Οι πηγές των πόρων, με τους οποίους η Ευρωπαϊκή Ενωση θα εξασφαλίσει τα έσοδα για να εξυπηρετήσει τον δανεισμό της για τη χρηματοδότηση του Ταμείου Ανάκαμψης ύψους 750 δισ. ευρώ, διχάζουν βαθιά τις χώρες – μέλη της.
Σύμφωνα με δημοσίευμα των Financial Times, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στοχεύει στην άντληση επιπλέον εσόδων 13-15 δισ. ευρώ ετησίως.
Οι τρεις βασικές πηγές νέων πόρων
Τα έσοδα αυτά, σύμφωνα με τα συμπεράσματα του Συμβουλίου Κορυφής του περασμένου Ιουλίου, θα βασίζονται πιθανόν σε τρεις βασικές πηγές: Την επέκταση του ισχύοντος συστήματος πώλησης και αγοράς δικαιωμάτων ρύπων, από την οποία θα μπορούσαν να προκύψουν τα μισά από τα απαιτούμενα έσοδα, έναν νέο διασυνοριακό μηχανισμό προσαρμογής για τις εκπομπές άνθρακα και έναν φόρο στις ψηφιακές επιχειρήσεις.
Ωστόσο, διπλωμάτες ανέφεραν ότι οι Βρυξέλλες θα δυσκολευθούν να εξασφαλίσουν τη συναίνεση των χωρών, όχι μόνο λόγω της πολυπλοκότητας του σχεδιασμού νεών φόρων και δασμών, αλλά και λόγω της απροθυμίας σε πολλές πρωτεύουσες να εκχωρήσουν επιπλέον έσοδα στην ΕΕ. «Θα υπάρξει μάχη για μία ακόμη φορά», δήλωσε Ευρωπαίος διπλωμάτης αναφερόμενος στις διαφορές που υπάρχουν.
Μεγαλύτερο αγκάθι η ψηφιακή φορολογία
Mία από τις μεγαλύτερες μάχες μπορεί να αφορά την ψηφιακή φορολογία που συνδέεται άμεσα με τις πρωτοβουλίες που βρίσκονται σε εξέλιξη σε διεθνές επίπεδο, στο πλαίσιο του ΟΟΣΑ. Οι Βρυξέλλες σχεδιάζουν να παρουσιάσουν σχετική πρόταση τον Ιούνιο, ώστε ο φόρος να μπορεί να επιβληθεί από το 2023.
Πολλές κυβερνήσεις, ωστόσο, εμφανίζονται όλο και πιο επιφυλακτικές. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι υπουργοί Οικονομικών μεγάλων χωρών εκτός της ΕΕ, μαζί με τη Γερμανία, προειδοποίησαν τις Βρυξέλλες ότι η όποια ψηφιακή φορολογία δεν πρέπει να παρεμβαίνει στην προσέγγιση που επιχειρείται στο πλαίσιο του ΟΟΣΑ. Οι προσπάθειες του ΟΟΣΑ ενισχύθηκαν αυτή την εβδομάδα μετά τις νέες προτάσεις της κυβέρνησης του Τζο Μπάιντεν, οι οποίες αποσκοπούν στη σφυρηλάτηση μίας διεθνούς συναίνεση για τη φορολογία των πολυεθνικών επιχειρήσεων.
Τα σχέδια των Βρυξελλών για τον ψηφιακό φόρο θα στοχεύουν σε ένα ευρύτερο φάσμα επιχειρήσεων σε σχέση με τη συζήτηση στον ΟΟΣΑ που περιορίζεται στις πολύ μεγάλες πολυεθνικές. Οι χώρες της ΕΕ έχουν, πάντως, τη διαβεβαίωση του Επιτρόπου για την Οικονομία, Πάολο Τζεντιλόνι, ότι τα σχέδια της ΕΕ θα σέβονται απόλυτα την εργασία που γίνεται στον ΟΟΣΑ.
Διαφορές υπάρχουν και για τις δύο άλλες δυνητικές πηγές εσόδων. Κάθε επέκταση του συστήματος αγοράς και πώλησης δικαιωμάτων ρύπων θα προκαλέσει ισχυρή αντίθεση από τις θιγόμενες βιομηχανίες και τις χώρες που αντιμετωπίζουν δυσκολίες στη μετάβαση στη νέα πράσινη εποχή.
Αντίστοιχα, η καθιέρωση ενός διασυνοριακού μηχανισμού προσαρμογής για τις εκπομπές άνθρακα θα σημαίνει ότι οι εκπομπές άνθρακα ορισμένων εισαγωγών θα επιβαρύνονται όπως και οι εκπομπές των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων, αλλά θα είναι δύσκολο να σχεδιασθεί και να διασφαλισθεί η συμμόρφωσή του με τις κατευθυντήριες γραμμές του World Commerce Group. Επιπλέον, υπάρχει ο κίνδυνος να υπάρξει αντίδραση από διάφορες οικονομικές δυνάμεις.
Διαφορετικός ο αντίκτυπος στις χώρες – μέλη
Και οι τρεις φόροι έχουν πολύ διαφορετικό αντίκτυπο στις χώρες – μέλη. Για παράδειγμα, η Ιρλανδία μπορεί να επηρεαστεί δυσανάλογα από τον ψηφιακό φόρο, ενώ η Πολωνία μπορεί να επηρεαστεί πολύ περισσότερο από τη μεταρρύθμιση του συστήματος ανταλλαγής ρύπων. Το γεγονός αυτό έχει προκαλέσει μία συζήτηση για έναν μηχανισμό αποζημιώσεων που θα διασφαλίσει μία δικαιότερη κατανομή των βαρών.
Με πληροφορίες από Financial Times
