Αντίστροφα άρχισε να μετρά ο χρόνος πριν από την ολοκληρωτική καταστροφή πολλών αρχοντικών της Καστοριάς. Εικόνες κατάρρευσης γεμίζουν θλίψη τους περιπατητές, οι οποίοι, διαπιστώνουν, πως η διατήρηση του πολιτισμού στην περιοχή μας αποτελεί πλέον μια μακρινή πολυτέλεια.
Πέρα από μεμονωμένες προσπάθειες ιδιωτών, συλλόγων αλλά και του δήμου δεν έχει αλλάξει συνολικά η εικόνα των παραδοσιακών κτηρίων, μια πού πολλά από αυτά θυμίζουν οικίες εγκαταλελειμμένες από το χρόνο και την αδιαφορία.
Σύμφωνα με τον αντιδήμαρχο Καστοριάς Λεωνίδα Παπαδημητρίου »στην ευθύνη της δημοτικής αρχής από τα 300 περίπου αρχοντικά που διασώζονται μέχρι σήμερα, έχουν περιέλθει μόνο τα 19. Για τα υπόλοιπα υπάρχουν αρκετοί κληρονόμοι οι οποίοι δεν τα έχουν διαθέσει επίσημα στο δήμο και έτσι οι παρεμβάσεις που είναι νόμιμες να γίνουν σε αυτά αφορούν μόνο στο εξωτερικό τους, πρόσοψη και σκεπή΄΄.
Μέχρι στιγμής ο δήμος έχει παρέμβει ουσιαστικά για την διατήρηση και αναστήλωση των αρχοντικών της ευθύνης του. Ο κος Παπαδημητρίου υπογράμμισε ότι ΄΄.ηδη έχουν ολοκληρωθεί οι εργασίες ανακατασκευής του αρχοντικού Μπασάρα. Η χρηματοδότηση έγινε με χρήματα από το ΕΣΠΑ και έχει παρθεί η απόφαση να λειτουργήσει εκεί μόνιμα ένα μουσείο γούνας» .Η ιδέα αυτή θα πάρει σάρκα και οστά με την παρέμβαση της τράπεζας Πειραιώς, την ευθύνη της αξιοποίησης του συγκεκριμένου αρχοντικού θα φέρει αποκλειστικά η Παράλληλα το διάστημα αυτό ο δήμος Καστοριάς προσανατολίζεται και στην εξεύρεση προγράμματος για την συντήρηση του αρχοντικού Αθ.Χριστόπουλος.
Σε ότι αφορά τις εξωτερικές παρεμβάσεις των περισσοτέρων ο δήμος δεν μένει με σταυρωμένα τα χέρια.
Ήδη μέσα από το δίκτυο Europa Nostra προχωρά στην ολοκλήρωση των απαραίτητων μελετών για να ξεκινήσουν τα έργα. Κυρίαρχος στόχος είναι κάποια στιγμή όλα τα αρχοντικά να μπορέσουν να σταθούν αξιοπρεπώς στις παραδοσιακές γειτονιές της πόλης όπου βρίσκεται το καθένα. Στην αντίθετη περίπτωση η κατάρρευση των παραδοσιακών οικισμών, θα σήμαινε για την τοπική κοινωνία απώλεια ενός μη ανανεώσιμου πολιτιστικού πόρου, που σε σύνδεση με το αξιόλογο και ιδιαίτερου φυσικού κάλλους περιβάλλον θα μπορούσε να αποτελεί αναπτυξιακή δύναμη για βιώσιμη ανάπτυξη.
Eλένη Μελά
