Δυστυχώς, όπως φάνηκε και φαίνεται, δεν υπάρχει κανείς “αρμόδιος” που να υπερασπίζεται την αρχιτεκτονική κληρονομιά του δήμου Καστοριάς στο σύνολό της στο επίπεδο που απαιτείται, κανείς “αρμόδιος” δεν αντιλαμβάνεται ή δεν νοιάζεται (ή κρύβεται πίσω από μικροψυχία και τα όποια μυωπικά μικροσυμφέροντα “συντεχνιών”) να αρθρώσει επίσημα λόγο υπέρ των μνημείων και της ιστορίας της πόλης της Καστοριάς, που ενώ από τη μια την έχουν κάνει τσίχλα με το αναμασούν το ένδοξο παρελθόν της, όταν φτάσει η στιγμή να την υπερασπιστούν είναι όλοι άφαντοι.
Υπάρχει τεράστιο κενό στην παιδεία του δημοτικού συμβουλίου αλλά και της τοπικής κοινωνίας, η ημιμάθεια είναι όπως βλέπουμε όλοι και όλες χειρότερη από την αμάθεια. Να θυμίσουμε μονάχα μια μικρή ιστορική λεπτομέρεια, όλες οι μεταβυζαντινές εκκλησίες καθώς και όλα τα παινεμένα αρχοντικά της πόλης έγιναν επί Τουρκοκρατίας, παράλληλα με τα τζαμιά που καταστρέψαμε (από τα 7 έμεινε 1), την συναγωγή και το εβραϊκό σχολείο που καταστρέψαμε και μια απίστευτα μεγάλη σειρά κατεδαφισμένων αρχιτεκτονικών μνημείων που ήταν αναφαίρετο κομμάτι της πολιτισμικής κληρονομιάς της Καστοριάς, η οποία υπήρξε για πολλούς αιώνες σταυροδρόμι πολιτισμών και θρησκειών.
Αυτή είναι η ταυτότητά της, αυτή είναι η ιστορία της. Ποιοι είμαστε εμείς οι σημερινοί κάτοικοι που τολμάμε να τα βάζουμε με την ιστορία της και να διαλέγουμε επιλεκτικά ποια κεφάλαια μας αρέσουν και ποια μνημεία και τα υπόλοιπα να θέλουμε να τα ενοχοποιήσουμε και να τα καταστρέψουμε; Έχουμε καταλάβει πως είμαστε απλά περαστικοί από αυτόν τον τόπο, και πως η μόνη μας υποχρέωση είναι να διατηρήσουμε και να παραδώσουμε στις επόμενες γενιές ότι μπορούμε να φυλάξουμε από το πέρασμα του χρόνου;
Προφανώς και όχι. Ντροπιαστική και επικίνδυνη η κατάσταση στο δημοτικό συμβούλιο αλλά και στους κόλπους της τοπικής κοινωνίας, όπως ακούμε και διαβάζουμε, σκοταδισμός και μαύρη άγνοια, και από την άλλη, λύσσα για να καταστρέψουμε ότι ποτέ δεν είμαστε σε θέση να δημιουργήσουμε.
Αυτοί είμαστε, ας το παραδεχτούμε.
