Λ. Πουλιόπουλος για την 50η Έκθεση Γούνας: «Ο επιμένων Νικά!»

Καταγράφουμε την ιστορία σήμερα για να μην μας διαγράψει αύριο.

Γράφει: Ο Λεωνίδας θ. Πουλιόπουλος

50^η ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΚΘΕΣΗ ΓΟΥΝΑΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ

ΜΙΣΟΣ ΑΙΩΝΑΣ GLOCALISATION

    Κατ’ αρχήν θα πρέπει να συγχαρώ τον Σύνδεσμο Γουνοποιών Καστοριάς που υιοθέτησε τον όρο Glocalisation μετά το άρθρο που δημοσίευσα το 2017 στη ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ με τίτλο ΕΚΘΕΣΗ ΓΟΥΝΑΣ  ΚΑΙ GLOCALIZATION. (Thing globally, act locally). Είναι ένας όρος που ταυτοποιεί και προσδίδει κύρος στον θεσμό και στον κλάδο. 

Εγραφα τότε μεταξύ άλλων ότι, η έκφραση αυτή προέρχεται από την μερική μίξη των λέξεων Global (παγκόσμιος) και Local (τοπικός) και περιγράφει μια νέα έκβαση ή προσέγγιση των τοπικών συνθηκών, έναντι στις παγκόσμιες πιέσεις. Ο όρος εμφανίσθηκε για πρώτη φορά στα τέλη της δεκαετίας του ’80 σε άρθρα Ιαπώνων Οικονομολόγων σε περιοδικό του Harvard, διευκρινίζοντας έτσι ότι, ο νέος όρος  σημαίνει την ταυτόχρονη συνύπαρξη παγκόσμιων αλλά και τοπικών τάσεων.

Η φετινή έκθεση που γιορτάζει μισό αιώνα ύπαρξής της και 110 χρόνια συντεχνιακής  δραστηριότητας του Σ.Γ.Καστοριάς, είναι ένα ιδιαίτερο και σημαντικότατο γεγονός που δείχνει την δυναμική την αντοχή και την επιμονή που χαρακτηρίζει τον κλάδος, σε ένα δύσκολο μη φιλικό και αφιλόξενο διεθνές περιβάλλον ενός παρεξηγημένου επαγγέλματος. Επειδή όμως η μόδα όπως πολλά πράγματα στη ζωή αλλάζουν μεν, αλλά και πάλι επανέρχονται  επαναλαμβάνονται, αφήνοντας την ελπίδα να πεθάνει τελευταία, εκείνος που επιμένει όπως λέγαμε και στο στρατό στο τέλος ΝΙΚΑ. 

Στην επέτειο της 38^ης Δ.Ε.Γ.Καστοριάς με την ευκαιρία της διεξαγωγής της στις τότε νέες σύγχρονες εγκαταστάσεις ( έργο επί προεδρίας Καλλισθένη), είχα κάνει μια σύντομη ιστορική αναδρομή του θεσμού από το 1976αναφέροντας τα εξής: 

<<Για την ιστορία θα πρέπει να πούμε ότι ο πρώτος χώρος που φιλοξένησε την 1^η Δ.Ε.Γ. Καστοριάς, ήταν ο πνευματικό κέντρο (Έλλη) και τα γραφεία του Συνδέσμου Γουνοποιών στην Ομόνοια το 1976.

Ο δεύτερος χώρος που φιλοξένησε την 2^η  Δ.Ε.Γ. ήταν το πρώην βυρσοδεψείο στην Φούρκα και μετά εκθετήριο της Ε.ΔΗ.ΚΑ. α.ε. από το 1977 μέχρι το 1991.

Το 1983 ανακαινίστηκε ο χώρος από την τότε  Διοίκηση της Ε.ΔΗ.ΚΑ. α.ε. επί προεδρίας Βουρνέλη. Έτσι η 8^η έκθεση να θεωρείται σταθμός καθότι φιλοξενήθηκε σε ένα σύγχρονο και ανακαινισμένο χώρο.  

Ο τρίτος χώρος που φιλοξένησε το 1992 την 17^η Διεθνή Έκθεση Γούνας Καστοριάς, (επί προεδρίας Κεχαγιά) ήταν στο Εκθετήριο Δημοπρατήριο Γούνας Καστοριάς στην Χλόη, αποτελώντας ένα άλλον σημαντικότατο σταθμό για την έκθεση εκείνης της εποχής.

Μετά από 21 χρόνια στο Ε.ΔΗ.ΚΑ. ο οργανωτής Σ.Γ. Καστοριάς αποκτά την δική του στέγη  και η  38^η έκθεση γούνας διεξάγεται στη βιοτεχνική περιοχή Δισπηλιού>>.  

Αυτά τα αναφέρουμε διότι αποτελούν ιστορικά γεγονότα που είναι χρήσιμα τόσο για να καταγραφούν όσο και να τα γνωρίζουν οι νεότερες γενιές καθότι μέσα από την ιστορία μπορεί να αντλήσει κανείς χρήσιμες πληροφορίες που βοηθούν στην συλλογική μνήμη και γνώση, απαραίτητη για την επιβίωση τόσο του κλάδου όσο και της κοινωνίας μας. Είναι δε μεγάλη παράλειψη του κλάδου, με τόσο μεγάλη ιστορία και τον πακτωλό χρημάτων που πέρασαν από αυτό τον τόπο, να μην υπάρχει ένας ιστορικό λεύκωμα όχι μόνο φωτογραφιών αλλά συγγραφικών καταγραφών που θα περιέχουν τόσο ιστορικά όσο και  τεχνοκρατικά στοιχεία και πληροφορίες για τηνδράση των φορέων καθώς και τον τρόπο επεξεργασίας τόσο των κομματιαστών όσο και του δέρματος. Η προσπάθεια για την ίδρυση Μουσείου Γούνας ήταν μια σωστή κίνηση, η οποία όμως μέχρι στιγμής δεν υλοποιήθηκε. Ας ελπίσουμε ότι σύντομα θα ολοκληρωθεί έστω και αργά και ο κλάδος θα αποκτήσει και αυτό, αλλά και  άλλα εφόδια, που του είναι τόσο σημαντικά και απαραίτητα για την εικόνα το γόητρο και την επιβίωσή του. 

Με την ευκαιρία αυτού του άρθρου θα ήθελα να κάνω μια πρόταση για την οποία όμως δεν έχω ψευδαισθήσεις ότι θα υιοθετηθεί, αλλά επειδή η ελπίδα πεθαίνει τελευταία είμαι υποχρεωμένος ως ενεργός πολίτης αυτού του τόπου να την δημοσιοποιήσω. Είναι απαραίτητο οι φορείς του τόπου μαζί με την ακαδημαϊκή κοινότητα να προχωρήσουν στην διοργάνωση περιοδικών διεθνών συνεδρίων (κάθε 2 ή 3 χρόνια) με σκοπό να κατατίθενται ρεαλιστικές προτάσεις αναπτυξιακού χαρακτήρα. Το συνέδριο   αυτό μπορεί να είναι αυτοχρηματοδοτούμενο καθότι τα έξοδα μπορούν να καλύπτονται κατά το μεγαλύτερο μέρος από τις συμμετοχές των εισηγητών ή των συμμετεχόντων από ξένες χώρες. Περισσότερες λεπτομέρειες δεν θεωρώ στην φάση αυτή να αναφέρω. 

Πέραν αυτού ο Σ.Γ.Καστοριάς θα πρέπει να προχωρήσει στην δημιουργία μνημείου αφιερωμένο στον Γουνοποιό-Γουνεργάτη για να τιμήσει αφενός την συντεχνία και αφετέρου να αναδείξει έναν από τους πιο βασικούς πυλώνες που χαρακτηρίζουν την Καστοριά.  Δεν γίνεται να τιμούμε με άγαλμα τον Αρλεκίνο και να απαξιώνουμε μια συντεχνία που κράτησε την περιοχή όρθια και ανέδειξε την Καστοριά διεθνώς.  

Εμείς πάντως με το σύντομο αυτό άρθρο που αφιερώσαμε ευχόμαστε η 50η Διεθνής Έκθεση Γούνας να αποτελέσει  ένα νέο ξεκίνημα για μια νέα Αναγέννηση του κλάδου στο νέο διαμορφούμενο οικονομικο-κοινωνικό περιβάλλον που διαφαίνεται ότι δημιουργείται. Ας ελπίσουμε ότι η Woke ατζέντα δεν θα κάνει μεγαλύτερη ζημιά στον κλάδο και η αντίστροφη μέτρηση για μια έστω και μερική επαναφορά θα επανέλθει. 

ΚΑΛΕΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΣΤΟΥΣ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΣΤΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥ Σ.Γ.Κ.