Ο ένας μετά τον άλλον οι κεντροδεξιοί και δεξιοί ψηφοφόροι απογοητεύονται από την πολιτική λογική διαχείρισης των πραγμάτων της ΝΔ. Με ταχύτητα αστραπής ο κος Μητσοτάκης, ο κος Αυγενάκης και διάφορα πεφωτισμένα πρόσωπα του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος έστρεψαν όλο το ποδόσφαιρο, όλες τις ομάδες και μαζί εκατομμύρια ποδοσφαιρόφιλους εναντίον της κυβέρνησης. Η διένεξη μεταξύ των ολιγαρχών του ποδοσφαίρου απέδειξε στην πράξη ότι δεν υπάρχει κουκούτσι μυαλό στο Μέγαρο Μαξίμου και μάλιστα σε μια εποχή πολύ επικίνδυνη για την εδαφική μας ακεραιότητα και την επιβίωση της κρατικής οντότητας και του ελληνικού έθνους. Η ευθύνη για τις πολιτικές επιλογές ανήκει συνταγματικά στον κο Πρωθυπουργό. Η αποτυχία των συμβούλων του, η σύγχυση και η αναταραχή στους κόλπους της κοινωνίας είναι αποκλειστικά ευθύνη του πρωθυπουργού της χώρας. Όταν λέμε κυβέρνηση εννοούμε Μητσοτάκης γιατί αυτός διαλέγει τα πρόσωπα που χειρίζονται τις τύχες των οικογενειών μας. Το επίπεδο διαφθοράς, το επίπεδο διαπλοκής, η κακοποιός ατμόσφαιρα που δημιουργείται από τις συγκρούσεις των ολιγαρχών του ποδοσφαίρου αλλά και γενικότερα των οικονομικών οικογενειών ανήκει συνταγματικά στον πρωθυπουργό. Αυτός έχει την ευθύνη για τον εθνικό διχασμό, για όσα συμβαίνουν στην πατρίδα. Και δεν μιλάω αποκλειστικά για τον κο Μητσοτάκη. Αναφέρομαι στον εκάστοτε πρωθυπουργό.
Η ΝΔ είναι ήδη πολιτικό πτώμα σε τυμπανιαία κατάσταση και τολμώ να το πω αυτό γιατί εσωτερικά είναι τριχοτομημένη, εξαιτίας όχι τόσο του ποδοσφαίρου αλλά του τρόπου που χειρίζεται τα εθνικά θέματα ο κος Μητσοτάκης. Πέραν αυτού, η έπαρση της οικογένειας Μητσοτάκη για τη διανομή των ρόλων και τη νομή της εξουσίας έχει ήδη προκαλέσει ρωγμές ανάμεσα στις ομάδες Σαμαρά – Καραμανλή και σε αυτούς που ανήκουν στο μπλοκ Μητσοτάκη και είναι η μειοψηφία. Είναι λυπηρό, είναι θλιβερό να προσπαθεί ο κος Μητσοτάκης να φέρει πιο πολύ κοντά μας τους Γάλλους ή να ξεφύγει από τις συμπληγάδες μιας συμφωνίας τύπου Πρεσπών για το Αιγαίο και στην Αθήνα οι σύμβουλοί του με ενέργειές τους να στρέφουν το σύνολο των ποδοσφαιρικών ομάδων της χώρας εναντίον της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Η πραγματικότητα αυτής της εσωτερικής διάσπασης δεν είναι μόνο το ποδόσφαιρο, ούτε τα οικονομικά συμφέροντα που χειρίζεται σχεδόν αποκλειστικά η ίδια η οικογένεια του κου Μητσοτάκη. Είναι διάχυτο στην Αθήνα ότι επαφές με τον κο Λάτση, τον κο Βαρδινογιάννη και άλλους γνωστούς υπέρ- πλουσίους διατηρεί αποκλειστικά ο ίδιος ο πρωθυπουργός, η σύζυγός του και ορισμένοι για να μην πω ένας από το οικογενειακό περιβάλλον του. Αυτό συζητείται ευρέως από όλα τα στελέχη που παραμένουν πιστά στον Αντώνη Σαμαρά ή στο βασικό μέτοχο του κόμματος, στην ιδρυτική οικογένεια Καραμανλή. Η βασική διαφωνία που υπάρχει σήμερα στους κόλπους της ΝΔ οφείλεται στην πρόγνωση και στη γνώση ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρόκειται να παίξει στο Αιγαίο το ρόλο του Τσίπρα στο Μακεδονικό. Ούτε ο Καραμανλής, ούτε ο Σαμαράς επιθυμούν να συμμετέχουν σε υπογραφές που θα στείλουν στη Χάγη τα αιτήματα της Τουρκίας για διανομή του Αιγαίου και εκσυγχρονισμό της Λωζάνης.
Είναι θέμα χρόνου η αποχώρηση του Σαμαρά, αν προχωρήσουν προς την κατεύθυνση αυτής της διανομής την οποία η κα Μπακογιάννη θεωρεί απαραίτητη για την υπέρβαση διαφόρων απαρχαιωμένων απόψεων. Ο Αντώνης Σαμαράς αλλά και ο πρώην πρωθυπουργός του ΟΧΙ στο Βουκουρέστι είναι κατηγορηματικά αντίθετοι από την άποψη : «δίνω Καστελόριζο για να κρατήσω Λήμνο» Είναι περισσότεροι από 30 οι βουλευτές της ΝΔ που θεωρούν απαράδεκτη την επαφή του κο Πρωθυπουργού με τις συσκέψεις που κάνει με τα μέλη του ΕΛΙΑΜΕΠ, δηλαδή τους Ροζάκηδες και τους άλλους καθηγητές που επί χρόνια προωθούσαν τα τουρκικά σχέδια στο Αιγαίο, μετείχαν και μετέχουν του επικοινωνιακού πολέμου που κάνει καθημερινά η Άγκυρα εναντίον της Ελλάδας. Είναι εκπληκτικό ότι στις συσκέψεις του πρωθυπουργού μετέχουν όλοι οι φιλότουρκοι, όσοι παρήγαγαν το ντοκιμαντέρ για τις ευτυχισμένες ημέρες των Ελλήνων επί τουρκοκρατίας. Είναι ενδεικτικό ότι χθες, υψηλού επιπέδου κυβερνητικό στέλεχος μου έλεγε ότι της σύσκεψης για το χειρισμό των ελληνοτουρκικών μετείχε όλο το συμβούλιο του ΕΛΙΑΜΕΠ, μεταξύ αυτών και ο κος Παπαχελάς. Ήδη υπάρχουν πολιτικά στελέχη που τονίζουν και υπογραμμίζουν το ρόλο που παίζουν οι καθημερινές μεταδόσεις του κου Κωστίδη από την Τουρκία προς τον ΣΚΑΙ, οι οποίες δεν αναφέρονται ποτέ στη φτώχεια, την έλλειψη δημοκρατίας και το φασισμό του Ερντογάν αλλά παρουσιάζουν σε καθημερινή βάση τη «μεγαλοσύνη» της νεοοθωμανικής αυτοκρατορίας και την ισχύ της απέναντί μας. Πέραν αυτού προκαλεί ανατριχίλα ότι ο κος Πρωθυπουργός έχει ως πρώτη τροφή συμβουλής όλους τους Σημιτικούς παράγοντες που έδρασαν στις ημέρες των Ιμίων, οδήγησαν στη συμφωνία της Μαδρίτης και έφεραν την Ελλάδα σε αυτά τα χάλια.
Στη χθεσινή επικοινωνία που είχα με το περιβάλλον Σαμαρά, άκουσα ότι ο πρώην πρωθυπουργός έχει την άποψη ότι είναι βλακώδες εντός ολίγων ορών να στρέφεις εναντίον σου όλο τον ποδοσφαιρικό κόσμο και να γεννάς απόψεις και πηχυαίους τίτλους, ότι σε λίγο καιρό θα έχουμε τη Δημοκρατία του Βορρά και ανεξάρτητο κοινοβούλιο στη Θεσσαλονίκη. Είναι πραγματικό αντεθνικό και ηλίθιο από την κυβέρνηση Μητσοτάκη αντί να προλαβαίνει τις ανόητες συγκρούσεις των ολιγαρχών να ρίχνει λάδι στη φωτιά στη συνέχεια με ανόητες κυβερνητικές αποφάσεις, όπως η χθεσινή τροπολογία. Οι εξηγήσεις που έδωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, έδωσαν να καταλάβει όλος ο κόσμος ότι είναι πολύ εύκολο στις ημέρες μας, πράγματι να δούμε ανεξάρτητο κοινοβούλιο στη Θεσσαλονίκη και να υπάρξει εθνικός διχασμός και πόλεμος μεταξύ Βορείων και Νοτίων.
Επίσης χθες είχα μία επαφή με τον ίδιο τον κο Σαμαρά για την οποία σήμερα δεν θέλω να πω περισσότερα. Επίσης, πρέπει να επισημάνω ότι πυκνώνουν με εντολές του Μητσοτάκη, οι επιθέσεις εναντίον του πρώην πρωθυπουργού κου Κώστα Καραμανλή. Θεωρώ ότι αυτό είναι όχι μόνο υπερβολικό αλλά και πολύ άδικο εναντίον του. Ακούω να λένε για την εποχή της κουμπαριάς του Καραμανλή με τον Ερντογάν. Εκείνη την εποχή της κουμπαριάς δεν υπήρχε η απαίτηση Ερντογάν για επαναδιατύπωση της συμφωνίας της Λωζάνης, ούτε επί Σαμαρά. Επί Τσίπρα και Μητσοτάκη έχουμε τους τσαμπουκάδες και την απαίτηση διανομής του ελληνικού εδάφους και της θαλάσσιας περιοχής του Αιγαίου. Επίσης, ακούω ότι επί εποχής Καραμανλή η εθνική τράπεζα αγόρασε στην Τουρκία, τουρκική τράπεζα με υψηλό ποσό. Συγκεκριμένα ο Τάκης Αράπογλου. Και μάλιστα με ποσό σκανδαλώδες. Είναι αλήθεια. Το έζησα από κοντά. Ουδείς λέει όμως ότι ο Αράπογλου λάδωσε όλο το τουρκικό κατεστημένο. Όλους εκτός από τους γκρίζους λύκους. Δεν υπήρξε υψηλού επιπέδου Τούρκος πολιτικός εκείνη την εποχή, που να μην αμειφθεί από τον τούρκο που πούλησε την τράπεζα στην εθνική τράπεζα. Δηλαδή με λεφτά μας καταπραΰναμε επί σειρά ετών, ρίξαμε δηλαδή τη θερμοκρασία στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Ας πάψουμε λοιπόν να μιλάμε άσχημα για τον Καραμανλή, ο οποίος στάθηκε σπαθί στον αείμνηστο φίλο μου Τάσο Παπαδόπουλο, τον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας. Άλλωστε, εμείς τότε κάναμε τραπεζική διείσδυση σε όλα τα Βαλκάνια. Και θέλαμε να υπάρχουμε και στην Τουρκία για την ανάπτυξη οικονομικών σχέσεων. Φυσικά το μνημόνιο, οι Παπανδρέου, οι Ροζάκηδες, το ΕΛΙΑΜΕΠ, οι Παπαδήμοι και όλα τα ΝΑΙ που έφεραν την κατοχή άνοιξαν την όρεξη των Οθωμανών. Όταν βλέπουν δίπλα τους μια παράλυτη οικονομία και έχουν εθνοτερμίτες που εσωτερικά παράγουν ντοκιμαντέρ για το πόσο λάθος κάναμε όταν επαναστατήσαμε εναντίον των Οθωμανών είναι δυνατόν να μην θέλουν τώρα το μισό και βάλε Αιγαίο, την Ανατολική Μεσόγειο και την ουδετεροποίηση σε πρώτη φάση της Θράκης;
Σήμερα σε πολλά πρωτοσέλιδα του Τύπου βλέπουμε ότι ο κος Σαμαράς δεν έδωσε καμία εξήγηση για την απουσία του από τη Βουλή. Ούτε η κυβέρνηση ζήτησε εξηγήσεις από τον κο Σαμαρά. Ούτε θα τολμούσε ποτέ ο Μητσοτάκης να ζητήσει εξηγήσεις. Δεν υπάρχει στέλεχος της ΝΔ με στοιχειώδη πατριωτισμό που να μην περιμένει με αγωνία τις επόμενες κινήσεις Μητσοτάκη. Δεν υπάρχει στέλεχος που να μην εκπλήσσεται για την αγάπη του στα μέλη του ΕΛΙΑΜΕΠ, για τη σχέση του με τους Τατσόπουλους. Η καρδιά της Καραμανλικής ΝΔ τρέμει στην ιδέα ότι ο Μητσοτάκης έχει πει ΝΑΙ στους Γερμανούς για μια νέα συμφωνία τύπου Πρεσπών στο Αιγαίο. Ακούνε την αδελφή του να λέει δεν τρέχει τίποτα με το Καστελόριζο και ανατριχιάζουν.
Θετικό ήταν για να τα λέμε όλα το ταξίδι Μητσοτάκη στο Παρίσι. Βέβαια, πέραν της παραδοσιακής και ιστορικής φιλίας με τους Γάλλους, έχουμε να κάνουμε με αγορασμένη αγάπη, αφού η σύσφιξη σχέσεων περνάει και μέσα από την αγορά ή ενοικίαση γαλλικών φρεγατών. Όπως και να έχει είναι καλό για τα εθνικά θέματα ότι ο Μακρόν τάσσεται έστω και φραστικά υπέρ της Ελλάδος και κατά της Τουρκίας. Εδώ θα μπορούσαμε να πούμε ότι έξω πάμε υποφερτά και μέσα κατά διαόλου. Αρκετοί από τους υπουργούς του Μητσοτάκη, ακούω βαθιά στο εσωτερικό του κόμματος έχουν καβαλήσει καλάμι και τρέχουν με 400. Υψηλόβαθμό στέλεχος της ΝΔ μου ανέφερε χθες ότι ο υπουργός Ανάπτυξης, ο οποίος δεν έχει καμία σχέση με την οικονομία, είναι φιλόλογος δεν κουβεντιάζεται πλέον, πετάει στους ουρανούς όπως ο ironman. Τα ίδια ακούγονται και για άλλους, οι οποίοι λένε ότι παράγουν έργο, ενώ στην πραγματικότητα ασχολούνται με τα υπαρξιακά τους προβλήματα στην πολιτική. Τα ίδια λέγονται για τις συμπεριφορές Βορίδη και Χατζηδάκη, ενώ θεωρούνται ανύπαρκτοι πολιτικά ο Μηταράκης, ο Κουμουτσάκος και άλλοι. Τόσο λοιπόν ο Σαμαράς, όσο και ο Καραμανλής αισθάνονται ότι γενικά η οικογένεια Μητσοτάκη θα πάει στη Χάγη με όσα θέλει ο Ερντογάν.
Ήδη οι Σαμαρικοί έχουν βγάλει στον αέρα και διοχετεύουν τα πάντα για τους κυρίους καθηγητές και τα μέλη του ΕΛΙΑΜΕΠ που πρωταγωνιστούν στον υβριδικό πόλεμο κατά της Ελλάδος. Επίσης, από την πλευρά των Καραμανλικών ελέγετο χθες ότι οι βαλτές βολές κατά του κου Καραμανλή, γύρω από την τουρκική τράπεζα που αγόρασε επί Αράπογλου η εθνική τράπεζα, ούτε αγγίζουν τον πρώην πρωθυπουργό αν σκεφτεί κανείς πόσα έχει κάνει το Μητσοτακέικο επί Καλτσεστρούτσι και μαφιόζου Πατσιαβόλτα, πόσα έχουν ειπωθεί και βγει στην τηλεόραση για τις βαλίτσες Αλαφούζου στον πατέρα Μητσοτάκη, καθώς και για άλλα που έχει κατηγορηθεί η οικογένεια. Το κλίμα είναι διχαστικό και τα ιστορικά στελέχη της ΝΔ ανήσυχα και διεγερμένα για τις κινήσεις του κου Μητσοτάκη. Πάντως οι δηλώσεις της κας Μπακογιάννη έχουν προκαλέσει την πρώτη σημαντική πολιτική φθορά της κυβέρνησης και τις πρώτες σκέψεις ότι ο Μητσοτάκης ήταν, είναι και θα είναι σικέ με τον Τσίπρα σε όλα τα θέματα εξωτερικής πολιτικής.
