Πρόκειται για κάτι που κάνουν σχεδόν όλοι οι γονείς και σύμφωνα με έναν παιδοψυχολόγο, είναι λάθος: Όταν οι γονείς προσπαθούν να ενθαρρύνουν τα παιδιά τους επευφημώντας τα με ενθουσιασμό ή επαινώντας τα, στην πραγματικότητα κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό, λέει η Dr. Tovah Klein.
Η Klein, που είναι παιδοψυχολόγος, συγγραφέας και διευθύντρια του Barnard College Center for Toddler Development, εξηγεί πως οι υπερβολικές επευφημίες και οι υπερβολικοί έπαινοι είναι ένα σύνηθες λάθος που κάνουν οι γονείς. «Οι γονείς συχνά πιστεύουν πως αυτό είναι γραμμικό: Εάν θέλω να κινητοποιηθεί το παιδί μου, πρέπει να το κινητοποιήσω μόνος μου για να φτάσει εκεί», εξηγεί στο CNBC.
Σύμφωνα με την ειδικό, αυτό έχει τα αντίθετα αποτελέσματα και άρα οι γονείς πρέπει να κάνουν ένα βήμα πίσω και να περιορίσουν τους επαίνους τους για να κινητοποιήσουν τα παιδιά τους.
Οι κίνδυνοι των υπερβολικών επαίνων
Οι υπερβολικοί έπαινοι μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά τα παιδιά, έχουν δείξει έρευνες. Συγκεκριμένα, έχει διαπιστωθεί ότι τα παιδιά εθίζονται στον έπαινο («praise junkies») και μαθαίνουν να εξαρτούν την αυτοεκτίμησή τους από την έγκριση των τρίτων. Αυτά τα παιδιά περιμένουν τον έπαινο και νιώθουν μεγάλη απογοήτευση όταν δεν έρχεται.
Έτσι, αναπτύσσουν ένα άγχος και φόβο για την αποτυχία, αντί να γίνονται ανθεκτικά σε αυτήν και να μαθαίνουν πώς να την ξεπερνούν.
Σύμφωνα με την Klein, τα παιδιά είναι από μόνα τους περίεργα και η περιέργεια αυτή τα κινητοποιεί να δοκιμάζουν νέα πράγματα και να αναλαμβάνουν νέες προκλήσεις. Όμως, όταν ένας γονιός επευφημεί και επαινεί υπερβολικά το παιδί του, του στερεί αυτή την περιέργεια. «Ευχαρίστησα την μαμά ή τον μπαμπά; Με επευφημούν; Γιατί δεν με επευφημούν», είναι οι σκέψεις που περνούν από το μυαλό του. Έτσι, τα παιδιά χάνουν την ανταμοιβή που μπορεί να έχει η ίδια η δραστηριότητα και μαζί, την εσωτερική κινητοποίησή τους.
Για αυτό τον λόγο, οι ψυχολόγοι συχνά συμβουλεύουν τους γονείς να επαινούν το παιδί για τη διαδικασία και όχι για το αποτέλεσμα.
Τι πρέπει να κάνουν οι γονείς
Ασφαλώς, όλα αυτά δεν σημαίνουν ότι οι γονείς πρέπει να σταματήσουν να επαινούν τα παιδιά τους. Τα παιδιά θέλουν να νιώσουν τη στήριξή τους, εξηγεί η Klein. Απλά πρέπει να το κάνουν με έναν τρόπο που να τα ενθαρρύνει να αναλάβουν πρωτοβουλίες για να ανακαλύψουν δραστηριότητες και συμπεριφορές που θα τους δώσουν κίνητρο να επιτύχουν.
Καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν, αναπτύσσουν την «αίσθηση του εαυτού τους», εξηγεί η Klein. Δοκιμάζουν και εξερευνούν νέα πράγματα και κάθε φορά που αποκτούν μια νέα δεξιότητα ή λύνουν ένα πρόβλημα σκέφτονται: Μπορώ να το κάνω αυτό! Μπορώ να βρω λύσεις. Και θέλω να αναλάβω μια νέα πρόκληση.
Οι γονείς οφείλουν να καλλιεργήσουν αυτό το συναίσθημα και να βοηθήσουν τα παιδιά τους να βρουν το κίνητρο μέσα τους, ώστε να συνεχίσουν να θέτουν στόχους και να προσπαθούν για την επιτυχία καθώς μεγαλώνουν.
Η Klein συστήνει στους γονείς να εστιάσουν τους επαίνους τους στις μεθόδους και τις δεξιότητες που χρησιμοποιούν τα παιδιά για να λύσουν προβλήματα.
Συχνά, αυτό σημαίνει να είναι απλά παρόντες και υποστηρικτικοί, αλλά την ίδια στιγμή, να μην φοβούνται να αφήσουν τα παιδιά τους να αποτύχουν πριν να επιτύχουν σε κάτι.
Οι γονείς πρέπει να αφήνουν τα παιδιά τους να δοκιμάσουν διάφορες στρατηγικές από μόνα τους για να λύσουν ένα πρόβλημα. Αυτό βοηθά περισσότερο από φράσεις όπως «μπορείς να το κάνεις!» ή «είσαι ο καλύτερος!», λέει η Klein.
