Εδώ και πολύ καιρό είχα αποφασίσει πως όσο κι αν γράφεις , παρατηρείς “κακώς κείμενα” , προτείνεις λύσεις και μάχεσαι για διαχρονικά οράματα της μικρής τοπικής μας κοινωνίας σ΄ αυτόν τον τόπο προσκρούεις πάνω σε “ντουβάρια” με ώτα που δεν θέλουν να “ακούσουν” και να “δράσουν” ακόμη και για αυτονόητα απειροελάχιστα θεματάκια που θα διευκόλυναν την ζωή των συμπολιτών μας . Για αυτόν τον λόγο και είχα εδώ και τουλάχιστον κάποια χρόνια ουσιαστικά απενεργοποιήσει το blog μου “kastoriaMIA” .
Αφορμής δοθείσης της παρουσίασης του πρώτου βιβλίου ,”75 μέρες και ένα βράδυ μαζί” της καλής παιδικής και αδερφικής μου φίλης Βιβής Φαρσαλιώτου , αισθάνθηκα την ανάγκη να αναθεωρήσω την απόφασή μου και να επανέλθω , έστω και προσωρινά , μήπως τυχόν και τα ώτα των ανάλγητων ανευθυνο-υπεύθυνων εκτεθούν ακόμη περισσότερο στην κοινωνία και “μήπως” , τουλάχιστον σαν ένδειξη καλής θέλησης στα απλούστατα αιτήματα των πολιτών αυτής της δύσμοιρης πόλης , διαθέσουν “δυό εργατοώρες ενός εργατοτεχνίτη και 300 € για υλικά” και να κάνουν τις δυο απαραίτητες και πανεύκολες στην κατασκευή τους “ραμπίτσες” στο ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΜΕΓΑΡΟ και όπου αλλού είναι εφικτές , προκειμένου να κάνουν έστω και στο ελάχιστο ευκολότερη την διακίνηση συνανθρώπων μας με κινητικά προβλήματα . ΕΙΝΑΙ ΧΡΕΟΣ ΟΛΩΝ ΜΑΣ .
Όσον αφορά στο βιβλίο και τις εντυπώσεις μου από την παρουσίασή του στο κοινό της Καστοριάς , η πρώτη περιληπτική περιγραφή μου είναι “Θαυμάσιο βιβλίο , καταπληκτική παρουσίαση και μεγαλειώδης η συμμετοχή συνδημοτών μας – Πραγματικά πρωτοφανής συμμετοχή”
Τα αποσπάσματα που διαβάστηκαν από την Βιβή και τον φιλόλογο της πόλης μας κ. Μακρή συγκινητικά , πλήρη ευαισθησιών και νοημάτων ανθρωπιάς , γραμμένα από γυναίκα που χειρίζεται πολύ καλά την ελληνική μας γλώσσα , με ρεαλισμό που πραγματικά πρέπει να διαπερνάει ακόμη και “χοντρόπετσους” .
Τα κείμενα του βιβλίου περιγράφουν και αναδεικνύουν πραγματικά προβλήματα του τόπου μας με σαφήνεια και ρεαλισμό και υποδεικνύουν τους τρόπους και την αναγκαιότητα για την άμεση επίλυσή τους (Μιλάμε πάντα για τα απλούστερα των προβλημάτων που αυτονόητα θα έπρεπε να είχαν βρει λύσεις εδώ και πολλά χρόνια. Φευ όμως ….)
Η ανάγνωση του βιβλίου προκαλεί ρίγη συγκίνησης και συναισθήματα θαυμασμού και τεράστιας εκτίμησης για τις οικογένειες με προβλήματα σαν αυτής της υπαρκτής οικογένειας των συμπολιτών μας . Ήρωες της ζωής με όλη τη σημασία της λέξης !!!!
Ο τρόπος γραφής της Βιβής , μου ήταν γνωστός “παλαιόθεν” , από τότε ακόμη που “δημοσιογραφούσε” στην Καθημερινή Φωνή της Καστοριάς . Πάντα με ποιητικό πλην όμως καυστικό τρόπο περιέγραφε τα κακώς κείμενα και συνεχίζει να μας εντυπωσιάζει και μέσω διαδικτυακών μέσων ακόμη και σήμερα .
Θα ήταν μεγάλη μου παράλειψη όμως αν δεν αναφερόμουν για λίγο και στην παρουσίαση του βιβλίου από τον κ. Μακρή . Μια μεστή παρουσίαση και απαγγελία αποσπασμάτων του βιβλίου , εντελώς αψεγάδιαστη .
ΦΙΛΕΝΑΔΑ ΜΑΣ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕΣ …… ΠΑΜΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ !!!! ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ “ΜΑΖΙ ΣΟΥ”
Αποστόλης Σαραφέρας
