Βιώνοντας την δυστυχία της επαρχίας, μέσα από πραγματικές και φανταστικές τραγωδίες, δεν μπορεί παρά να φθάσει, στην καταγγελία κάθε καταπίεσης ―κοινωνικής και θεσμικής― κανείς, αφού το λίγο της ευτυχίας μένει αφανές και μετέωρο, ασύλληπτη υποψία, σχεδόν, μπροστά στον όγκο των καθημερινών συναλλαγών καθώς τα κατεστημένα πρότυπα ακρωτηριάζουν τις ανθρώπινες σχέσεις…
.
Δ.Μ
Περισσότερα ΕΔΩ
