Μπορεί η Κίνα να θεωρηθεί ως πρότυπο αντίδρασης στην επιδημία; Τον Δεκέμβριο, οι αρχές υποτίμησαν τα δεδομένα και στη συνέχεια λογόκριναν τα πάντα. Το γεγονός παραμένει ότι από τις 23 Ιανουαρίου, η Κίνα έχει τοποθετήσει ένα πείραμα καραντίνας με αναλογίες άνευ προηγουμένου . Το Πεκίνο σταμάτησε τις οικονομικές και τις κοινωνικές δραστηριότητες ολόκληρης της χώρας.
Έκλεισαν από την πρώτη ημέρα της κήρυξης κατάστασης εκτάκτου ανάγκης τα αεροδρόμια των Wuhan και Hubei, σιδηροδρομικές γραμμές υψηλής ταχύτητας, εργοστάσια, γραφεία, σχολεία. Η υπόλοιπη Κίνα έχει σταματήσει τα εσωτερικά ταξίδια. Στην Κίνα δεν υπάρχουν “προσφυγές στη λογική και την ατομική επιλογή ευθύνης”, αλλά “εντολές” να παραμένουν όλοι απομονωμένοι στο σπίτι χωρίς να βγαίνουν έξω και να περιμένουν περαιτέρω οδηγίες και τις ανακοινώσεις των αρχών. Στην Κίνα, που το πρωτάθλημα ποδοσφαίρου κοστίζει εκατοντάδες εκατομμύρια των αποζημιώσεων για τους ξένους παίκτες, έχει παγώσει από τη μια μέρα στην άλλη και κανείς δεν έχει τολμήσει να διαμαρτυρηθεί. Μήπως για μια φορά, αυτή η έλλειψη…δημοκρατικής συζήτησης για το θέμα, όπως αυτή του κινεζικού αυταρχικού συστήματος, θα πρέπει επίσης να ληφθεί ως πρότυπο;
Στο Πεκίνο, το οποίο έχει σχεδόν απομονωθεί και αντιμετωπίσει την απειλή, υπάρχουν σήμερα 827.000 άνθρωποι σε προληπτική καραντίνα. Όσοι επιστρέφουν στην πρωτεύουσα, τώρα που οι περιορισμοί χαλαρώνουν αλλά οι έλεγχοι παραμένουν, πρέπει να συμπληρώσουν ένα έντυπο με τον τόπο καταγωγής, τον τόπο κατοικίας, να αποδεχτούν να μην βγουν για 14 ημέρες, να μετρούν και να ενημερώνουν για τη θερμομέτρηση τους. Αυτό ισχύει για αλλοδαπούς και Κινέζους στο Πεκίνο, δεν υπάρχει διάκριση.
Στο Wuhan, ο πληθυσμός δεν κατάφερε να βγει από το σπίτι για περισσότερο από ένα μήνα: η αγορά τροφίμων πραγματοποιείται με ηλεκτρονικές παραγγελίες και οι αρχές έχουν οργανώσει ένα σύστημα παράδοσης στις πύλες κατοικημένων περιοχών, για να περιορίσουν τις επαφές όσο το δυνατόν περισσότερο. Δεν υπάρχουν ουρές και δεν υπάρχουν υπερβολικές δαπάνες στα σούπερ μάρκετ. Εμείς, (σ.σ. οι Ιταλοί), ανάμεσα σε διαμάχες και ασυνέπειες, βαδίζουμε στο κινεζικό μοντέλο. Επειδή ίσως εκεί, όπου ξεκίνησαν όλα, εργάζονται για τη συγκράτηση της επιδημίας.
Σήμερα, για δεύτερη συνεχή ημέρα, δεν υπάρχουν νέες περιπτώσεις μετάδοσης που μεταδίδονται εσωτερικά στην Κίνα έξω από το Wuhan, το μηδενικό σημείο του Coronavirus: 36 μολυσμένα (από 11 εκατομμύρια κατοίκους). Οι αρχές επικοινωνούν με έμφαση εικόνες των νοσοκομείων που έχουν συσταθεί για την κατάσταση έκτακτης ανάγκης και τώρα κλείνουν: 11 από τα 14 ειδικά κέντρα δεν χρειάζονται πλέον. Η Wuhan και αμέσως μετά το Hubei είχε κλείσει τα πάντα στις 23 Ιανουαρίου για εβδομάδες ενώ κάθε μέρα υπήρχαν πάνω από εκατό θάνατοι και δεκάδες χιλιάδες μολυσμένοι άνθρωποι. Τώρα, από ότι φαίνεται αυτή η πορεία ανακόπτεται.
Η καραντίνα για τουλάχιστον 60 εκατομμύρια ανθρώπους στο Χουμπέι , η απαγόρευση μετακίνησης και εργασίας εκατοντάδων εκατομμυρίων κινέζων, είχε τεράστιο οικονομικό και κοινωνικό κόστος. Υπάρχει απογοήτευση και οργή στην Κίνα: ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης Sun Chunlan αμφισβητήθηκε στο Wuhan την Παρασκευή 6 Μαρτίου από ανθρώπους που κοίταζαν από τα μπλοκαρισμένα κτίρια και φώναζαν “Falsehood, μόνο ψέματα, λέτε ψέματα”. Το περιστατικό τέθηκε υπό έλεγχο με λογοκρισία, η οποία «καθοδήγησε» τον τύπο να το περάσει ως ευθύνη που αποδόθηκε σε άγνωστους «τοπικούς αξιωματούχους οι οποίοι δεν μπόρεσαν να διαχειριστούν επαρκώς τα τρόφιμα για τους ανθρώπους που κλείστηκαν στο σπίτι, όπως διέταξε η κυβέρνηση».
Η κεντρική κυβέρνηση πρέπει να προστατεύεται από τη δυσαρέσκεια . Το καθεστώς έλαβε αμέσως μέτρα για την απομόνωση του… πολιτικού ιού: Το πρακτορείο ειδήσεων Xinhua έγραψε ένα μακρύ πανηγυρικό για τον σύντροφο Xi Jinping “ο οποίος έχει την καθαρή καρδιά ενός παιδιού και τοποθετεί πάντα τους ανθρώπους στο επίκεντρο των προτεραιοτήτων του”. Η προσπάθεια να ξαναγραφεί η αφήγηση είναι προφανής: Ο εναγόμενος, η Κίνα, αισθάνεται σαν δάσκαλος. Ο πρόεδρος Xi Jinping παρουσιάζεται ως πολιτικός ο οποίος έσωσε τη χώρα του από την καταστροφή και κέρδισε χρόνο στον υπόλοιπο κόσμο στο θέμα της επιδημίας. Σε αυτή την άποψη της Κίνας, εναπόκειται πλέον στον υπόλοιπο κόσμο να αξιοποιήσει με τον καλύτερο τρόπο την κινεζική εμπειρία και διδασκαλία.
CORRIERE DELLA SERA
