Οι Αμερικανοί λένε ότι δεν πρέπει ν’ αφήνεις την πραγματικότητα να σου χαλάει μια ωραία ιστορία.
Πολύ πριν μάθουμε όμως τι λένε αμερικανικά τσιτάτα (απ’ αυτά που χρησιμοποιούνται για να πωληθεί μούρη σε παρέες ή να ψαρώσουν γκομενάκια σε φλερτ) είχαμε αρχίσει ήδη να το εφαρμόζουμε.
Τουλάχιστον στο μουσικό κομμάτι…
Γιατί είναι άπειρα τα παραδείγματα στίχων που ως παιδιά δεν μπορούσαμε να τους καταλάβουμε (και ως μεγάλοι αρνηθήκαμε να τους αλλάξουμε).
Οπότε αναγκαστήκαμε ν’ αυτοσχεδιάσουμε και να τους κατατάξουμε ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ στη μνήμη με χαρακτηριστικές ακαταλαβίστικες ορολογίες.
Όπως οι εξής:
«Γουάκαμακαφον»
Κόλλησε τόσο πολύ -και τόσο ωραία- που δεν μας ένοιαζε αν είναι λάθος. Ακόμα κι όταν μάθαμε ότι δεν έχει καμία σχέση αυτό που τραγουδάμε με τον πραγματικό στίχο του κομματιού, δεν προδώσαμε εκείνο που εξαρχής είχαν πιάσει τ’ αυτιά μας. Όσα χρόνια κι αν περάσουν λοιπόν, το «rock the microphone» που λέει στ’ αλήθεια το κομμάτι θ’ αναπαράγεται απ’ όλους μας με το all time classic (και ελαφρώς ιαπωνικό) «γουάκαμακαφον».
«Έκσταση-έκστανο»
Ακόμα και τη στιγμή που διαβάζεις αυτές τις γραμμές (ή ακούς το κομμάτι παρακάτω) είναι αμφίβολο αν έχεις καταλάβει τη διαφορά. Αν γνωρίζεις ποιος είναι ο πραγματικός τίτλος και τι τραγουδάς (αντ’ αυτού) τόσα χρόνια. Ακόμα κι αν το γνωρίζεις όμως, έχει καθιερωθεί πλέον στο μυαλό σου. Έχει σφηνωθεί και δεν πρόκειται ποτέ ν’ αλλάξει: Θ’ αρνείσαι αιώνια ότι λέει «esta si, esta no» ΧΩΡΙΣ το «c» που σ’ έφερνε κι εσένα σε… έκσταση όταν το χόρευες!
«Ασεντεχέ»
Εδώ η «δολοφονία» του στίχου δεν είναι τόσο στυγερή. Είναι πολύ μικρή η διαφορά ανάμεσα στην πραγματικότητα και σε αυτό που θεωρούσαμε εμείς ότι λέει: «Ασερεχέ» προφέρεται στα ισπανικά, «ασεντεχέ» ακουγόταν από τα στόματα αφιονισμένων κοριτσιών που χτυπιούνταν στους ρυθμούς της περιβόητης χορογραφίας. Περίπου τόσο ανεπαίσθητο, όσο το «κέτσα» που λέγαμε μικροί αντί για (Las) Ketchup που ήταν το όνομα του συγκροτήματος.
«Κουτσουμπιλό»
Ίσως ευθύνεται πως όταν ξεκινήσαμε να το ακούμε ήμασταν ακόμα τόσο μικροί που δεν ξέραμε αγγλικά. Ίσως πάλι ξέραμε αγγλικά, αλλά ήμασταν σε μια κατάσταση παρόμοια με αυτή που βρισκόταν συχνότατα ο Μπομπ Μάρλεϊ και δεν γινόταν (ακόμα κι αν το θέλαμε) να το προφέρουμε σωστά. Όπως και να ‘χει, ένα πράγμα είναι σίγουρο: Σε κάθε ΜΙΑ σωστή προφορά του «could you be loved» αντιστοιχούν (τουλάχιστον) ΔΕΚΑ που ακούστηκε «κουτσουμπιλό»…
«Αλίκη Μπομπονέα»
Η πιο σουρεάλ (αλλά ταυτόχρονα και πιο εύλογη) απόδοση απ’ όλες! Γιατί ναι, όπως επιβεβαιώνεται και από τα παραδείγματα που προηγήθηκαν, εμείς ακούγαμε ό,τι να ‘ναι. Στην προκειμένη περίπτωση όμως κι ο στίχος (του κομματιού Informer του Snow) ήταν σαν… password στην πίσω πλευρά του ρούτερ. Ε, περίεργο ήταν μετά που αντί για «a licky boom boom down», εμείς είχαμε ανακαλύψει την (αγνώστων λοιπών στοιχείων) «Αλίκη Μπομπονέα»;
