Η πρόσφατη πρωτοφανής κρατική αεροπειρατεία που οδηγεί στη σύλληψη και παράδοση αντιφρονούντα στο αμφιλεγόμενο καθεστώς της Λευκορωσίας, επαναφέρει στην επικαιρότητα ένα ζήτημα δημόσιας ασφάλειας που ξεκινά το πρώτο μισό του 20ου αιώνα, κορυφώνεται τη δεκαετία του 70 και ατονεί μετά την 11 Σεπτεμβρίου 2001 με τους νέους αυστηρούς κανόνες αεροπλοΐας.
Οι πρώτες αεροπειρατείες στον κόσμο που γίνονται το 1928 και 1932 σε ΗΠΑ και Βραζιλία αντίστοιχα, με συνολικό απολογισμό τέσσερα θύματα, αναδεικνύουν ένα νέο κτητικό, τρόπο διεκδίκησης κάθε είδους αιτήματος. Μεταπολεμικά γίνονται στον κόσμο τρεις πολύνεκρες αεροπειρατείες, ενώ στην επόμενη πρωταγωνιστεί η χώρα μας.
Είναι 12 Σεπτεμβρίου 1948, όταν από το αεροδρόμιο Ελληνικού απογειώνεται στις 13:15 το επιβατικό SXBAH αεροπλάνο τύπου Ντακότα της εταιρίας ΤΑΕ (Τεχνικαί Αεροπορικαί Εκμεταλλεύσεις), πρόδρομου της Ολυμπιακής Αεροπορίας, με προορισμό τη Θεσσαλονίκη, έχοντας τετραμελές πλήρωμα και 17 επιβάτες, ανάμεσα στους οποίους βρίσκεται και ο τότε βουλευτής του κόμματος των Φιλελευθέρων Ιωάννης Αποστόλου. Όταν το αεροπλάνο βρίσκεται πάνω από τη Σκύρο ομάδα 6 νεαρών κρατώντας μπουκάλια και μαχαίρι επιτίθεται στην αεροσυνοδό, προστάζει στους επιβάτες να βάλουν τα χέρια πίσω από την πλάτη, τραυματίζουν τον ασυρματιστή και παλεύουν με τους πιλότους ζητώντας τους να προσγειώσουν το αεροπλάνο στη Γιουγκοσλαβία.
Όταν ο ελληνικός πύργος ελέγχου ενημερώνεται για την αεροπειρατεία είναι αργά, και τα πολεμικά που σηκώνονται από Γιάννενα και Καστοριά επιστρέφουν άπραγα. Το αεροπλάνο προσγειώνεται τελικά σε ένα χωριό της Γιουγκοσλαβίας και επιστρέφει πίσω χωρίς τους αεροπειρατές.
Η πρώτη αεροπειρατεία στην Ελλάδα ολοκληρώνεται με επιτυχία, αλλά η επόμενη ημέρα είναι δύσκολη για όλους τους συμμετέχοντες σε αυτή. Το πλήρωμα του αεροσκάφους δεν αντιμετωπίζεται ως θύμα αλλά ως θύτης :ανακρίνονται, φυλακίζονται με την κατηγορία της εγκληματικής αμέλειας, και παρότι στη δίκη που ακολουθεί δεν βρίσκεται κανένα στοιχείο εναντίον τους και αθωώνονται, απολύονται…
Στη φυλακή μπαίνουν και όσοι φιλοξένησαν τους νεαρούς αεροπειρατές το ελάχιστο διάστημα που παρέμειναν στην Αθήνα, αλλά αποφυλακίζονται, στιγματισμένοι, σύντομα. Όμως ούτε οι νεαροί αεροπειρατές φτάνουν στη γη της επαγγελίας. Αντιμετωπίζονται με δυσπιστία από το καθεστώς, κάποιοι σκοτώνονται στις τελευταίες μάχες του εμφυλίου, ενώ οι υπόλοιπο επαναπατρίζονται στη μεταπολίτευση.
Μοιάζει απίστευτο, αλλά είναι ένα από τα παιχνίδια της ζωής που αξίζει η καταγραφή του. Τρεις μόλις ημέρες μετά από την επιτυχημένη είσοδο των έξι νεαρών στη Γιουγκοσλαβία, ένας άλλος νεαρός, από τη Βουλγαρία αυτή φορά, διαφεύγει με αεροπλάνο από τη σοσιαλιστική Βουλγαρία για να προσγειωθεί στη Ξάνθη : «…δια να καταφύγει εις τον ελεύθερον κόσμον διότι η ζωή εντός της Βουλγαρίας είναι αφόρητος»…
