δικό μας. Είμαστε μαζί τους.












