Κάτι που δεν ακούστηκε για το πανηγύρι του Άργους Ορεστικού ήταν ένας επεισοδιακός εφοριακός έλεγχος που έγινε κατά τη διάρκεια της εμποροπανήγυρης.
Όπως ακούγεται στη λαϊκή πιάτσα -ως πραγματικότητα; ως αστικός μύθος;- οι υπάλληλοι της εφορείας ακόμη κι εκείνοι που με βαριά καρδιά ξεκινούν για την εκτέλεση του καθήκοντός τους, έχουν λάβει ήδη εντολές να μην γυρίσουν στην υπηρεσία εάν δεν ρίξουν κάποιες «καμπάνες».
Οι εφοριακοί, (ανάμεσα τους και κάποιες καστοριανές γυναίκες οι οποίες το τελευταίο που θα θελαν θα ήταν στις εποχές που διανύουμε, να πλήξουν οικονομικά κάποιους συμπολίτες μας), αναγκαστικά, μετά από κάποιους ελέγχους, κατέληξαν σε μια επιχείρηση που συμμετείχε στην εμποροπανήγυρη και αφού διαπίστωσαν κάποια οικονομικά σφάλματα, ξεκίνησαν την διαδικασία της…λυπητερής.
Εκεί σημειώθηκε η…έκρηξη. Ο επιχειρηματίας έσυρε…το χορό και σε λίγα δευτερόλεπτα μαζεύτηκε από γύρω ολάκερο το πανηγύρι. Το τι άκουσε τ αυτί της εφοριακού δεν λέγεται…Τι κοσμητικά επίθετα, τι κατάρες για τους ίδιους, τα παιδιά και τις οικογένειες τους και άλλα τέτοια όμορφα, δεν λέγεται. Εκεί όμως θα ταίριαζε σίγουρα στο τέλος η ερώτηση: «Δεν ήξερες, δεν ρώταγες;»
Το αποτέλεσμα των ιταλικών εκλογών δεν είναι εντελώς άσχετο με το συγκεκριμένο…πανηγύρι μιας και όλοι σιγά – σιγά καταλαβαίνουν ότι οι τε΄ραστιες και πρωτόγνωρες δοκιμασίες που έχει γνωρίσει και συνεχίζει να ζει η κοινωνία μας από το 2008 έως σήμερα χωρίς διάλειμμα, αποτελεί τεράστιο άλλοθι και βάρος που οδηγεί πολίτες και κοινωνία σε νευρικές και απότομες αντιδράσεις με απρόσμενα και επεισοδιακά αποτελέσματα.
Και ο Χειμώνας δεν ήρθε ακόμα…
