Εδώ και χρόνια, σύλλογοι γονέων παιδιών με ασθένειες όπως η επιληψία, αλλά και σύλλογοι ασθενών, αγωνίστηκαν για την αποποινικοποίηση της κάνναβης για φαρμακευτική και ιατρική χρήση, στην Ελλάδα. Στην Ευρώπη, περισσότεροι από 250 εκατομμύρια άνθρωποι σε 14 χώρες έχουν νόμιμη πρόσβαση σε κάνναβη για ιατρικούς- θεραπευτικούς σκοπούς.
Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου δεσμεύθηκε χθες να προωθήσει «τη λήψη μέτρων, ώστε οι ασθενείς με συγκεκριμένες παθήσεις, οι οποίες περιλαμβάνονται στις θεραπευτικές ενδείξεις, να αποκτήσουν πρόσβαση σε φαρμακευτικά σκευάσματα με αποδεδειγμένο κλινικό όφελος».
Προηγήθηκε η σύνταξη πορίσματος της Ομάδας Εργασίας που συστήθηκε με σκοπό την αποτίμηση της σύγχρονης εμπειρίας και της υφιστάμενης νομοθεσίας για την ιατρική χρήση της κάνναβης, που παραδόθηκε στον υπουργό υγείας Ανδρέα Ξανθό. Το πόρισμα περιέχει και προτάσεις για τη δημιουργία κανονιστικού πλαισίου που θα ρυθμίζει το ζήτημα.
Στο πόρισμα της Ομάδας Εργασίας, υπό την Κατερίνα Αντωνίου, αναπληρώτρια καθηγήτρια Φαρμακολογίας και προέδρου της Επιτροπής για την Ιατρική Χρήση της Κάνναβης μεταξύ άλλων, αναφέρονται ότι «είναι αποδεκτές οι φαρμακολογικές ιδιότητες και οι υπό διερεύνηση επακόλουθες θεραπευτικές ενδείξεις της κάνναβης κατόπιν εγκριτικών διαδικασιών, είτε με τη μορφή δραστικών ουσιών που περιλαμβάνονται στο φυτό, είτε εκχυλισμάτων ή τμημάτων του φυτού».
Επίσης, στο πόρισμα επισημαίνεται ότι «οι θεραπευτικές προοπτικές των κανναβινοειδών μπορεί μελλοντικά να επεκταθούν στη θεραπεία του γλαυκώματος, της οστεοπόρωσης, της σχιζοφρένειας και του φαινομένου του εθισμού και της εξάρτησης».
Τέλος, σημειώνεται ότι «το ισχύον νομοθετικό καθεστώς επιτρέπει και ρυθμίζει ειδικά τόσο την παραγωγή όσο και τη διάθεση κάνναβης για ιατρικούς σκοπούς, προβλέποντας για τη διαδικασία αυτή κρατικό μονοπώλιο, δίνοντας αποφασιστική αρμοδιότητα στον υπουργό Υγείας και γνωμοδοτικό ρόλο στην Επιτροπή Ναρκωτικών».
Σύμφωνα με την επιστημονική κοινότητα, το προφίλ της σχέσης κλινικού οφέλους/ανεπιθύμητων ενεργειών είναι ευνοϊκό για μια σειρά από νόσους, όπως «καχεξίας/ανορεξίας στο HIV/AIDS, επιληψία, χρόνιος πόνος, νευροπαθητικός πόνος, ναυτία και έμεση στη χημειοθεραπεία, σπαστικότητα που σχετίζεται με την πολλαπλή σκλήρυνση κ.ά.».
