Τραμπ, Πούτιν, Ζελένσκι και μια ειρήνη που δεν έρχεται – Ανάλυση CNN

Η πιο έντονη ρωσική επίθεση με drones και πυραύλους εδώ και πάνω από έναν μήνα σάρωσε περιοχές της Ουκρανίας — και όχι μόνο στο μέτωπο. Ανάλυση από το CNN.

Η πιο έντονη ρωσική επίθεση με drones και πυραύλους εδώ και πάνω από έναν μήνα σάρωσε περιοχές της Ουκρανίας — και όχι μόνο στο μέτωπο. Μεταξύ των στόχων ήταν και αμερικανική βιομηχανική εγκατάσταση στα δυτικά της χώρας, γεγονός που ερμηνεύεται ως σαφές πολιτικό μήνυμα προς την Ουάσινγκτον, σε μια περίοδο που οι ειρηνευτικές προσπάθειες της κυβέρνησης Τραμπ δείχνουν να βαλτώνουν.

Η επίθεση σημειώθηκε μία εβδομάδα μετά τη θεαματική συνάντηση του Ντόναλντ Τραμπ με τον Βλαντίμιρ Πούτιν στην Αλάσκα — ένα διπλωματικό «σόου» που χαιρετίστηκε από τον Λευκό Οίκο ως πρόοδος, χωρίς όμως να συνοδεύεται από απτά αποτελέσματα. Αντιθέτως, η Μόσχα φαίνεται να εντείνει την πίεση, τόσο στο πεδίο της μάχης όσο και στο διπλωματικό.

Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ επιχειρεί να σαμποτάρει την πρόοδο, υιοθετώντας ρητορική που θυμίζει τις μεθόδους της σοβιετικής διπλωματίας. Κατηγόρησε μάλιστα τις ΗΠΑ ότι προσπαθούν να υπονομεύσουν την «πορεία προς τη σύνοδο κορυφής» που φαινομενικά ξεκίνησε στην Αλάσκα.

Η στρατηγική της Ρωσίας είναι σαφής: επιβράδυνση των διπλωματικών διαδικασιών, ώστε ο Πούτιν να κερδίσει έδαφος μέσω στρατιωτικής φθοράς. Την ίδια ώρα, η Ουκρανία του Βολοντίμιρ Ζελένσκι προσπαθεί να δείξει καλή θέληση προς τον Τραμπ, αλλά δεν μπορεί να δεχθεί τους ρωσικούς όρους για «ειρήνη». Η παράδοση κρίσιμων εδαφών στο Ντονμπάς θα άνοιγε τον δρόμο για μια νέα ρωσική επίθεση στο Κίεβο, κάτι που η ουκρανική ηγεσία θεωρεί απαράδεκτο.

Σύμφωνα με το CNN, ακόμη και οι ευρωπαϊκές προσπάθειες για ασφάλεια μετά τον πόλεμο παραμένουν ασαφείς και εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την αμερικανική συμμετοχή. Το σχέδιο για κοινές εγγυήσεις ασφαλείας, με πιθανή ανάπτυξη δυτικών στρατευμάτων, φαίνεται προς το παρόν ουτοπικό. Και όλα αυτά ενώ η Ρωσία επιμένει πως, εάν υπάρξει συμφωνία, θα πρέπει να είναι και η ίδια εγγυήτρια – μια πρόταση που προκαλεί ειρωνικά σχόλια μετά την εισβολή.

Παρά τις αντιφάσεις, ο Ντόναλντ Τραμπ διατηρεί τον ρόλο του βασικού «παίχτη» στη διαδικασία. Είναι ο μόνος δυτικός ηγέτης που μπορεί να απευθυνθεί και στις δύο πλευρές, ενώ η επιμονή του να παρουσιάσει τον εαυτό του ως «πρόεδρο της ειρήνης» ενισχύει τη διάθεσή του για επίλυση της κρίσης. Η πίεση του προς τους συμμάχους του ΝΑΤΟ για αύξηση των αμυντικών δαπανών έχει ήδη αρχίσει να αποδίδει, σημειώνουν κυβερνητικοί κύκλοι.

Ωστόσο, οι διπλωματικές πρωτοβουλίες του Τραμπ χαρακτηρίζονται συχνά από έλλειψη βάθους. Ο ίδιος και ο απεσταλμένος του, Στιβ Γουίτκοφ, αντιμετωπίζουν πολύπλοκα ζητήματα, όπως οι ανταλλαγές εδαφών, με ελαφρότητα, χωρίς να αναγνωρίζουν τις ιστορικές και πολιτισμικές προεκτάσεις τους.

Εν τω μεταξύ, ο Πούτιν συνεχίζει να επιβάλλει την ατζέντα του. Το ρωσικό αφήγημα ότι προωθεί μια «τελική ειρηνευτική συμφωνία» έχει υιοθετηθεί –εν μέρει– ακόμη και από τον Τραμπ, ο οποίος δείχνει να έχει αλλάξει στάση από την αρχική του προτεραιότητα για κατάπαυση του πυρός. Παράλληλα, ο πρόεδρος των ΗΠΑ δημοσίευσε μήνυμα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που άφηνε να εννοηθεί στήριξη για ουκρανικά χτυπήματα εντός ρωσικού εδάφους — μια ακόμη μεταβλητή στάση που εντείνει τη σύγχυση γύρω από τη στρατηγική των ΗΠΑ.

Η τελευταία ρωσική επίθεση επιβεβαίωσε ότι η Μόσχα παραμένει αμετακίνητη. Συγκεκριμένα, 574 drones και 40 πυραυλικές επιθέσεις έπληξαν ουκρανικές πόλεις, συμπεριλαμβανομένης της Λβιβ στα δυτικά, κοντά στα σύνορα με την Πολωνία. Εννέα άμαχοι σκοτώθηκαν, ενώ μεταξύ των στόχων ήταν και οι εγκαταστάσεις της αμερικανικής εταιρείας Flex Ltd στην περιοχή Ζακαρπάτια.

«Οι Ρώσοι ήξεραν πολύ καλά πού χτυπούσαν», δήλωσε ο Ζελένσκι, τονίζοντας ότι πρόκειται για εσκεμμένο πλήγμα σε αμερικανικές επενδύσεις στην Ουκρανία.

Ο Λευκός Οίκος, από την πλευρά του, συνεχίζει να προβάλει μια εικόνα προόδου. «Πριν από την ιστορική νίκη του Τραμπ τον Νοέμβριο, δεν υπήρχε καμία ελπίδα για ειρήνη. Τώρα υπάρχει φως στο τούνελ», δήλωσε η εκπρόσωπος Καρολάιν Λέβιτ.

Πίσω όμως από τις διακηρύξεις, η αδυναμία των ΗΠΑ να ασκήσουν ουσιαστική πίεση στη Μόσχα και η αποτυχία ανάγνωσης των ρωσικών θέσεων απειλούν να τινάξουν στον αέρα την ειρηνευτική προσπάθεια. Ο ίδιος ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάρκο Ρούμπιο, παραδέχτηκε την πραγματικότητα: «Είμαστε ακόμη πολύ μακριά από μια συμφωνία ειρήνης. Δεν βρισκόμαστε καν στο χείλος της».

Μια εβδομάδα μετά τη συνάντηση στην Αλάσκα, το μόνο ξεκάθαρο είναι ότι ο πόλεμος συνεχίζεται — στο έδαφος, στα λόγια και στο παρασκήνιο.

Πηγή