Τα παλιά τα χρόνια κι έως το έτος 1965, περίπου, όλοι σχεδόν οι κάτοικοι του Γέρμα, άνδρες, γυναίκες και μεγάλα παιδιά, ήταν πτωχοί αγρότες που εργάζονταν ολημερίς και σκληρά στα κτήματα και τα ποιμνιοστάσιά τους “για να βγάλουν το ψωμί τους” και να σπουδάσουν τα παιδιά τους. Οι αγρότες αυτοί επέστρεφαν κάθε βράδυ στο σπίτι τους κουρασμένοι και νηστικοί και ζητούσαν αμέσως απ’ την κατάκοπη νοικοκυρά να ετοιμάσει γρήγορα – γρήγορα κάποιο πρόχειρο φαγητό. Και αυτή τότε μαγείρευε συνήθως το λεγόμενο “τυροκρόμμ’δο”, που το παρασκεύαζε ως εξής:
1) Έβγαζε κι έπαιρνε απ’ το μπαχτσέ (: λαχανόκηπο) τού σπιτιού της 8 – 10 φρέσκα κρεμμυδάκια (φωτ. 1).
2) Τα έπλενε καλά κι έκοβε τις τρυφερές ουρές (:τα φύλλα) τους σε μικρά κομματάκια (φωτ. 2).
3) Έριχνε λίγο λάδι σε μια κατσαρόλα ή σε ένα τηγάνι, έβαζε εκεί μέσα και τα κομμένα φύλλα των κρεμμυδιών (μόνο τα φύλλα) και τα τσιγάριζε 3 – 4 λεπτά. Αλάτι δεν έριχνε.
4) Έπαιρνε απ’ το ξύλινο καδί του μαγειρειού της μισή “πλαστρίνα τυρί” (: 200 – 300 γραμμάρια τυριού) (φωτ. 3), την τεμάχιζε (φωτ. 4), έριχνε τα κομματάκια της μέσα στην κατσαρόλα με τα κρεμμυδάκια και τα τσιγάριζε όλα μαζί επί 2 – 3 λεπτά, ώσπου να γίνουν μία παχύρευστη μάζα, το νόστιμο “τυροκρόμμ’δο” (φωτ. 5). Κατόπιν έβαζε το “τυροκρόμμ’δο” στον “τράπεζο” (: χαμηλό στρόγγυλο τραπέζι) (φωτ. 6) και το έτρωγε όλη η οικογένεια .
(Γ.Τ.Α.).
στο Λαογραφικό Μουσείο του Γέρμα.
Φωτ. του Δ. Παπατζήμου.
Λαογραφικό Μουσείο του Γέρμα.
Φωτ. του Δημ. Παπατζήμου.
