Καταγράφουμε την ιστορία σήμερα για να μην μας διαγράψει αύριο.
Γράφει: Ο Λεωνίδας θ. Πουλιόπουλος.
Αυτοί που φεύγουν κι’ αυτοί που μένουν.
(Ένας χρόνος χωρίς τον Σάκη).
Τον Σάκη τον Ταξιτζή είχα την τύχη να τον γνωρίσω πριν τριάντα και πλέον χρόνια. Ήταν ένας ζωντανός άνθρωπος με πολύ χιούμορ και με εξαιρετικά επικοινωνιακά χαρίσματα. Στη δουλειά του πάντα εξυπηρετικός, αγαπητός σε όλους τους πελάτες και κυρίως στις ξένες πελάτισσες με τις οποίες θα μπορούσα να πω ότι, συνεννοούνταν περισσότερο με τις εκφράσεις του, την γλώσσα του σώματος και την συμπεριφορά του και λιγότερο με την γλώσσα που μιλούσαν. Γνώριζε τις λέξεις κλειδιά στα αγγλικά και τα ρώσικα έτσι συνεννοούταν άνετα δίχως να χρειάζεται διερμηνέα.
Ήθελα εδώ και αρκετό καιρό να γράψω ένα άρθρο γι’ αυτό τον ζωντανό άνθρωπο – επαγγελματία, ο οποίος με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του και την συμπεριφορά, κοσμούσε την τόσο παρεξηγημένη τάξη των ταξιτζήδων. Να όμως που ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, όπου ο αγαπητός του φίλος Θωμάς και παλιός συνεργάτης του, μου έδωσε την ευκαιρία ανασύροντας από το αρχείο του μια σπάνια φωτογραφία από την πλατεία της Μόσχας. Ο Σάκης σε κάθε περίπτωση προσπαθούσε να προβάλει τον τόπο του και τις επιχειρήσεις του τόπου του, όπως φαίνεται και στην συνημμένη φωτογραφία.
Θυμάμαι κάποτε μου εκμυστηρεύτηκε το όνειρο και την επιθυμία του, προκειμένου να διαφημίσει την Καστοριά, να κυκλοφορήσει με το Ταξί του στη Νέα Υόρκη αρκεί να βρίσκονταν χρηματοδότης, να πληρώσει δύο χιλιάδες δολάρια τότε, που θα στοίχιζε η μεταφορά του αυτοκινήτου του. Τι καλύτερη διαφήμιση θα ήταν εκείνη την περίοδο για τον τόπο μας, εάν γινόταν αυτό το εγχείρημα οργανωμένα και με την ανάλογη προετοιμασία; Εξέφραζε δε αυτό του το Όραμα με τέτοιο τρόπο, που σε έπειθε για την πλήρη επιτυχία αυτής της ΄΄Ατραξιόν΄΄. Φυσικά τότε ήταν οι εποχές των παχιών αγελάδων για την Καστοριά και την γούνα και κανείς δεν έδινε σημασία σε τέτοιου είδους νεωτεριστικές, τολμηρές αλλά άκρως επικοινωνιακές δράσεις. Μπορεί να φανταστεί κανείς τι διαδικτυακή θεαματικότητα θα είχε σήμερα μία τέτοια ανάρτηση της δεκαετίας του 1980 στο Yu Tube;
Εμείς όσοι τον γνωρίσαμε και συνεργασθήκαμε μαζί του θα τον θυμόμαστε για την θετική ενέργεια που εξέπεμπε, το χιούμορ του, την αυθεντικότητά και ότι άλλο θετικό είχε. Η τάξη δε των ταξιτζήδων θα πρέπει να είναι υπερήφανη που είχε έναν τέτοιο συνάδελφο που αποτελούσε παράδειγμα προς μίμηση στην ποιοτική και ευχάριστη εξυπηρέτηση των πελατών τους.
Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς γι’ αυτόν τον γεμάτο ζωή και χιούμορ άνθρωπο;
Τα φρέσκα λουλούδια που έβαζε κάθε πρωί στο βάζο του ταξί του;
Ότι μάθαινε στις ρωσίδες να χορεύουν συρτάκι;
Ότι στο αεροδρόμιο της Μόσχας όταν οι ταξιτζήδες ΄΄ ψάρευαν ΄΄ πελάτες αυτός μοίραζε τις κάρτες του;
Ότι στη στάση που έκανε στον Προφήτη Ηλία της Καστανιάς, πρόσφερε στους πελάτες φραπέ που τον ετοίμαζε ο ίδιος στο πόρτ μπαγκάζ του ταξί του;
Ότι με τον που τον συναντούσες σου άλλαζε την διάθεση προς το θετικότερο με τον τρόπο που εκφραζόταν και μιλούσε;
Και πάρα πολλά άλλα ων ουκ έστιν αριθμός θα λέγαμε καθ’ υπερβολήν.
Αυτό το άρθρο ήταν ένα σύντομο και ειλικρινές μνημόσυνο εκτίμησης και αγάπης για τον Σάκη Συκόπουλο, ελπίζοντας ότι εκφράζουμε την πλειοψηφία των φίλων του και αυτών που τον γνώρισαν. Είναι κρίμα που τέτοιοι ζωντανοί άνθρωποι φεύγουν πρόωρα από τον μάταιο τούτο κόσμο, ταξιδεύοντας στον αιώνιο παράδεισο ένθα ουκ έστι πόνος ου λύπη ου στεναγμός αλλά ζωή ατελεύτητος όπως γράφει και το Ευαγγέλιο.
Για την Ιστορία θα πρέπει να πούμε ότι ο Σάκης, με την συμπεριφορά την εξυπηρέτηση και την επικοινωνιακή του πολιτική ως επαγγελματίας και Καστοριανός, συνέβαλε με τον τρόπο του στην προβολή της ιδιαίτερης πατρίδας του και του σιναφιού που υπηρέτησε.
ΘΑ ΣΕ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΑΓΑΠΗΤΕ ΦΙΛΕ ΣΑΚΗ!!!
Θα σε αποχαιρετήσουμε δε με τους στοίχους ενός γνωστού τραγουδιού για την περίπτωση ολίγον τι παραποιημένους.
<< Ήσουν καλός ήσουν χρυσός
είχες τις χάρες όλες
όλα τα χάδια τα’ γεριού
αφού σε αγαπούσανε
ακόμη και οι χαζοβιόλες….>>
ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΙ ΜΕΓΑΛΕ!!!
