Ο Αλέκος Μάρκελλος αποκαλύπτει τα όσα ισχύουν μέχρι τώρα για τον κορονοϊό

«Πήρα να σου πω τα αποτελέσματα:
-«Αρνητικός, δεν έχεις Κορονοϊό».
Ευχαρίστησα τον γιατρό μου, έκλεισα το τηλέφωνο, σφούγκισα ένα δάκρυ ανακούφισης και ανταπέδωσα το χαμόγελο στον Δία και τη Σελήνη που χόρευαν πάνω από το κουρασμένο μου κεφάλι στον παγωμένο ουρανό της Μελβούρνης.
Η σφιχτή αγκαλιά της φαμίλιας μετά από νοσηλεία σε νοσοκομείο και απόλυτη απομόνωση σε δωμάτιο στο σπίτι μέχρι να βγουν τα αποτελέσματα για Κορονοϊό ήταν άπειρες φορές ισχυρότερο βάλσαμο από αμέτρητα χάπια, ενέσεις, ορούς, οξυγόνα, αφόρητους πόνους που πέρασα τον τελευταίο καιρό, από μια οξεία, παθολογική «επίθεση», κάτι που μπορεί να συμβεί στον καθένα.
Προσπάθησα.
«Κράτησα» εννέα δραματικές ώρες τους πόνους στο σπίτι για να μη νοσηλευτώ σε νοσοκομείο.
Γιατί;
Γιατί ακριβώς εκείνες τις ημέρες, ξεκίνησε εδώ η νέα, ραγδαία εξάπλωση του Κορονοϊού.
Όπως αποδείχθηκε, τις ημέρες που νοσηλεύτηκα στο νοσοκομείο, πολλοί βρέθηκαν, θετικοί.
Καταλαβαίνει καθείς την αγωνία.
Και ένα αίσθημα μιας αδικίας:
-Εφαρμόσαμε ως φαμίλια «στρατιωτικού τύπου» lockdown εδώ και πέντε μήνες, να «καταρρεύσει» όλη αυτή η προσπάθεια από εξωγενή ατυχία;
Κρίμα.
Περίμενα αυτό το ευχάριστο αποτέλεσμα για να γράψω όσα θεωρώ αυτή τη στιγμή σημαντικά για τον Κορονοϊό, η προσωπική περιγραφή έχει σκοπό:
-Είναι μια χρονική αλληλουχία η οποία υπογραμμίζει μια πραγματικότητα που μας αφορά όλους, το ίδιο, παντού:
-Πως μπορείς να ζεις σε μια χώρα με παγκοσμίως υποδειγματική αντιμετώπιση της πρώτης φάσης της πανδημίας, να έχεις «κλειδώσει» τον Κορονοϊό έξω από τη ζωή σου, όλα κι όλοι γύρω σου να χαλαρώνουν και ξαφνικά, σε λίγες ημέρες, η πόλη σου των σχεδόν πέντε εκατομμυρίων κατοίκων, η σύγχρονη μεγαλούπολη, να βρίσκεται και πάλι ολόκληρη σε lockdown όπως και ολόκληρη η Πολιτεία, σιδερόφρακτα απομονωμένη από την υπόλοιπη χώρα!
Δεν είναι δυστοπικό σενάριο ταινίας αλλά «απίστευτη» πραγματικότητα το γεγονός πως για να πάω από Μελβούρνη – Σίδνει (…Αθήνα – Θεσσαλονίκη δηλαδή), θα με σταματήσουν drone, στρατιώτες, προβολείς, αστυνομικοί με σκυλιά, περιπολικά, σειρήνες, άνθρωποι με ειδικές στολές και μάσκες, μεγάφωνα…
Από τη μια στιγμή στην άλλη.
Λόγω Κορονοϊού.
Λοιπόν, ισχύει πλανητικά πως μπορεί να συμβεί, παντού, μια ταχύτατη έξαρση, εδώ ξεκίνησε από λίγους, δυό – τρεις που παραβίασαν πρωτόκολλα υγιεινής και οδήγησαν 6,5 εκατομμύρια Αυστραλούς σε πλήρη απομόνωση μέσα σε μια εβδομάδα, ενώ ειδικοί εκφράζουν φόβους πως μπορεί να μην αντέξει το νέο σόκ η οικονομία της (πλούσιας) χώρας.
Από δύο-τρεις που ξέφυγαν…
Ελπίζω να έγινε κατανοητό πόσο η καταστροφή κρέμεται από μια κλωστή.
Και για την Ελλάδα.
Αυτή η κλωστή ΕΙΝΑΙ η προσωπική μας υπευθυνότητα:
Μάσκες, αποστάσεις, πλύσιμο χεριών, αποφυγή συγχρωτισμού (κρίσιμο, ΕΤΣΙ μεταδίδεται κυρίως)!
Σημειώνω εδώ την προσωπική μου εκτίμηση για την εξίσωση: -μεταδοτικότητα/επικινδυνότητα, ως αποτέλεσμα ουσιαστικής, επίμονης, καθημερινής και πολύμηνης (από τον Ιανουάριο…), έρευνας, στηριζόμενης σε τεράστιο όγκο ερευνητικών και ακαδημαϊκών στοιχείων, πληροφοριών και δεδομένων.
Με όσα ισχύουν μέχρι τώρα.
1) Δεν υπάρχει φάρμακο, δεν υπάρχει εμβόλιο.
2) Ο κορονοϊός έχει υψηλή μεταδοτικότητα.
Αυτή δεν υποχώρησε παρά μόνο όταν εφαρμόστηκαν αυστηρά lockdown.
3) Είναι σφάλμα να επικαλείται κανείς ποσοστά θνησιμότητας.
Είναι θολό τοπίο.
Αντιθέτως, γίνεται όλο και πιο σαφές πως δεν είναι άσπρο – μαύρο με την ασθένεια Covid-19.
(Ανάρρωση ή θάνατος).
Ούτε ηλικιακά.
Οι πολύμορφες, σύνθετες ζημιές που προκαλεί σε πολλούς που τυπικά «είχαν αναρρώσει», είναι το τωρινό hot topic.
4) Ασυμπτωματικοί, ελαφρά ασθενούντες, βαριές περιπτώσεις, μηχανική υποστήριξη, περιφερειακές ζημιές (όργανα, εγκέφαλος, νευρικό αλλά και αναπαραγωγικό σύστημα, θρομβώσεις, καβασάκι…), θάνατος.
Γιατί δεν έιναι για όλους το ίδιο;
Από τη στιγμή που κολλάς, την πρώτη και μεγαλύτερη σημασία έχει η ποσότητα ιικού φορτίου, ΠΟΣΟ, άρπαξες αρχικά.
Γί αυτό έχουν σημασία οι μάσκες και οι αποστάσεις).
Αφού γίνεις φορέας, η δράση του ιού στο σώμα σου, προσωποποιείται:
– Η εξέλιξη του αφορά την γενικότερη κατάσταση του οργανισμού σου σε σχέση με την αρχική ποσότητα.
Μικρή ποσότητα, καλύτερη υγεία, η αναλογία μεταξύ ανοσοποιητικού και ποσότητας, ΑΥΤΗ είναι η ισορροπία της πρώτης εβδομάδας:
-Ανάλογα που θα γύρει η ολοδική σου «πλάστιγγα», ή θα ασθενήσεις ή θα γίνεις (κατ’αρχήν μόνο, για πολλούς), ασυμπτωματικός.
Σταματάω εδώ τη «βάσανο της σενδόνος», επίτηδες δεν ανέφερα κανέναν επιστημονικό όρο ή παραπομπή, στάθηκα σε απλή περιγραφή όσων θεωρώ σημαντικά.
Για την ώρα τον νίκησα.
Ξεκινάμε από σήμερα το νέο, υποχρεωτικό lockdown για τουλάχιστον έξι εβδομάδες, αγκαλιασμένοι και χαμογελαστοί ως οικογένεια, δίχως, μέχρι τώρα, Κορονοϊό.
Γι αυτό, για να μπορούμε να αγκαλιαζόμαστε και να φιλιόμαστε άφοβα, δεν χαλαρώνουμε κανένα μέτρο.
Μέχρι να βρεθεί φάρμακό και εμβόλιο.
(Οσοι αντέξετε μέχρι εδώ, πολύ σας ευχαριστω)!