Διαβάζοντας τα όσα γράφονται μετά τη σύλληψη των δυο Ελλήνων στρατιωτικών σε τουρκικό έδαφος στον Έβρο, θέλω να πω πως πολλοί συμπατριώτες μας είναι πολύ άρρωστοι.
Εκτός του ότι θεωρούν πως αυτό είναι ένα καλό θέμα για να κάνουν αντιπολίτευση -σα διαβεβαιώνω πως δεν είναι-, μοιάζουν να περιμένουν να πάει κάτι στραβά σε αυτή την υπόθεση, για να αρχίσουν να πανηγυρίζουν.
Παράλληλα, γράφονται διάφορες θεωρίες συνωμοσίας για τη σύλληψη των δυο Ελλήνων στρατιωτικών και το θέμα συσχετίζεται με τους Τούρκους στρατιωτικούς που ζήτησαν άσυλο στην Ελλάδα.
Δεν υπάρχει διχασμός στην Ελλάδα.
Υπάρχει ηλιθιότητα.
Και υστερία.
Όλοι αυτοί που αντιλαμβάνονται τη χώρα σαν ιδιοκτησία τους, έχουν ξεσαλώσει.
Έχουν λυσσάξει.
Μα τέτοια λύσσα για να γίνουν κυβέρνηση σε ένα προτεκτοράτο;
Γιατί;
Για να σώσουν τη χώρα, λένε.
Ποιοι θα τη σώσουν; Αυτοί που την διέλυσαν; Αυτοί που την χρεοκόπησαν;
Υπάρχουν σήμερα πολλοί άνθρωποι στην Ελλάδα που θα χαρούν πάρα πολύ με μια εθνική καταστροφή.
Θα χαρούν πολύ αν χαθεί ένα ελληνικό νησί.
Θα χαρούν πολύ αν σκοτωθούν μερικοί Έλληνες στρατιωτικοί.
Γιατί θα θεωρήσουν πως κάτι τέτοιο τους ανοίγει τον δρόμο για την κυβέρνηση.
Και τη μάσα.
Όλα για τη μάσα.
Και η πατρίδα να πάει να γ@μηθεί. Μαζί με τους Έλληνες.
