Στην πόλη της Καστοριάς, βρίσκονται τα ονομαζόμενα «Κορέστεια» ή «πλίνθινα χωριά», τα οποία ήταν χτισμένα από κοκκινόχωμα, νερό και άχυρο και τα οποία χτίστηκαν από τοπικούς μάστορες στο πρώτο μισό του περασμένου αιώνα.
Ο Γάβρος, που παίρνει το όνομά του από το ομώνυμο δέντρο των δασών της Σαρακίνας, αποτελεί ένα από αυτά τα χωριά και τοποθετείται στα δυτικά της εθνικής οδού Καστοριάς-Πρεσπών.
Οι περισσότεροι κάτοικοι του μετανάστευσαν στην Αυστραλία και τον Καναδά κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, ενώ όσοι απέμειναν αναγκάστηκαν να το εγκαταλείψουν και να μετοικήσουν στο νεοΐδρυθέν χωριό Κορέστεια. Από τον Γάβρο ξεκινά ο ποταμός Λαδοπόταμος ο οποίος καταλήγει στον Αλιάκμονα, χαρίζοντας υπέροχες εικόνες στο πέρασμά του.
Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Γαβρέσι. Το «κουφάρι» της εγκατάλειψης ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια του επισκέπτη, μέσα από τα μισογκρεμισμένα «κοκκινόσπιτα», που σαν αυτόπτες μάρτυρες μιας αλλοτινής εποχής, έχουν πολλά να σου πουν. Μάλιστα, τα ξεθωριασμένα χρώματά των σπιτιών, έχουν εμπνεύσει μεγάλα ονόματα σκηνοθετών του ελληνικού και ξένου κινηματογράφου και οι εικόνες του έχουν γίνει γνωστές στο ευρύ κοινό μέσα από αυτόν.
