Παγκόσμια Ημέρα Μουσείων σήμερα και το ανοίξαμε εορταστικά το αγαπημένο μας Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα στην πόλη της Καστοριάς! Εορταστικά, υποδεχόμενοι μαθητές από δημοτικό σχολείο της πόλης, που ήρθαν να παρακολουθήσουν μια δράση-αξιόλογη θεωρούμε- σχετική με το 1821. Δε λέμε περισσότερα σήμερα, γιατί η δράση θα επαναληφθεί και αύριο.
Ευχαριστούμε τον κ. Αντώνη Νικολαΐδη που μας ευχήθηκε “χρόνια πολλά” και την ευχή του τη χρειάζονται όλα τα μουσεία, μετά από τόσον καιρό που ήταν κλειστά και, άρα, τα έσοδά τους μηδενίστηκαν, καθώς δεν κόβονταν εισιτήρια για να μπορούν να ζήσουν.
Χρόνια τους πολλά, λοιπόν, από όλους μας μ’ ένα αγαπημένο ποίημα του Δημήτρη Μανθόπουλου, που στο προσφιλές θέμα του ζωντανέματος του μουσείου τη νύχτα αναφέρεται:
Στο μουσείο κάθε νύχτα
Πάλι απόψε στο Μουσείο
ζωντανέψανε τ’ αρχαία
κι είχαν όλη νύχτα γλέντι
με τον φύλακα παρέα.
Κι αυτός σύντροφους που τα ‘χει
και δεν τους χαλάει χατίρι,
απ’ του Διόνυσου ξανάπιε
το γεμάτο το κροντήρι.
Ένας Σάτυρος μια στάλα
κι ένας Σιληνός με γένια,
του καλού καιρού μεθύσαν
σάμπως κι άδειασαν βαγένια.
Παίζει ο τραγοπόδης Πάνας
το σουραύλι του με κέφι
κι από μια αττικήν υδρία
κρούνε λυγερές το ντέφι.
Οι ζωγραφισμένες κόρες,
του ερυθρόμορφου αμφορέα,
ήρθαν συντροφιά να κάνουν
μια κουκλίτσα Ταναγραία.
Βλάμικο συρτό χορεύουν
ήρωες, θεοί, ημιθέοι
κι οι θνητοί μ’ αυτούς αντάμα:
Σπαρτιάτες, Αθηναίοι…
Όμως, η κλεψύδρα αδειάζει
κι ο κυρ-φύλακας πετιέται:
“Πάλι ονειρευόμουν ξύπνιος;”
απορεί και χασμουριέται.
Αντηχεί στ’ αυτιά του ακόμα
ο χορός και το τραγούδι.
Κι αύριο πάλι, τέτοιαν ώρα,
θα καεί το πελεκούδι!
Από το Facebook της Σόνιας Ευθυμιάδου Παπασταύρου
