Κι όμως, δεν είναι σκηνή από ελληνική ταινία της δεκαετίας του ’80. Είναι το 2025, στην Καστοριά. Εκεί όπου η δημοτική προβλήτα στην Πολυκάρπη μετατρέπεται σε υπόδειγμα… ενεργειακής ανευθυνότητας, με τις λάμπες του δημοτικού φωτισμού να καίνε καταμεσήμερο. Σαν να έχει πέσει πυκνό σκοτάδι – στη λογική.
Μέρα μεσημέρι, με ήλιο να λιώνει τα πεζοδρόμια, οι λάμπες αναμμένες. Γιατί; Επειδή κανείς δε φρόντισε να σβήσουν; Επειδή κανείς δεν ενδιαφέρεται; Ή μήπως επειδή κανείς δεν πληρώνει από την τσέπη του το ρεύμα που σπαταλιέται;
Λάθος. Το πληρώνουμε όλοι. Εσύ, εγώ, οι δημότες, μέσα από τα δημοτικά τέλη, μέσα από λογαριασμούς που διογκώνονται για να φωτίζουμε το μεσημέρι – κυριολεκτικά.
Σε μια Καστοριά που στενάζει οικονομικά, με έναν Δήμο που φανερά αδυνατεί να εφαρμόσει τα αυτονόητα, όπως το να ρυθμίζει έναν απλό φωτοκύτταρο ή να στείλει έναν υπάλληλο να πατήσει έναν διακόπτη, το να καίγεται ρεύμα άσκοπα δεν είναι «λεπτομέρεια». Είναι προσβολή.
Προσβολή στους πολίτες που πληρώνουν. Προσβολή στην κοινή λογική. Προσβολή στο περιβάλλον και στη νοημοσύνη μας.
Γιατί στη σημερινή εποχή, η αδιαφορία είναι πολυτέλεια που δεν συγχωρείται.



