Ο ρυπαρός πολιτικός κόσμος της χώρας, σε συνεργασία με τον ανθελληνικό ρόλο της εγχώριας σοσιαλιστικής ολιγαρχίας, κάνει ό,τι μπορεί για να αναγνωριστεί η παράνομη, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, οριοθέτηση ΑΟΖ μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης ως βάση διαπραγμάτευσης.
Πώς;
Το πολιτικό προσωπικό,
– δεν ανακήρυξε ΑΟΖ και δεν το κάνει ούτε καν σήμερα
– δεν οριοθέτησε ΑΟΖ με την Κύπρο και δεν το κάνει ούτε καν σήμερα
– δεν ζήτησε από τις άλλες χώρες με τις οποίες συνορεύει η Ελληνική ΑΟΖ να οριοθετήσουν με βάση την προβλεπόμενη από το δίκαιο της θάλασσας διαδικασία: ΠΡΩΤΑ ανακηρύσσεις και ΜΕΤΑ οριοθετείς επί της ανακήρυξης
– δεν ζήτησε από τις εταιρίες εξόρυξης υδρογονανθράκων να καταθέσουν προσφορές για την εκμετάλλευση των βυθοτεμαχίων στο τρίγωνο Κρήτης-Ρόδου-Κύπρου.
Οι σοσιαλιστές ολιγάρχες,
– απέτρεψαν το πολιτικό προσωπικό από την ανακήρυξη ΑΟΖ για να συνεχίσουν το πλιάτσικο μέσω εισαγωγών και τις λαθρεμπορίες
– συνεργάστηκαν με εταιρίες εξόρυξης υδρογονανθράκων που αγόρασαν βυθοτεμάχια στο προαναφερόμενο τρίγωνο από την Τουρκία και κάνουν τα πάντα εις βάρος των ελληνικών εθνικών συμφερόντων ώστε να απωλέσει η Ελλάδα την ιδιοκτησία αυτής της περιοχής.
Η εξέταση σεναρίων προσφυγής στη Χάγη για τη διαπραγμάτευση ελληνικών εθνικών συμφερόντων αποτελεί εσχάτη προδοσία. Θα ήταν λόγω βαρειάς αμέλειας αν δεν υπήρχε η ΕΣΚΕΜΜΕΝΗ καθυστέρηση των αυτονόητων ενεργειών. Είναι ΜΕ ΔΟΛΟ εξαιτίας της αλλαγής της βάσης διαπραγμάτευσης από το διεθνές δίκαιο όπως θα ήταν αν η Ελληνική Δημοκρατία απλά κατέθετε, ΜΟΝΟΜΕΡΩΣ όπως προβλέπεται από τη σύμβαση του δικαίου της θάλασσας, συντεταγμένες ανακήρυξης ΑΟΖ στον ΟΗΕ. Ακόμα και ένα κράτος σαν την Αλγερία το έπραξε με ένα απλό Προεδρικό Διάταγμα. Στην Ελλάδα ορισμένοι θέλουν με δόλο να δημιουργήσουν εθνικά τετελεσμένα, ώστε η προσφυγή στη Χάγη να μοιάζει όαση. Δεν θα είναι όαση, ούτε για την Ελλάδα, κυρίως όμως ούτε για αυτούς που το μεθοδεύουν.
