Περίπου έξι μήνες αφού ανέλαβε την εξουσία, η δεξιά κυβέρνηση της πρωθυπουργού Τζιόρτζια Μελόνι στην Ιταλία προχωρά νομοσχέδια τα οποία υπόσχονται την προώθηση της εθνικής ταυτότητας, την υπεράσπιση της παραδοσιακής οικογένειας και της πολιτιστικής κληρονομιάς και τη συγκράτηση των μεταναστών.
Οι πρόσφατες προτάσεις περιλαμβάνουν ένα νομοσχέδιο για την προστασία της ιταλικής γλώσσας και μια απαγόρευση της τροφής που καλλιεργείται στα εργαστήρια. Η κυβέρνηση κάνει επίσης δυσκολότερο για ομόφυλα ζευγάρια να εγγράψουν παιδιά στο ληξιαρχείο, σε μια κίνηση που αποδοκιμάστηκε από το Ευρωκοινοβούλιο.
Επικριτές λένε πως η αναταραχή που προκαλείται από αυτά τα νομοσχέδια έχει σκοπό να λειτουργήσει ως αντιπερισπασμός για την έλλειψη προόδου σε πιο κρίσιμης σημασίας τομείς, όπως η αξιοποίηση κεφαλαίων της ΕΕ μετά την πανδημία.
«Αυτές οι επιλογές “ταυτότητας” μπορούν να προκαλέσουν εντάσεις με την ΕΕ μακροπρόθεσμα, ειδικά όταν έχει να κάνει με θέματα δικαιωμάτων των πολιτών» είπε ο Μασιμιλιάνο Παναράρι, ειδικός πολιτικής επικοινωνίας στο πανεπιστήμιο Unimercatorum.
Τον προηγούμενο μήνα οι Βρυξέλλες «πάγωσαν» μια δόση 19 δισ. ευρώ, ζητώντας διευκρινίσεις για τις προσπάθειες της Ρώμης για να επιτευχθούν οι συμφωνηθέντες στόχοι πολιτικής που απαιτούνταν για τη μεταβίβαση.
Στα δικαιώματα των πολιτών, η Μελόνι προωθεί τη σημασία των παραδοσιακών οικογενειακών αξιών, σε μια χώρα που ήδη βρίσκεται πίσω από το μεγαλύτερο μέρος της δυτικής Ευρώπης ως προς τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ. Βουλευτές της κυβέρνησης λένε πως οι πολιτικές για την προστασία της κληρονομιάς πάντα προορίζονταν να αποτελέσουν σημαντικό κομμάτι της ατζέντας τους, και η Ιταλία εδώ και χρόνια υποτιμά την πλούσια, ιστορική της κληρονομιά. «Δεν έχουμε διαμάντια ή μεγάλους πόρους πετρελαίου και αερίου» είπε ο Φάμπιο Ραμπέλι, υψηλόβαθμο στέλεχος του κόμματος της Μελόνι. «Τα ορυχεία της Ιταλίας αποτελούνται από κουλτούρα, γαστρονομία, γλώσσα, τέχνες, μόδα, ιστορία, αρχαιολογία και μνημεία. Αυτό είναι που μπορούμε να προσφέρουμε στον κόσμο και να βελτιώσουμε».
Ο Ραμπέλι τον προηγούμενο μήνα παρουσίασε ένα νομοσχέδιο με πρόταση προστίμων μέχρι και 100.000 ευρώ για ιταλικές εταιρείες και κρατικούς φορείς που χρησιμοποιούν ξένους όρους, κυρίως αγγλικούς, αντί για την εθνική γλώσσα στα επίσημα έγγραφα ή την επικοινωνία τους.
Το αντιπολιτευόμενο Κίνημα Πέντε Αστέρων αποδοκίμασε την ιδέα, υποδεικνύοντας πως η ίδια η κυβέρνηση είχε βάλει τον αγγλικό όρο «Made in Italy» στον τίτλο του υπουργού Βιομηχανίας όταν ανέλαβε πέρυσι.
Ο υπουργός Γεωργίας, Φραντσέσκο Λολομπριτζίντα, υπεραμύνθηκε της απαγόρευσης της τροφής που καλλιεργείται στο εργαστήριο λέγοντας ότι ήταν ασύμβατη με τη γαστρονομική ιστορία της Ιταλίας και εν δυνάμει επικίνδυνη για την υγεία.
Η ίδια η Μελόνι έχει ζητήσει τη δημιουργία ενός λυκείου «Made in Italy» για να διδάσκονται σε μαθητές οι δημιουργικές και επιχειρηματικές δεξιότητες που κάνουν τη χώρα «μεγάλη στον κόσμο», σύμφωνα με νόμο που έχει προτείνει το κόμμα της.
Όταν η Μελόνι πήρε την εξουσία πέρυσι, υπήρχε ευρύς προβληματισμός στην Ευρώπη για τις μετα-φασιστικές πολιτικές της ρίζες, καθώς και ανησυχία πως θα ακολουθούσε την απολυταρχική οδό στην οποία έχει κινηθεί ο Ούγγρος πρωθυπουργός και παλιός πολιτικός της φίλος, Βίκτορ Όρμπαν. Ωστόσο η ίδια έχει αποφύγει τις σκληρές αντιπαραθέσεις στο εσωτερικό και τις συγκρούσεις με τις Βρυξέλλες, που ήταν τακτικός στόχος της «πύρινης» ρητορικής της τα προηγούμενα χρόνια- αλλά δεν έχει κάνει πίσω ως προς τις προεκλογικές της υποσχέσεις για σκληρή στάση απένατι στη μετανάστευση. Μία από τις πρώτες της ενέργειες ήταν να περιορίσει τις δραστηριότητες πλοίων διάσωσης φιλανθρωπικών οργανώσεων σε μια προσπάθεια να μειώσει τον χρόνο που μπορούσαν να περνούν στη θάλασσα αναζητώντας μετανάστες.
Στην αυτοβιογραφία της, «Είμαι η Τζιόρτζια», που δημοσιεύτηκε το 2021, η ίδια συνέκρινε τη μαζική μετανάστευση με τις εξαναγκασμένες μετακινήσεις πληθυσμών στη Σοβιετική Ένωση, με σκοπό την «αραίωση» τοπικών εθίμων και θρησκειών.
«Η δεξιά θέλει να διατηρήσει αυτές τις ίδιες βαθιά ριζωμένες ταυτότητες που η αριστερά θέλει να ακυρώσει» έγραφε, προειδοποιώντας για τους κινδύνους της «εθνικής αντικατάστασης» και την «αραίωση» της ευρωπαϊκής χριστιανικής κουλτούρας.
Δημοσκοπήσεις δείχνουν πως οι ψηφοφόροι υποστηρίζουν σε μεγάλο βαθμό τις ενέργειες της κυβέρνησης, με την υποστήριξη προς τα «Αδέλφια της Ιταλίας» να είναι στο 29% σε πρόσφατες δημοσκοπήσεις, λίγο πιο κάτω από ό,τι στην αρχή του έτους, μα πάνω από το 26% τον Οκτώβριο.
«Πιστεύω πως αυτές είναι προσπάθειες αντιπερισπασμού από τις πραγματικές προκλήσεις, περιλαμβανομένης της οικονομίας, και παράσυρσής μας σε μια ιδεολογική αντιπαράθεση» είπε ο Αλεσάντρο Αλφιέρι, γερουσιαστής του αντιπολιτευόμενου κεντροαριστερού PD.
Άλλοι επικριτές στην αριστερά κατηγορούν την κυβέρνηση ότι έχει κολλήσει σε μια αμυντική στάση, επιθυμώντας ο χρόνος να σταματήσει- μια κατηγορία την οποία απορρίπτει ο υπουργός Πολιτισμού. «Το να είσαι συντηρητικός σημαίνει να βασίζεσαι στην αίσθηση της ιστορίας, στην παράδοση για να βρεις τον δρόμο προς το μέλλον, δεν σημαίνει να απορρίπτεις την αλλαγή» είπε ο Τζενάριο Σαντζιουλιάνο την προηγούμενη εβδομάδα. «Σημαίνει να γίνεσαι κύριος (της αλλαγής), να την προσανατολίζεις στη βαθιά αίσθηση της ιστορίας μιας κοινωνίας».
Με πληροφορίες από Reuters
