Σε δημόσια διαβούλευση βρίσκεται το Σχέδιο (της λεγόμενης) “Δικαίας” Μετάβασης των Λιγνιτικών Περιοχών, από τις 2 Οκτωβρίου έως 10 Νοεμβρίου. Και επειδή ως Λιγνιτικές Περιοχές ορίζονται η Μεγαλόπολη και η Δυτική Μακεδονία, δεν μπορούσα να μην ασχοληθώ με το να ψάξω τι προβλέπεται για την Καστοριά ως κομμάτι της Δυτικής Μακεδονίας, που θεωρούσα ότι είναι.
Στο 38 σελίδων κείμενο, δεν βρήκα ούτε μια φορά την λέξη Καστοριά, παρά το ότι σε πολλά σημεία γίνεται αναφορά σε “επηρεαζόμενες περιοχές”.
Εύλογα λοιπόν αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν να μην επηρεάζεται η Καστοριά ως Νομός -όπως και τα Γρεβενά- που όλα τα προηγούμενα χρόνια μέχρι και σήμερα, ήταν άρρηκτο κομμάτι της Δ. Μακεδονίας σε όλα τα αρνητικά (θα απαριθμήσω μερικά από αυτά πιο κάτω).
Γιατί να εξαιρείται ή να αντιμετωπίζεται μειονεκτικά σε αυτά που προβλέπει το Σχέδιο και που μπορούν να αλλάξουν την ζωή της περιοχής και σε οικονομικό και σε ποιοτικό επίπεδο;
Όλοι γνωρίζουμε ότι η Καστοριά δεν ενισχύθηκε ποτέ από τον λιγνιτικό πόρο, δεν συνδέθηκε ποτέ με την τηλεθέρμανση, δεν … δεν … δεν …, αλλά συμπεριλαμβανόμενη στην Περ. Δυτ. Μακεδονίας είχε μειωμένα ποσοστά ενισχύσεων (μέχρι 45% όταν πχ τα Ιωάννινα και η Χαλκιδική ήταν στο 55%) λόγω του πλασματικού ΑΕΠ που δημιουργούσε η ΔΕΗ για την Περιφέρεια.
Σήμερα με το σχέδιο μετάβασης προβλέπονται:
– για την Κοζάνη και την Φλώρινα ποσοστά ενίσχυσης μέχρι 80% αλλά η Καστοριά ως “επηρεαζόμενη” θα φτάσει στην καλύτερη εκδοχή στο 60%
– για την Κοζάνη ανανεωμένο και ισχυρότερο σύστημα τηλεθέρμανσης από περιβαλλοντικά φιλικότερες πηγές
– για την Φλώρινα επέκταση αντίστοιχου συστήματος και επιπλέον ανάπτυξη δικτύου φυσικού αερίου μέχρι το 2023 (αλήθεια σε ποια φάση βρίσκεται το θέμα της σύνδεσής μας με τον ΤΑΡ;)
– επενδύσεις κάποιων δις από επιχειρήσεις που ωθούνται να εγκατασταθούν στον άξονα Κοζάνης-Πτολεμαΐδας απολαμβάνοντας τα σχετικά κίνητρα- αλλά και πολλές μεγάλες επενδύσεις στον πρωτογενή τομέα και κάποιες μικρότερες στον βιώσιμο τουρισμό.
Αυτά είναι λίγα μόνο, από όσα προβλέπει η “Δίκαια” μετάβαση για την Δυτική Μακεδονία (της Κοζάνης και της Φλώρινας βεβαίως).
Γιατί αν γίνουν πράξη όλα όσα προβλέπονται θα μιλάμε για κοσμογονία.
Νομίζω λοιπόν, ότι εύλογα αναρωτιέμαι, αν υπάρχουν κάποιοι που προσπάθησαν, που πάλεψαν, που “χτύπησαν το χέρι” για να διεκδικήσουν κάτι παραπάνω για αυτό τον τόπο που τους επιλέγει και τους στηρίζει.
Αν ανοίξει κανείς την σελίδα της διαβούλευσης, δεν θα βρει -όπως θα έπρεπε- κανένα σχόλιο και καμιά διαμαρτυρία από κανέναν φορέα πολιτικό, παραγωγικό ή συνδικαλιστικό της Καστοριάς (με εξαίρεση αυτή του προέδρου του επιμελητηρίου).
Φαίνεται ότι μάλλον μας αφήνει ικανοποιημένους το να γκρινιάζουμε μεταξύ μας, για όλα τα δεινά που μας συμβαίνουν. Παραπέρα όμως, ούτε μια κουβέντα.
Μήπως εντέλει, αυτός ο τόπος δεν έχει καμία τύχη (και κατ’ επέκταση κανένα μέλλον);
Γιώργος Νικητίδης
