Το ΚΕΛΕΤΡΟΝ Αγάπη Για Το Παιδί – Δράσεις Για Τον Άνθρωπο, διανύει φέτος τον 6ο χρόνο ζωής, από την σύσταση του ως Εθελοντικός Οργανισμός για την προστασία των Δικαιωμάτων του Παιδιού και άλλων ευάλωτων κοινωνικών ομάδων. Η επέτειος των 6 χρόνων μας συμπίπτει με μια ακόμη πιο σημαντική επέτειο: της συμπλήρωσης 30 χρόνων από την υιοθέτηση της Διεθνούς Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Παιδιού από την Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ.
Η σημασία της Διεθνούς Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Παιδιού είναι ιδιαιτέρως σημαντική. Το παιδί αναγνωρίζεται σαν ολοκληρωμένη ανθρώπινη ύπαρξη, με αξιοπρέπεια και αυτονομία και κατοχυρώθηκε ως υποκείμενο δικαιωμάτων, με υποχρέωση και ευθύνη όλων να τα προασπίζουν και να τα σέβονται.
Από την θεωρία όμως στην πράξη η απόσταση είναι μεγάλη και οι προκλήσεις στην εφαρμογή των Δικαιωμάτων του Παιδιού παραμένουν αμείωτες σε ολόκληρο τον κόσμο, καθώς και στην πατρίδα μας.
Το άρθρο 27 της σύμβασης (Ανάπτυξη και επίπεδο ζωής), ορίζει ότι όλα τα παιδιά έχουν δικαίωμα σε ένα αξιοπρεπές επίπεδο ζωής, να έχουν φαγητό, ρούχα και να ζουν σε ένα σπίτι, ώστε να έχουν ομαλή σωματική, πνευματική, ψυχική, ηθική και κοινωνική ανάπτυξη. Αν οι γονείς δεν μπορούν να τους τα προσφέρουν, είναι υποχρέωση της πολιτείας να τους βοηθάει.
Όμως στην πράξη, τα παραπάνω δεν ισχύουν για όλα τα παιδιά. Οι συνέπειες της εκτεταμένης κοινωνικο-οικονομικής κρίσης αγγίζουν έντονα πλέον κάθε τμήμα της Ελληνικής Κοινωνίας και ιδίως τα παιδιά. Ουσιαστικά μισό εκατομμύριο ελληνόπουλα στην χώρα μας ζουν σε φτωχές οικογένειες, ένα στα δύο παιδιά στην Ελλάδα ζει σε συνθήκες αποστέρησης (Έκθεση Unicef. 2017).
Η σύμβαση του ΟΗΕ για τα δικαιώματα του παιδιού, ορίζει ότι κανένα παιδί να μην στερείται την ελευθερία του κατά τρόπο παράνομο η αυθαίρετο και ότι επιτρέπεται η κράτηση παιδιών κάτω των 18 ετών, μόνο ως έσχατο μέτρο και για μικρό χρονικό διάστημα (άρθρο 37)
Όμως σύμφωνα με έκθεση του ΟΗΕ που δόθηκε στη δημοσιότητα την 18/11/2019, περίπου 7 εκατομμύρια παιδιά, σε παγκόσμιο επίπεδο και εκατοντάδες στην πατρίδα μας, στερούνται την ελευθερία τους για πολύ μεγάλα χρονικά διαστήματα, καθώς κρατούνται σε φυλακές, είναι υπό αστυνομική κράτηση, διαμένουν σε κέντρα κράτησης μεταναστών – προσφύγων, σε οίκους για άτομα με ειδικές ανάγκες και άλλα ιδρύματα, η περιορίζονται χωρίς να είναι ασθενή σε δωμάτια παιδικών νοσοκομείων, στο πλαίσιο της <<προστατευτικής κράτησης>>, λόγω έλλειψης επαρκών δομών στέγασης για ανηλίκους.
Στην έκθεση επισημαίνεται ότι τα παιδιά που ζουν σε συνθήκες κράτησης εμφανίζουν δέκα φορές συχνότερα ψυχιατρικές διαταραχές και πεθαίνουν σε πολύ μικρότερη ηλικία σε σχέση με όσα δεν έχουν βρεθεί ποτέ υπό κράτηση.
Σύμφωνα με όσα ορίζει η Σύμβαση (τα οποία επικυρώθηκαν με τον Ν 2101/92), η Ελλάδα, μεταξύ άλλων, οφείλει να σέβεται τα δικαιώματα, που αναφέρονται στη Σύμβαση και να τα εγγυάται σε κάθε παιδί που υπάγεται στη δικαιοδοσία της Χώρας, χωρίς καμία διάκριση (άρθρο 2), οφείλει να εξασφαλίζει στο παιδί την αναγκαία για την ευημερία του προστασία και φροντίδα (άρθρο 3), αναγνωρίζει ότι κάθε παιδί έχει δικαιώματα στη ζωή και εξασφαλίζει την επιβίωση και την ανάπτυξη του (άρθρο 6), οφείλει να παρέχει ειδική προστασία και βοήθεια για κάθε παιδί που στερείται προσωρινά η οριστικά το οικογενειακό του περιβάλλον (άρθρο 20), να διασφαλίζει ότι κανένα παιδί δεν θα στερείται το δικαίωμα πρόσβασης σε υπηρεσίες ιατρικής θεραπείας και να απολαμβάνει το καλύτερο δυνατόν επίπεδο υγείας (άρθρο 24), αναγνωρίζει το δικαίωμα κάθε παιδιού στην εκπαίδευση (άρθρο 28).
Στην πράξη όμως, τα παραπάνω δεν ισχύουν για όλα τα παιδιά.
Όπως για εκατοντάδες παιδιά – πρόσφυγες, όταν η βάρκα που τους μεταφέρει αναποδογυρίζει και χάνουν καθημερινά τη ζωή τους, προσπαθώντας να γλυτώσουν από συρράξεις στη χώρα τους.
Για εκατοντάδες παιδιά Ρομά που ζουν σε καταυλισμούς – παραπήγματα, τελείως ακατάλληλους χώρους για να διαμένουν παιδιά.
Όπως για τα παιδιά που δεν δικαιούνται ΑΜΚΑ (και πρόσβαση στην υγεία), γιατί δεν είναι δικαιούχοι διεθνούς προστασίας.
Όπως για τα παιδιά – πρόσφυγες που ενώ κάνουν προσπάθειες ένταξης, μένουν από την αρχή της χρονιάς και ως τώρα εκτός σχολείου.
Τα παραπάνω παραδείγματα είναι ενδεικτικά, με ανησυχία διαπιστώνεται ότι όχι μόνον δεν λαμβάνονται μέτρα βελτίωσης, αλλά παίρνονται αποφάσεις που θίγουν ακόμη περισσότερο τα δικαιώματα του παιδιού.
Το Ελληνικό Κράτος, οφείλει να αποδείξει ότι είναι ένα κράτος δικαίου, συνεπές με τους νόμους και τις συμβάσεις που το ίδιο έχει ψηφίσει και επικυρώσει. Υποχρεούται να προστατεύει κάθε παιδί που διαβεί στη χώρα, από όπου και αν προέρχεται.
Ας δώσουμε στην επέτειο της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού το νόημα που της αξίζει, αλλά εφαρμόζοντας την στην πράξη.
Το ΚΕΛΕΤΡΟΝ Αγάπη Για Το Παιδί – Δράσεις Για Τον Άνθρωπο, έξι χρόνια τώρα προσπαθεί να ξεπεραστούν οι προκλήσεις και τα δικαιώματα να γίνουν πράξεις. Με παρεμβάσεις σε αρμόδιους φορείς και αρχές, με ενέργειες ευαισθητοποίησης αλλά κυρίως με δράσεις που απευθύνονται στα ίδια τα παιδιά, ο Οργανισμός μας προσπαθεί να συμβάλει στο μέτρο των δυνατοτήτων του, στην κατανόηση και εφαρμογή όσων ορίζει η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού.
Από την αρχή της λειτουργίας του, με την στήριξη επαγγελματιών (κοινωνικών λειτουργών, ψυχολόγων, παιδαγωγών, δικηγόρων κ.α.) και τους εθελοντές του, με την ψυχοκοινωνική του υπηρεσία, το Κέντρο Ημερήσιας Φροντίδας Παιδιού, το κοινωνικό φροντιστήριο και τα υπόλοιπα παιδαγωγικά και ψυχαγωγικά του προγράμματα, δίνει στα ίδια τα παιδιά την δυνατότητα να γίνουν τα ίδια ενεργοί πολίτες, που σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα αλλά και το περιβάλλον.
Υπάρχουν πολλοί τρόποι να στηρίζετε την προσπάθεια του Οργανισμού μας.
Δείτε ΕΔΩ πως μπορείτε να μας υποστηρίξετε
