Σε ενδιαφέρον του επιχειρηματία Σάμπυ Μιωνή για τη ΛΑΡΚΟ αναφέρθηκε ο πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Παππάς, μετά τη δημοσιοποίηση καταγεγραμμένης από τον επιχειρηματία συνομιλίας τους.
Επειδή οι μη μυημένοι ίσως να μην μπορούν να κάνουν τη σύνδεση, ας υπενθυμίσουμε ότι ένα σενάριο που είχε κυκλοφορήσει στους δημοσιογραφικούς διαδρόμους πριν από λίγο καιρό ήθελε το Σ. Μιωνή να βρίσκεται πίσω από το πιθανολογούμενο ενδιαφέρον της Global Special Opportunities Ltd. (GSOL) για τη ΛΑΡΚΟ.
Μάλιστα, ο κ. Μάριος Κάμχης, εκπρόσωπος της GSOL, φέρονταν, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, να έχει προχωρήσει σε κύκλους επαφών με κυβερνητικά στελέχη για την προοπτική εξαγοράς της ΛΑΡΚΟ.
Οφείλουμε, ωστόσο να σημειώσουμε ότι για το συγκεκριμένο σενάριο ουδέποτε υπήρξε κάποια επίσημη τοποθέτηση που να το επιβεβαιώνει, είτε από την πλευρά της κυβέρνησης, είτε από την πλευρά της GSOL. Όπως επίσης ουδέποτε δόθηκε απάντηση –είτε on είτε off the record- σε συγκεκριμένα σχετικά ερωτήματα που είχε απευθύνει το energypress στην πλευρά της GSOL.
Η αλήθεια είναι ότι μια πιθανή κίνηση της GSOL για την εξαγορά της ΛΑΡΚΟ δεν θα εξέπληττε κανένα, καθώς, μέσω της θυγατρικής της Euronickel, η εταιρεία έχει εμπλακεί σε ένα αντίστοιχο εγχείρημα στη Βόρειο Μακεδονία. Πρόκειται για την περίπτωση της FENI, που εύλογα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως η «σκοπιανή ΛΑΡΚΟ», για την οποία έχει γράψει το energypress.
Τι συνδέει τη ΛΑΡΚΟ με τα Σκόπια
Σύμφωνα με μια νεότερη εκδοχή του σεναρίου, το ενδιαφέρον που μετέφερε ο κ. Κάμχης στην κυβέρνηση αφορούσε αποκλειστικά τα ορυχεία της ΛΑΡΚΟ, και πιο συγκεκριμένα τα ορυχεία της Καστοριάς και όχι το εργοστάσιο της Λάρυμνας, το οποίο θεωρείται από τους φερόμενους ως ενδιαφερόμενους επενδυτές «καμμένο χαρτί».
Αντίθετα, τα ορυχεία της Καστοριάς συγκεντρώνουν ενδιαφέρον, καθώς θα μπορούσαν να τροφοδοτήσουν με λατερίτη το εργοστάσιο νικελίου της GSOL στη Βόρεια Μακεδονία.
Αξίζει, μάλιστα, να σημειωθεί ότι το συγκεκριμένο εργοστάσιο, που βρίσκεται στην περιοχή Καβάνταρτσι της γειτονικής χώρας, έχει μεγάλη σημασία για την ευρωπαϊκή αγορά νικελίου, καθώς -στην παρούσα φάση και με βάση την εικόνα της διεθνούς αγοράς, όπως αυτή έχει διαμορφωθεί σήμερα- είναι το μόνο που μπορεί να αποτελέσει βιώσιμη εναλλακτική στην εξάρτηση από τη ρώσικη βιομηχανία νικελίου.
Όπως είναι αυτονόητο, η συγκεκριμένη παράμετρος προσδίδει και άλλες διαστάσεις στην υπόθεση.
Πάντως, οφείλουμε να σημειώσουμε ότι και αυτή η εκδοχή παραμένει ανεπιβεβαίωτη, όπως επίσης και οι πληροφορίες που θέλουν την όλη διαδικασία να οδεύει σε τέλμα, καθώς η κυβέρνηση εμφανίζεται διστακτική να αποδεχτεί μια τέτοια πρόταση.
