«Εικόνες της γης μου – Τοπία της ζωής μου» – της Ρέας Θεοδωρίδου – Μαυροβίτη

Καταγράφουμε την ιστορία σήμερα για να μην μας διαγράψει αύριο.

Γράφει: Ο Λεωνίδας θ. Πουλιόπουλος.

Βιβλιοπαρουσίαση

«Εικόνες της γης μου – Τοπία της ζωής μου»

της Ρέας Θεοδωρίδου – Μαυροβίτη.

    Ένα βιβλίο για νοσταλγούς και ταξιδιώτες όπως σημειώνει η συγγραφέας, γραμμένο με αγάπη, νόστο και σεβασμό στην γενέτειρά μας Καστοριά, που αν και πολλές φορές μας πληγώνει, χωρίς δική της υπαιτιότητα, συνάμα μας κάνει υπερήφανους για την ομορφιά της το παρελθόν της, την επιδεξιότητα των γουναράδων της  και για όσους επιμένουν να αγωνίζονται παραμένοντας στον τόπο τους, κρατώντας Θερμοπύλες, σε μία δύσκολη και αβέβαιη εποχή.

Η Ρέα Θεοδωρίδου – Μαυροβίτη μας ταξιδεύει μέσα από τις σελίδες του νέου της βιβλίου «Εικόνες της γης μου – Τοπία της ζωής μου» στον κόσμο της παλιάς Καστοριάς, αναδεικνύοντας τον πολιτισμό, την παράδοση, τα ήθη και τα έθιμα της πόλης μέσα από προσωπικές αναμνήσεις και ζωντανές εικόνες.

Το βιβλίο αποτελεί έναν νοσταλγικό καθρέφτη των παιδικών και εφηβικών χρόνων της συγγραφέως, ανακαλώντας στιγμές από τα γυμνασιακά χρόνια μιας ανέμελης εποχής. Με πλούσιο φωτογραφικό υλικό και ζωντανές περιγραφές, η Ρέα Θεοδωρίδου – Μαυροβίτη αποτυπώνει την Καστοριά όπως τη θυμάται: αρχοντικά σπίτια, τοπία γεμάτα φυσική ομορφιά, παραδοσιακές εκδηλώσεις, όπως γάμοι, καρναβάλι, τα γνωστά «ραγκουτσάρια», από τους Διονυσιακούς χρόνους. 

Οι σελίδες του βιβλίου γεμίζουν από εικόνες της καθημερινής ζωής της πόλης, των παραδοσιακών φαγητών και γλυκών, αλλά και των γιορτινών στιγμών, όπως οι γουρουνοχαρές, που αναβιώνουν με ζωντάνια τις συνήθειες και τις χαρές μιας άλλης εποχής. Μέσα από αυτή τη συλλογή εικόνων και αναμνήσεων, η συγγραφέας καταφέρνει να κρατήσει ζωντανή τη μνήμη της παλιάς Καστοριάς, προσφέροντας στον αναγνώστη μια αίσθηση αυθεντικότητας και απλότητας που σπανίζει στις μέρες μας.

Το «Εικόνες της γης μου – Τοπία της ζωής μου» δεν είναι απλώς ένα βιβλίο μνήμης· είναι ένας ύμνος στον τόπο, στις παραδόσεις και στις ανθρώπινες σχέσεις που διαμόρφωσαν την Καστοριά όπως τη γνωρίσαμε. Μέσα από τις σελίδες του, οι αναγνώστες έχουν την ευκαιρία να ταξιδέψουν νοερά στο χρόνο και να βιώσουν την ατμόσφαιρα μιας πόλης, που παρά τις αλλαγές, συνεχίζει να κρατά ζωντανή την ιστορία και την ψυχή της.

Ένα βιβλίο για όσους αγαπούν την Καστοριά, την παράδοση και την αυθεντική ζωή του παρελθόντος.

Η Ρέα Θεοδωρίδου – Μαυροβίτη μας προσκαλεί σε ένα νοσταλγικό ταξίδι στο χρόνο με αυτό το της το  βιβλίο . Μέσα από πλούσιες εικόνες και προσωπικές αναμνήσεις, η συγγραφέας αναβιώνει την Καστοριά των παιδικών της χρόνων, των γυμνασιακών περιπετειών και των ανέμελων εποχών που πέρασαν.

Εμείς ευχαριστούμε την Ρέα καθότι με το πόνημα αυτό, συμβάλει όπως πολλοί άλλοι/ες  συγγραφείς αρθρογράφοι λαογράφοι κ.λπ. να μην χαθεί η ιστορική και πολιτισμική μνήμη μιας άλλης νοσταλγικής εποχής που ζήσαμε και βιώσαμε, σε μία άλλη Καστοριά, φτωχή μεν οικονομικά, αλλά πλούσια σε συναισθήματα και νοσταλγικές εμπειρίες. Προσωπικά θα ήθελα να την ευχαριστήσω για το βιβλίο της και την εξαιρετική αφιέρωσή, αφού μεταξύ άλλων μου εύχεται να γευτώ το ταξίδι μιας άλλης εποχής, που μας ταξιδεύει το βιβλίο της. 

Για την ιστορία θα πρέπει να σημειώσω ότι η Ρέα κατάγεται από την ιστορική οικογένεια Μαυροβίτη και έχουμε μια μακρινή συγγένεια, καθότι η θεία μου Άννα αδερφή του πατέρα μου, παντρεύτηκε το 1908 τον τραπεζίτη Δημήτριο Μαυροβίτη, αδερφό του παππού της Ρέας Δαμιανό. Ο Δημήτριος Μαυροβίτης μετά τον θάνατο του πατέρα τους Λεωνίδα, λειτούργησε τον πρώτο βουβό κινηματογράφο στην Καστοριά στην περιοχή του 1^ου παιδικού σταθμού κοντά στο 2^ο δημοτικό σχολείο. Ο Σμίλκος δούλευε εκεί ως μηχανικός και μετά άνοιξε τον γνωστό κινηματογράφο ΡΕΞστην Ομόνοια, που το κτήριο υπάρχει ακόμη και σήμερα. Άλλοι κινηματογράφοι που λειτούργησαν μεταπολεμικά στην Καστοριά ήταν: Το Ολύμπιον ( ο μοναδικός που υπάρχει ακόμη και σήμερα ανακαινισμένος), το Παλλάς, το Όσκαρ, το Παλλάδιον  και ο Ορφέας. Αυτοί  ήταν οι χειμερινοί κινηματογράφοι,   υπήρχαν και οι θερινοί. Το Ρίο, το Άστυ και του Χάτσιου. Οι περισσότεροι ήταν επί της οδού Μητροπόλεως η οποία τότε έσφυζε από ζωή. 

Αυτά τα καταγράφω για την ιστορία και τον ιστορικό του μέλλοντος, καθότι πολλά ιστορικά γεγονότα και δράσεις, δεν είναι στο ευρύ κοινό γνωστά και καλόν είναι να είναι καταγραμμένα, καθότι μπορεί να φανούν χρήσιμα σε οποιονδήποτε επίδοξο καστοριανό ιστοριοδίφη  του μέλλοντος, χρειασθεί αυτές τις πληροφορίες. 

Λεωνίδας θ. Πουλιόπουλος