Στην πολιτική τίποτα δεν είναι δεδομένο.
Όλοι περιμένουν τον μεσσία.
Αυτός φάνηκε στο πρόσωπο του περιφερειάρχη Γιώργου Κασαπίδη πριν τις εκλογές. Ο Γιώργος όπως όλοι τον γνωρίζουν έμοιαζε ο λυτρωτής της περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας. Της περιφέρειας με τη μεγαλύτερη ανεργία, με τους λιγότερους διαθέσιμους πόρους από ευρωπαϊκά προγράμματα και των ανύπαρκτων έργων. Αυτά που έχουν γίνει μέχρι τώρα απλά ήταν άθροισμα συμπτώσεων (βλέπε Εγνατία Οδό).
Και ενώ τους πρώτους μήνες η ανυπαρξία οφειλόταν στα πρώτα βήματα γνωριμίας με το περιβάλλον της περιφέρειας και την περίοδο χάριτος, ήρθε ξαφνικά ο «κανένας» σχεδιασμός της πανδημίας στη Δυτική Μακεδονία με τα γνωστά σε όλους αποτελέσματα. Ακολούθησαν μεγάλες δηλώσεις και λίγα έργα.
Πριν λίγους μήνες ξεκινά και η διαπραγμάτευση για την επόμενη ημέρα, την «απολιγνιτοποίηση». Επισκέψεις, συσκέψεις, δηλώσεις, συνεντεύξεις. Κανένα ρεαλιστικό πλάνο. Χτυπήματα στην πλάτη, καλές κουβέντες αλλά χωρίς καμία ουσία. Φοροαπαλλαγές για νέες επιχειρήσεις (που ίσως να μην έρθουν ποτέ) και καμία μέριμνα για επιχειρήσεις που τόσα χρόνια βάζουν πλάτη. Καμία βοήθεια σε ανθρώπους της περιφέρειας για να δημιουργήσουν, για να ενισχύσουν τον τοπικό πόρο. Μεγαλεπήβολα σχέδια για τρομερές επενδύσεις αλλά μόνο θεωρίες.
Οι μοναδικές επενδύσεις αυτή τη στιγμή είναι τα φωτοβολταϊκά. Με τον γεωπόνο περιφερειάρχη με τη γνωστή αγάπη του για τη φύση και το περιβάλλον, να ξεχνάει. Να ξεχνάει πως ειδικά για τους μικρούς γαιοκτήμονες μόνο καταστροφικό είναι το σενάριο αυτό. Μείωση του αγροτικού εισοδήματος και καταστροφή του εδάφους.
Και φτάνουμε στο σήμερα. Μεταστροφή και απόρριψη του σχεδίου απολιγνιτοποίησης από το περιφερειακό συμβούλιο. Μια κίνηση για να θολώσει τα νερά. Γιατί μόνο έτσι μπορεί να χαρακτηριστεί. Χωρίς να προσμετράται η άποψη του περιφερειακού συμβουλίου, ο περιφερειάρχης και ο συνδυασμός του γυρίζει την πλάτη στο κυβερνητικό σχέδιο και ουσιαστικά στο σχέδιο που ο ίδιος συμφώνησε. Χωρίς όμως κανένα αντίκτυπο. Καθαρά για ψηφοθηρικούς λόγους και μόνο.
Τελικά αποδέχθηκε ότι ο «Γιώργος» δεν είναι ο μεσσίας. Αποδείχθηκε πως το προσωπικό όφελος αλλά και κάποιων συνεργατών του είναι πάνω από όλα και όλους.
Τελικά ποιος έχει δίκιο, ποιος είναι ο κερδισμένος;
Σίγουρα χαμένοι είναι οι πολίτες της Δυτικής Μακεδονίας.
Απογοήτευση.
*Γράφει ο «άστοχος» της Δυτικής Μακεδονίας
