Δίπλα σε δαντέλες του βελονιού
Πίσω από μαργαριταρένιες κουρτίνες
σε ωκεάνεια μπαλκόνια ρεμβάζοντας
ή ξαπλωμένοι σ’ ασημένια μαξιλάρια.
διχάζονται οι έρωτες
ή ενώνονται τα μίση
υποκύπτοντας στα δάκρυά τους
φοβούμενοι τη μοναξιά
που σπάζει τα κόκκαλα της Ψυχής
και κάνει τα μάτια της να κλαίνε πικρά
ενώπιον μαρτύρων και όχλου
γεμίζοντας παγωμένα κύματα τα σαλόνια της Γης
Για τους Ερωτες, λέω, που, περνώντας από πύλες Παραδείσων
κουβαλούν τους Σταυρούς τους
ώσπου να πνεύσουν τα λοίσθια του Χρόνου…
Vivi Farsaliotou + Iatrou,
All rights reserved
