Με την επιστολή μου αυτή θέλω να αναδείξω την κρισιμότητα της κατάστασης για το Νομό μας. Η κρίση στη γούνα αποτελεί τη χαριστική βολή για τον τόπο μας που όλα αυτά τα χρόνια είδε να χάνονται τμήματα του ΤΕΙ, να φεύγει ο στρατός, να μένουν πίσω σημαντικά αναπτυξιακά έργα ενώ οι υπόλοιποι νομοί και περιοχές να αναβαθμίζονται συνεχώς. Η φυσική ομορφιά, η βυζαντινή παράδοση, το σταυροδρόμι πολιτισμών, η διεθνής εμπορική δραστηριοποίηση δεν σηματοδοτούν ταυτόχρονα υψηλό επίπεδο διαβίωσης για τους κατοίκους. Αντιθέτως, παρά τα ισχυρά ανταγωνιστικά της πλεονεκτήματα, η πόλη σε όλους τους τομείς ανθρώπινης δραστηριότητας ακολουθεί πορεία φθοράς και απαξίωσης.
Καίρια ζητήματα έχουν αφεθεί πίσω, με κυρίαρχο θέμα την ίδρυση Αρχιτεκτονικής Σχολής στην πόλη μας. Στον ορίζοντα δεν φαίνεται καμία ελπίδα για θετική κατάληξη ενός ζητήματος, που το παλέψαμε μέχρις εσχάτων το προηγούμενο διάστημα. Δαπανήσαμε και χρόνο και χρήματα για να προετοιμάσουμε και να διεκδικήσουμε μια παρέμβαση που δημιουργούσε προοπτικές για τον τόπο μας. Όσο εμείς αποδεχόμασταν τα «τετελεσμένα» μοιρολατρικά, η Πτολεμαίδα διεκδίκησε και πέτυχε να δημιουργηθεί πανεπιστημιακό τμήμα για αξιωματικούς της Πυροσβεστικής αλλά και να ενταχθεί στο μηχανογραφικό έντυπο της νέας χρονιάς
Δεν θα ήθελα να αδικήσω τις φιλότιμες προσπάθειες που γίνονται από τον Περιφερειάρχη κ. Καρυπίδη όσο και τους συλλόγους Καστοριάς, απαιτείται όμως ενεργή σύμπλευση και κινητοποίηση όλων μας. Εάν δεν κινηθούμε άμεσα, γρήγορα και αποτελεσματικά, πολύ φοβάμαι ότι μετά θα είναι πλέον πολύ αργά. Η κρίση στη γούνα θα μετατραπεί σε κρίση σε όλους τους τομείς και θα οδηγήσει το Νομό σε καθυστέρηση και σε υπανάπτυξη.
Η έξοδος όμως από την ανέχεια δεν είναι μια απλή υπόθεση μερικών ανθρώπων. Αφορά συλλογικά ολόκληρη την κοινωνία. Είναι ένα στοίχημα που πρέπει να το αναλάβει και να το κερδίσει το σύνολο των Καστοριανών κατοίκων και όλοι οι τοπικοί φορείς από κοινού.
Είχα την τιμή να αναλάβω σημαντικά αξιώματα στην τοπική αυτοδιοίκηση και μιλώντας εκ πείρας, πιστεύω ότι με συλλογική προσπάθεια και αξιοποίηση των δυνατοτήτων -έστω και με ελάχιστους πόρους- μπορεί κανείς να καταφέρει σημαντικά αποτελέσματα. Είναι αδιανόητο σημαντικά αναπτυξιακά έργα που κερδήθηκαν με πολύ κόπο και προσπάθεια χρόνων, όπως η σήραγγα της Κλεισούρας, η ολοκλήρωση των έργων του αεροδρομίου της Καστοριάς και του φράγματος Νεστορίου η μη δημοπράτηση του αρδευτικού του Νεστορίου, το Ξενία Καστοριάς
το αστυνομικό μέγαρο κλπ, είτε να έχουν εγκαταλειφθεί, είτε να παραπαίουν.
Προσωπικά κρούω τον κώδωνα σε όλους όσους ενδιαφέρονται για την προκοπή αυτού του τόπου, ο οποίος αργοπεθαίνει κάθε μέρα. Πιστεύω ότι είναι η ώρα για την ενεργοποίηση όλων μας πριν είναι αργά και το μόνο που μας μείνει είναι τα Ραγκουτσάρια και οι αναφορές στην ομορφιά της πόλης μας.
