Η δήλωση του Αλέξη Χαρίτση μετά την ολοκλήρωση της διήμερης περιοδείας του σε Κοζάνη και Φλώρινα (φωτο)

Η δήλωση του Αλέξη Χαρίτση

Δυο πολύ γεμάτες μέρες στη Δυτική Μακεδονία: Πτολεμαΐδα, Κοζάνη, Φλώρινα, Αχλάδα, Αμύνταιο. Στον δρόμο με την ακαταπόνητη βουλεύτριά μας Πέτη Πέρκα και τους συντρόφους και συντρόφισσες της Νέας Αριστεράς.

Όχι για τυπικές δημόσιες σχέσεις ή για να μοιράσουμε υποσχέσεις. Αλλά για να ακούσουμε τους κατοίκους, τους εργαζόμενους, τους εκπροσώπους της αυτοδιοίκησης και να παρουσιάσουμε την εναλλακτική πρόταση της Νέας Αριστεράς.

Η κατάσταση στη Δυτική Μακεδονία συνοψίζει την κατάσταση στη χώρα. Η βαθιά παραγωγική κρίση καθιστά επιτακτική την ανάγκη για ένα στρατηγικό σχέδιο ενός ολοκληρωμένου, ριζοσπαστικού μετασχηματισμού: ενεργειακού, εργασιακού, περιβαλλοντικού, κοινωνικού.

Αντ’ αυτού, η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει επιλέξει ένα μοντέλο απολιγνιτοποίησης χωρίς σχέδιο, χωρίς διασφάλιση των θέσεων εργασίας, χωρίς καμία παραγωγική προοπτική. Η έλλειψη σχεδίου όμως συνιστά τελικά το σχέδιό τους: Γίνεται όχημα κερδοσκοπίας μεγάλων ενεργειακών ομίλων, ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ, όξυνσης των κοινωνικών ανισοτήτων. Έτσι, μια γενική αίσθηση αδιεξόδου κυριαρχεί στην περιοχή…

Η απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα και η μετάβαση σε ένα περιβαλλοντικά και κοινωνικά βιώσιμο παραγωγικό μοντέλο πρέπει να προχωρήσει.

Υπάρχουν όμως πολύ κρίσιμες προϋποθέσεις: Ολοκλήρωση του χωροταξικού σχεδιασμού, διασφάλιση των θέσεων εργασίας με ειδικά προγράμματα επιμόρφωσης και απασχόλησης σε νέες δραστηριότητες, αποκατάσταση των υποβαθμισμένων από την εξόρυξη εκτάσεων και απόδοσή τους σε νέες παραγωγικές δραστηριότητες, δημιουργία ενεργειακών κοινοτήτων με συμμετοχή της τοπικής κοινωνίας, αξιοποίηση των άφθονων σήμερα χρηματοδοτήσεων για την εγκατάσταση παραγωγικών δραστηριοτήτων και την ολοκλήρωση κρίσιμων υποδομών (σιδηρόδρομος, ηλεκτρικά δίκτυα, διαχείριση υδάτων).

Και πάνω απ’ όλα, η πιο σημαντική προϋπόθεση είναι η συμμετοχή της ίδιας της κοινωνίας. Των κατοίκων της Δυτικής Μακεδονίας που έχουν υποστεί για δεκαετίες την τεράστια περιβαλλοντική επιβάρυνση, των εργαζόμενων που βρίσκονται αντιμέτωποι με το φάσμα της ανεργίας, των νέων που θέλουν να μείνουν στον τόπο τους.

Με όχημα ένα αναπτυξιακό κράτος που θα διαβουλεύεται με τους πολίτες και την αυτοδιοίκηση, θα σχεδιάζει και θα υλοποιεί μακρόπνοες δημόσιες πολιτικές, θα στηρίζει ουσιαστικά την κοινωνική πλειοψηφία.

Και με μια ΔΕΗ που, αντί να ανοίγει τον δρόμο στην κερδοσκοπία, θα εγγυάται την ενεργειακή μετάβαση με όρους προστασίας του δημόσιου συμφέροντος, με όρους δικαιοσύνης και με κοινωνικά κριτήρια.

Όλα αυτά δηλαδή που απεχθάνεται η κυβέρνηση Μητσοτάκη.