Πήγα κι εγώ στην κεντρική πλατεία, στην απεργία της 9ης Νοεμβρίου, συμμετέχοντας μετά από 19 χρόνια σε απεργία. Αφού ακούσαμε τις ομιλίες των συλλόγων και συνδικάτων, αναχώρησα για το σπίτι, ούτε ένα χιλιόμετρο απόσταση, με τα πόδια.
-Ένας άνεργος 55 ετών που παίρνει το ΚΕΑ(200,00 ευρώ το μήνα) με ρώτησε κάθε πότε πληρώνομαι
-Μια γυναίκα 65 περίπου ετών μου είπε στο δρόμο πως δεν έχει να φάει και μου ζήτησε να πάμε στο σούπερ μάρκετ να της γεμίσω το καλάθι της και να τα πληρώσω εγώ.
-Άνεργος μου πήρε λίγο ψωμί από τη σακούλα του φούρνου, για να φάει το μεσημέρι
-Άλλος άνεργος 50 ετών μου ζήτησε δανεικά για να πάρει τσιγάρα, του πρόσφερα τσιγάρο και φωτιά
-Επιχειρηματίας της πόλης με τεράστια έσοδα στο παρελθόν μου είπε πως πούλησε (“σκότωσε”) 7 αυτοκίνητα για να τα βγάλει πέρα και έκλεισε ένα μαγαζί του.
Αυτό λοιπόν που μου έκανε εντύπωση είναι το μέγεθος της φτωχοποίησης στο οποίο έχει φτάσει μεγάλο τμήμα της κοινωνίας μας.
Τους παρέπεμψα όλους στη Μητρόπολη και στους πολιτικούς που πολλές φορές κάνουν επίδειξη πλούτου.
Πού πάμε;
Αθανάσιος Ζέρβας
