Ανανεώνει τις πιέσεις στην ελληνική κυβέρνηση η Κομισιόν για πώληση ή «λουκέτο» στην ΛΑΡΚΟ, με πηγές που είναι σε θέση να γνωρίζουν καλά το θέμα να υπογραμμίζουν στο «Σin» ότι οι πιθανότητες να περάσει σε ιδιώτη επενδυτή το εργοστάσιο της Λάρυμνας είναι ελάχιστες. Ο μοναδικός ενδιαφερόμενος σχεδιάζει να «χτυπήσει» σε διαγωνισμό μόνο τα μεταλλεία της Καστοριάς, με σκοπό να εξάγει το μετάλλευμα σε εργοστάσιο της Βόρειας Μακεδονίας, δικών του συμφερόντων.
Η Κομισιόν ανακινεί το θέμα των παράνομων κρατικών ενισχύσεων στη ΛΑΡΚΟ, ύψους 135 εκατ. ευρώ, ζητώντας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, με νέα προσφυγή, να επιδικάσει ημερήσιο πρόστιμο στην Αθήνα για κάθε ημέρα που περνά χωρίς να εφαρμόζεται η σχετική απόφαση του Δικαστηρίου για ανάκτηση των ενισχύσεων.
Κατ’ ουσίαν, η κυβέρνηση πιέζεται να εφαρμόσει το σχέδιο εκκαθάρισης της ΛΑΡΚΟ που ήδη έχει τεθεί σε εφαρμογή, κατάληξη του οποίου θα είναι η πώληση, μέσω ξεχωριστών διαγωνισμών, των βασικών περιουσιακών στοιχείων της βιομηχανίας, δηλαδή του εργοστασίου στη Λάρυμνα και των μεταλλείων στην Καστοριά.
Στην παρούσα φάση και πριν προχωρήσει η διαδικασία της τμηματικής εκποίησης, η ΛΑΡΚΟ παραμένει σε λειτουργία… φαντάσματος, καθώς λειτουργεί με μια μικρή εφάπαξ ενίσχυση από το Δημόσιο, ύψους 35 εκατ. ευρώ, ενώ ο εκκαθαριστής πληρώνει κανονικά τους λογαριασμούς στη ΔΕΗ, με αποτέλεσμα να μένουν ελάχιστα ποσά για την κάλυψη άλλων, σημαντικών λειτουργικών δαπανών. Είναι χαρακτηριστικό, ότι ο εκκαθαριστής σκοπεύει να προχωρήσει σε εισαγωγή μεταλλεύματος, επειδή παραμένουν απλήρωτοι οι μεταφορείς μεταλλεύματος από την Καστοριά και έχουν σταματήσει να εφοδιάζουν το εργοστάσιο.
Τεράστια ζημιά από τους χειρισμούς
Όπως σημειώνουν πηγές που γνωρίζουν το θέμα, η ΛΑΡΚΟ υπέστη τεράστια ζημιά στα τέλη του περασμένου έτους από τους χειρισμούς της κυβέρνησης, καθώς η αναγγελία των προθέσεων της κυβέρνησης για εκκαθάριση ήταν αρκετή για να προκαλέσει την ανανέωση συμβολαίων εξαγωγής νικελίου με πολύ μεγάλο discound (έκπτωση), επειδή εκτιμήθηκε ότι υπήρχε αβεβαιότητα για τη μελλοντική λειτουργία της εταιρείας.
Αυτό αύξησε ακόμη περισσότερο τις ζημίες της ΛΑΡΚΟ, που ήδη παρήγαγε με κόστος υψηλότερο από τις διεθνείς τιμές, τη στιγμή μάλιστα που η τιμή του νικελίου, που είχε βρεθεί σε επίπεδο ρεκόρ πενταετίας τον περασμένο Αύγουστο, πάνω και από τα 18.000 δολ. βρέθηκε έκτοτε σε πτωτική πορεία, έπεσε ως τα 11.000 δολ. τον Μάρτιο, λόγω της πανδημίας, και τώρα βρίσκεται στα 12.200 δολ., πολύ χαμηλότερα από το κόστος παραγωγής της ΛΑΡΚΟ.
Για να προχωρήσει η διαδικασία της τμηματικής εκποίησης, θα πρέπει πρώτα, σύμφωνα με τον νόμο Χατζηδάκη, να ξεκαθαρίσει το ιδιοκτησιακό καθεστώς του εργοστασίου, καθώς η παλαιά ΛΑΡΚΟ (ελέγχεται κατά πλειοψηφία από την Εθνική Τράπεζα) έχει προχωρήσει στην κατάσχεσή του, κάτι που αποτέλεσε και την αιτία του «ναυαγίου» της ανάλογης διαδικασίας εκποίησης, που είχε αρχίσει το ΤΑΙΠΕΔ το 2014. Το θέμα αυτό θα λυθεί, βάσει του νόμου, με διαδικασία διαιτησίας, η οποία δεν έχει ολοκληρωθεί.
Η κυβέρνηση πιέζεται να επιταχύνει αυτές τις διαδικασίες, ώστε, ακόμη και σε μια περίοδο έντονης αβεβαιότητας για την παγκόσμια οικονομία και χαμηλών τιμών για το νικέλιο, που δεν προοιωνίζονται καλή έκβαση τέτοιων διαγωνισμών, να προχωρήσει στην τμηματική πώληση εργοστασίου και ορυχείων, με ξεχωριστούς διαγωνισμούς.
Στα αζήτητα το εργοστάσιο, ενδιαφέρον για τα ορυχεία
Όπως σημειώνουν παράγοντες που γνωρίζουν τον κλάδο, το εργοστάσιο της ΛΑΡΚΟ δεν είχε, σε κάθε περίπτωση, πολλές πιθανότητες να βρει ενδιαφερόμενους επενδυτές. Οι επενδύσεις που χρειάζονται για τον εκσυγχρονισμό του και την κάλυψη των περιβαλλοντικών όρων εκτιμάται ότι ξεπερνούν τα 200 εκατ. δολ., ποσό με το οποίο μπορεί σήμερα ένας επενδυτής να «στήσει» μια σύγχρονη μονάδα παραγωγής νικελίου στην Ασία, με πολύ χαμηλότερο κόστος ρεύματος και αμοιβών προσωπικού.
Για την ΛΑΡΚΟ ουσιαστικά ο μοναδικός ενδιαφερόμενος είναι όμιλος ισραηλινών συμφερόντων, που ελέγχει και το μοναδικό εργοστάσιο παραγωγής νικελίου στον ευρύτερο ευρωπαϊκό χώρο, τη μονάδα στο Καβάνταρτσι της Βόρειας Μακεδονίας. Όμως, ο εν λόγω επενδυτής δεν ενδιαφέρεται για το εργοστάσιο της Λάρυμνας και θεωρείται απίθανο να υποβάλει προσφορά σε διαγωνισμό, έστω και με συμβολικό τίμημα. Το ενδιαφέρον του στρέφεται στα ορυχεία της Καστοριάς, που απέχουν μόλις 40 χλμ. από το εργοστάσιο στη Βόρεια Μακεδονία.
Σε μια περίοδο εξάντλησης των κοιτασμάτων της γειτονικής χώρας, το ελληνικό μετάλλευμα, παρότι χαμηλής ποιότητας/περιεκτικότητας, μπορεί να αποδειχθεί ότι έχει κρίσιμη σημασία για τη σταθερή τροφοδοσία και την επιβίωση του εργοστασίου στη γειτονική χώρα. Ταυτόχρονα, το «σβήσιμο από τον επιχειρηματικό χάρτη» της ΛΑΡΚΟ, μοναδικής βιομηχανίας νικελίου εντός Ε.Ε. και μίας από τις δύο που λειτουργούν στον ευρύτερο ευρωπαϊκό χώρο εκτός Ρωσίας, εκτιμάται ότι θα ενισχύσει αποφασιστικά τη θέση του εργοστασίου της γειτονικής χώρας, που είναι και πιο σύγχρονο από αυτό της ΛΑΡΚΟ, στη διεθνή αγορά.
Η κυβέρνηση, σύμφωνα με πληροφορίες, πιέζεται εκτός από την Κομισιόν και από τον ενδιαφερόμενο αγοραστή των ορυχείων για να προχωρήσει τις διαδικασίες εκποίησης και αναμένεται να λάβει τις τελικές της αποφάσεις το επόμενο διάστημα.
