Ούτε μια εβδομάδα δεν πέρασε από την ανακοίνωση της Ο.Λ.Μ.Ε. (2/11/20), που ανέφερε μεταξύ άλλων «Επειδή οι εκπαιδευτικοί και η Ο.Λ.Μ.Ε. είναι υπέρ των ανοιχτών σχολείων για αυτονόητους λόγους, προτείνουμε άμεσα στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, να λάβει επιτέλους τα μέτρα, που τόσο η Ομοσπονδία μας, όσο και οι επιδημιολόγοι υπενθυμίζουν -15 το πολύ μαθητές ανά τάξη, τήρηση των αποστάσεων, ανεύρεση χώρων για μάθημα, διενέργεια μαζικών τεστ, αύξηση του προσωπικού καθαριότητας, υλικά προφύλαξης και απολύμανσης, πρόσληψη αναπληρωτών, αύξηση δαπανών κ.α.–ειδάλλως, αν δεν τηρηθούν, είναι πλέον ορατός ο κίνδυνος να αναγκαστεί το ίδιο το Υπουργείο και η Κυβέρνηση να προχωρήσει σε κλείσιμο των σχολείων, προκειμένου να αποφευχθούν ανεξέλεγκτες καταστάσεις», και η κυβέρνηση προχώρησε σε γενικό lockdown της χώρας και σε κλείσιμο των Γυμνασίων και Λυκείων της, ενώ κατά την έναρξη της τηλεκπαίδευσης χτες, υπήρξε πλήρης κατάρρευση του συστήματος.
Η κυβέρνηση δεν πήρε ουσιαστικά μέτρα υπέρ της υγείας μπροστά στο αναμενόμενο δεύτερο κύμα της πανδημίας. Έβαλε πάνω από όλα τις λεγόμενες αντοχές της οικονομίας. Από την άλλη, η απόφασή της να μην αυξηθούν οι δαπάνες, προκειμένου να διασφαλίσει ασφαλείς όρους λειτουργίας των σχολείων, οδήγησε σε αδιέξοδο και εν τέλει σε κλείσιμο των σχολείων, ενώ συνεχώς διέδιδε «αντιεπιστημονικές» αντιλήψεις, ότι στα σχολεία δε μεταδίδεται ο κορωνοϊός και ότι, σύμφωνα με εκθέσεις του ΕΟΔΥ, η διάδοση στα σχολεία δεν είναι μεγάλη. Δε δίστασε να στοχοποιήσει και να επιτεθεί σε μαθητές που διεκδικούσαν το αυτονόητο δικαίωμά τους να πηγαίνουν με ασφάλεια στο σχολείο. Αντί επίσης να φροντίζει για τα σχολεία, ξόδευε χρόνο και ενέργεια να οργανώσει τις ηλεκτρονικές εκλογές – παρωδία.
Σε καθεστώς lockdown και κλειστών σχολείων, η κυβέρνηση αποφάσισε την πραγματοποίηση τηλεκπαίδευσης για τις επόμενες εβδομάδες χωρίς να έχει διασφαλίσει την πρόσβαση σε αυτή για όλους τους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές. Το ίδιο το Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο ανακοίνωνε πριν λίγες μέρες, ότι μόνο μια (1) τηλεδιάσκεψη (webex) με ταχύτητα 24Mbps (τη συνηθισμένη ταχύτητα που έχει μία οικογένεια και το 29% των σχολείων) μπορεί να πραγματοποιηθεί και τα σχολεία με ταχύτητα 50 Mbps δεν μπορούν να υποστηρίξουν την τηλεκπαίδευση σε πολλαπλά τμήματα. Μ’ αυτά τα δεδομένα χιλιάδες μαθητές κινδυνεύουν να αποκλειστούν ουσιαστικά από την διαδικασία.
Ούτε δύο διδακτικές ώρες δεν άντεξε η πλατφόρμα τηλεκπαίδευσης κατά την πρώτη ημέρα (9/11) της αναστολής της λειτουργίας γυμνασίων και λυκείων της χώρας, παρά τις διαβεβαιώσεις της Υπουργού Παιδείας στα ΜΜΕ ότι όλα ήταν έτοιμα και ότι έχει πραγματοποιηθεί αναβάθμιση του δικτύου. Η πραγματικότητα για άλλη μια φορά διαψεύδει οικτρά την κ. Κεραμέως και δείχνει ότι δεν έγινε η απαραίτητη αναβάθμιση των διαδικτυακών υποδομών και πόρων του συστήματος. Η δε απάντηση από την κ. Υφυπουργό σχετικά με την κατάρρευση του συστήματος ήταν η γνωστή, «την ευθύνη έχουν οι άλλοι», εν προκειμένω η εταιρεία Cisco WebEx. Ωστόσο η συγκεκριμένη εταιρεία ανακοίνωσε ότι το πρόβλημα αφορούσε μόνο στο cluster του Λονδίνου. Δεν μας εξήγησε επίσης γιατί δεν λειτουργούν, ούτε τα webmail των σχολείων, ούτε γιατί επαναπαύθηκαν στις «εγγυήσεις» της εταιρείας χωρίς να υπάρξει περιθώριο λίγων ημερών δοκιμαστικής λειτουργίας.
Η δια ζώσης, κανονική εκπαιδευτική διαδικασία είναι αναντικατάστατη. Ο ρόλος του σχολείου και της εκπαίδευσης -γνωστικός, διαπαιδαγωγητικός, κοινωνικός, μορφωτικός, με καλλιέργεια ομαδικότητας, χαρακτήρα, αξιών κ.ά.- δεν αναπτύσσεται χωρίς τον αναντικατάστατο δεσμό εκπαιδευτικού-μαθητή, την ύπαρξη σχολικής κοινότητας και της αλληλεπίδρασής της με την κοινωνία. Ωστόσο όλοι οι εκπαιδευτικοί θα σταθούμε για μια ακόμα φορά δίπλα στους μαθητές μας «με όλα τα μέσα!»
Απαιτούμε κατ αρχάς από την κυβέρνηση να πάρει όλα εκείνα τα μέτρα, προκειμένου να διασφαλίσει την ομαλή λειτουργία των σχολείων, αφού από ό,τι φαίνεται η κατάσταση σε σχέση με την πανδημία δεν πρόκειται να εξομαλυνθεί τους επόμενους μήνες.
Για την τηλεκπαίδευση απαιτούμε:
- Μείωση – προσαρμογή της ύλης για όλες τις τάξεις και ειδικά για τα πανελλαδικά εξεταζόμενα μαθήματα. Να επαναδιδαχθεί η ύλη που «προχώρησε» στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση, όταν θα ανοίξουν τα σχολεία.
- Το πρόγραμμα της, ο προγραμματισμός και τα λογισμικά και άλλα μέσα που θα επιλεγούν πρέπει να αποφασίζονται με ευθύνη του Συλλόγου Διδασκόντων και των εκπαιδευτικών. Καμία διοικητική αυθαιρεσία δε θα γίνει αποδεκτή.
- Μη προσμέτρηση των απουσιών των μαθητών εφόσον δεν εξασφαλίζονται καθολικά τα τεχνολογικά μέσα. Ειδική μέριμνα για δια ζώσης κάλυψη των εκπαιδευτικών κενών που θα δημιουργηθούν (ενισχυτική διδασκαλία, φροντιστηριακά μαθήματα κ.τ.λ.).
- Να εξασφαλιστεί η κάλυψη, με ευθύνη και δαπάνη του κράτους, του αναγκαίου τεχνολογικού εξοπλισμού για τους μαθητές και εκπαιδευτικούς. Δωρεάν τάμπλετ και ηλεκτρονικούς υπολογιστές, δωρεάν σύνδεση γρήγορου internet. Αναβάθμιση του Πανελλήνιου Σχολικού Δικτύου, ώστε να καλύπτει όλες τις ανάγκες των Δημόσιων Σχολείων. Καμία διεύρυνση των κοινωνικών και εκπαιδευτικών ανισοτήτων μέσα από την τηλεκπαίδευση.
- Επιμόρφωση των εκπαιδευτικών και πλαίσιο για την προστασία των προσωπικών δεδομένων μαθητών και καθηγητών.
- Μη εφαρμογή της Τράπεζας Θεμάτων στο Λύκειο.
Ο.Λ.Μ.Ε.: Για τις εκλογές – παρωδία στις 7/11/20
Το Δ.Σ. της Ο.Λ.Μ.Ε., χαιρετίζει τις δεκάδες χιλιάδες των εκπαιδευτικών που έδωσαν ηχηρό μήνυμα στην κυβερνητική πολιτική της συστηματικής διάλυσης της Δημόσιας Εκπαίδευσης, στον αυταρχισμό και στις αντιδημοκρατικές πρακτικές και ενέργειες του Υπουργείου Παιδείας. Ελπίζουμε πλέον η Υπουργός Παιδείας να έλαβε την απάντηση της στο ερώτημα Δημοψηφιστικού χαρακτήρα που έθεσε στις 15/10/20 όταν με περισσή αλαζονεία δήλωνε ότι «Η ηλεκτρονική ψηφοφορία θα γίνει και τότε θα μετρήσουμε ποιοι θα πάνε με την Ο.Λ.Μ.Ε. και ποιοι με το Υπουργείο». Η απάντηση λοιπόν που έστειλε ο κλάδος στην Υπουργό, ήταν ότι σχεδόν το 94% των εκπαιδευτικών τάχθηκαν με τα συνδικάτα τους με την αποχή τους από τις εκλογές παρωδία, παρά την κινητοποίηση όλου του Διοικητικού μηχανισμού του ΥΠΑΙΘ , του Κομματικού μηχανισμού της ΝΔ, τα «Εντέλλεσθε « της Γενικής Γραμματέως και τις αφόρητες πιέσεις. Εξυπακούεται ότι οι εκλογές αυτές δεν έχουν πλέον καμία νομιμοποίηση, γι’ αυτό της προτείνουμε να υιοθετήσει τις προτάσεις της Ο.Λ.Μ.Ε. και της ΔΟΕ και να παρατείνει τη θητεία των εκλεγμένων από τον κλάδο αιρετών, όπως άλλωστε της δίνει τη δυνατότητα η τροπολογία που η ίδια ζήτησε να ψηφιστεί από τη βουλή, μέχρι να εκλείψουν οι κίνδυνοι από την πανδημία ώστε να μπορέσουν να γίνουν οι εκλογές δια ζώσης όπως ορίζει το ΠΔ 1/2003. Είναι περιττό να επαναληφθεί η θέση της Ο.Λ.Μ.Ε., η οποία είναι κατηγορηματικά αντίθετη στην πραγματοποίηση αρχαιρεσιών με ηλεκτρονική ψηφοφορία.
Θα συνιστούσαμε επίσης στην Υπουργό αντί να εκτίθεται προκαλώντας τη θυμηδία των δεκάδων χιλιάδων καθηγητών και δασκάλων, με τις δηλώσεις του τύπου «Ολοκλήρωση με επιτυχία της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας», χωρίς όμως τους εκπαιδευτικούς θα προσθέταμε εμείς, να αντιληφθεί ότι η διαδικασία της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας που επέλεξε και προσπάθησε να επιβάλλει με το ζόρι, παρά τις αντιδράσεις σύσσωμου του κλάδου, δεν παράγει κανένα νόμιμο αποτέλεσμα στην εκλογή αιρετών εκπροσώπων των εκπαιδευτικών. Εκτός και εάν η Υπουργός έχει αποφασίσει συνεχίζοντας την ίδια πρωτοφανή αντιδημοκρατική πρακτική να ανακηρύξει αιρετούς με 2 ή 3 ψήφους από αυτούς τους «υποψηφίους» που ούτως ή άλλως είχαν αποσύρει την υποψηφιότητα τους.
Το Δ.Σ. της Ο.Λ.Μ.Ε., θα ζητήσει την παραίτηση όσων παρουσιάζονται ως «εκλεγμένοι» από τις εκλογές–παρωδία της 7ης Νοεμβρίου. Εκείνοι οι ελάχιστοι που ενδεχομένως δεν θα το πράξουν, δεν θα τύχουν καμίας αναγνώρισης και νομιμοποίησης από τον κλάδο. Μόνο τον εαυτό τους θα εκπροσωπούν και θα αποτελούν για τον κλάδο «ξένο σώμα». Ο κλάδος επιθυμεί εκπροσώπους που μέσα από δημοκρατικά κατοχυρωμένες και ζωντανές διαδικασίες με τη βούληση του θα έχει επιλέξει.
Δυστυχώς η Υπουργός, δεν έχει αντιληφθεί ότι είναι πολιτική προϊσταμένη ενός πολύ ευαίσθητου χώρου, όπως είναι ο χώρος της εκπαίδευσης, που απαιτεί το διάλογο και ευρείες συναινέσεις κυρίως με την εκπαιδευτική κοινότητα και τους θεσμικούς εκπροσώπους της. Όφειλε πρώτα εκείνη να επιδιώκει τον συστηματικό διάλογο και τις προτάσεις του κλάδου και όχι να ακολουθεί πρακτικές του τύπου «αποφασίζομεν και διατάσσομεν».
Πεποίθηση μας πλέον είναι ότι η παραίτηση της κας Υπουργού θα προσέφερε περισσότερα στον πολύπαθη χώρο της εκπαίδευσης από την παραμονή της.
