Συνομίλησα πριν γράψω αυτές τις γραμμές με κεντρικό παράγοντα των Αθηνών. Μου είπε κυνικά ότι «εσείς δεν έχετε πρόβλημα. Ούτε σε καραντίνα μπήκατε, ούτε διαμαρτυρήθηκε κανείς. Τη Καστοριά δε, δεν την επισκέφτηκε καν ο Χαρδαλιάς, άρα ο Εχίνος έχει σοβαρότερο πρόβλημα και ρίχνουμε το βάρος εκεί». Μια βουβαμάρα επήλθε στην τηλεφωνική επικοινωνία.
Η αλήθεια είναι ότι δεν ήθελα να εξυβρίσω τον συνομιλητή μου, γιατί ο άνθρωπος ότι είδε είπε. Χθες στο ρεπορτάζ είδε τον κ. Χαρδαλιά να έρχεται για λίγη ώρα στην Κοζάνη, να τον υποδέχονται όλοι χαμογελαστοί, να μην έχει κανείς κανένα αίτημα και στο τέλος να φεύγει και να πηγαίνει στον Εχίνο με έναν θάνατο.
Την ίδια ώρα, να παραμελεί την Καστοριά με τόσους θανάτους και κρούσματα. Το γεγονός ότι τα μεγάλα αστικά κέντρα δεν έχουν κρούσματα και θανάτους και δεν έχει μεταδοθεί ο ιός είναι πραγματικά ένα θείο δώρο. Όμως δεν μπορείς να μη στέλνεις ομάδα γιατρών σε μια περιοχή, όπως της Καστοριάς, ή να μη στέλνεις ένα κινητό κέντρο άμεσα για να εντοπίζεις τα κρούσματα Κορωνοϊού.
Και εδώ δημιουργείται το ερώτημα: Φταίει ο Χαρδαλιάς και η κεντρική κυβέρνηση;
Προσωπικά για μένα, θεωρώ ότι όλοι έχουμε ευθύνη. Η κεντρική κυβέρνηση, η τοπική αυτοδιοίκηση, η επιστημονική κοινότητα, αλλά και εμείς οι άνθρωποι της ενημέρωσης. Και εμείς θα έχουμε μεγαλύτερη ευθύνη αν δεν τα καυτηριάσουμε. Και αυτή είναι η δουλειά μας. Γιατί αν δεν ξυπνήσουμε τώρα τους διοικούντες, δεν θα εφαρμόσουν αυτά που πρέπει.
Έτυχε να είναι η Καστοριά. Έτυχε να είναι από την Καστοριά το group που πήγε στο Μιλάνο και όχι παραδείγματος χάριν στην Αθήνα. Γιατί αν όλοι αυτοί είχαν μπει στο μετρό της Αθήνας ή κινούνταν όλη μέρα στην Πρωτεύουσα, τα θύματα θα ήταν 100πλάσια. Αυτό την έσωσε την Ελλάδα. Δεν έσωσε την Καστοριά που ήδη πληρώνει δυσανάλογο κόστος.
Μπορεί η πόλη την Καστοριάς και τα χωριά που είναι σε καραντίνα να μην αποτελούν ούτε το 1% του πληθυσμού της Ελλάδος. Όμως όλοι επηρεάζονται αρνητικά για την συμπεριφορά του κράτους σ’ αυτήν την περίπτωση. Γιατί όταν βγαίνει ένας Πρόεδρος Κοινότητας και ζητά έλεος από τον Πρωθυπουργό, τότε καταλαβαίνεις ότι έχει χαθεί το ενδιάμεσο κράτος και καταλήγει στην κορυφή. Και αυτή φυσικά, ούτε καν ανταποκρίθηκε.
Τώρα πλέον η ζημιά δεν μπορεί να διορθωθεί. Έγινε. Δεν προλάβαμε. Έχουμε κληθεί να θεραπεύσουμε. Και για να θεραπεύσουμε χρειαζόμαστε γιατρούς. Χρειαζόμαστε να επικεντρωθεί η πολιτεία στην Καστοριά.
Χθες παρακολούθησα το δια περιφοράς Περιφερειακό Συμβούλιο. Είδα σε ένα φόντο την εικόνα του Αγίου Γεωργίου. Τι θα έκανε στην ανάλογη περίπτωση; Όποιος θέλει απαντήσεις ας διαβάσει το Βίο του.
