ΙΚΕΤΕΣ ΣΕ ΒΩΜΟ*
Έχεις την ομορφιά της Γλαύκης**, το μάτι της
Εκάτης
τον οίστρο της Αγαύης, τη λάμψη του
Φαέθοντα. Όταν
οι Βάκχες σείουν·”ευοί ευάν” στο
δρόμο
τα Φρυγικά τους τύμπανα,
παίρνεις τα χρώματα της ήβης
και ως Κυθέρεια και θύτις· εκπάγλου
καλλονής–
συνθέτεις επί κλίνης
αρχαϊκούς υμέναιους την ώρα που οι
ποιητές
εκστατικοί από το θάμβος σου
το εύρος του ερωτισμού σου
αδύνατο να αντισταθούν
να εκπονήσουν στίχο
να υπερβούν τη ματαιότητα –το δέλεαρ
της ηδονής,
το τίμημα της ύλης–
να καταυγάσουν άλλως πως το άφατο καθώς
ικέτες σε βωμό
εκλιπαρούν γονυπετείς, μια λέξη, ένα
νεύμα σου,
μια ελιξίρια ματιά σου.
Καστοριά
Δημήτρης Μάνος
