Ανέκαθεν η νεολαία είχε τον δικό της κώδικα επικοινωνίας. Στην ελληνική γλώσσα πάντα έκαναν την εμφάνιση τους νέες λέξεις και φράσεις που είτε προέρχονται από άλλες γλώσσες είτε δημιουργούν με μεράκι οι πιτσιρικάδες. Οι νέοι παγκοσμίως χρησιμοποιούν λέξεις και εκφράσεις τις οποίες οι μεγαλύτεροι σε ηλικία δεν καταλαβαίνουν. Δεν είναι λίγοι εκείνοι οι οποίοι ακούγοντας μια συζήτηση μεταξύ νέων ή ένα trap τραγούδι νομίζουν ότι έρχονται από άλλο κόσμο καθώς έχουν ένα σωρό άγνωστες λέξεις.
Σχετικά με το φαινόμενο η κοινή γνώμη είναι διχασμένη. Αρκετοί είναι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι οι γλώσσες από μόνες τους είναι ζωντανοί οργανισμοί, οι οποίοι συνεχώς αλλάζουν και εξελίσσονται. Άλλοι πάλι βλέπουν στους συγκεκριμένους νεωτερισμούς μια… γλωσσική καταστροφή.
Οι 20 λέξεις της ελληνικής slang
Η «γλώσσα του δρόμου» όπως συνηθίζεται να αποκαλείται είναι η πιο ζωντανή και εξελίσσεται συνέχεια. Σήμερα βρισκόμαστε στην εποχή του slang, ενός «λεξικού» αλλιώτικου, πολλές φορές άκρως σεξιστικού, με πολλές δόσεις χιούμορ. Παρακάτω, θα βρείτε είκοσι από τις φράσεις/λέξεις που χρησιμοποιούν οι έφηβοι.
- Κριντζ- Κριντζάρω
«Έχω κριντζάρει», με λίγα λόγια, νιώθω αμήχανα. - Φλεξ- Φλεξάρω
Το περιβόητο φλεξάρισμα σημαίνει ψωνίζομαι. - Ψήνω-Ψήνομαι
Το ρήμα «ψήνω», δηλώνει ότι κάποιος είναι πρόθυμος να κάνει κάτι ή να συμμετέχει σε κάτι, είναι δηλαδή ψημένος και έτοιμος. - Τέπο
Το «τέπο» είναι το «ποτέ» με ανάποδες συλλαβές. - Γκαφρά
Τα γκαφρά είναι τα λεφτά, τη λέξη χρησιμοποιούν κατά κόρον οι φαν της ελληνικής trap. - Φασαίος
Ο χαρακτηρισμός «φασαίος» είναι ο εναλλακτικός τύπος, που του αρέσει να χαλαρώνει στην φύση, σε ατμοσφαιρικά μαγαζιά και σνομπάρει τα πολύ γνωστά και δημοφιλή γεγονότα και τις μόδες των καιρών. - Μπετώνω
Το ρήμα «μπετώνω» δηλώνει την κούραση και την χαλαρότητα που νιώθουμε μετά από μία δύσκολη ημέρα. - Τσιλ
Το περιβόητο «τσιλάρισμα» δηλώνει την κατάσταση να είναι κάποιος χαλαρός, άνετος και να αποφεύγει τις αψιμαχίες και τους καβγάδες. - Πιστολιάζω
Το «πιστολιάζω» ή αλλιώς «Ρίχνω πιστόλι» σημαίνει ότι ακυρώνω ένα ραντεβού ή κάτι προγραμματισμένο. - Κλάμα-Δάκρυ
Η έκφραση «έχω κλάψει» φανερώνει το γέλιο που έχει πέσει και λέγεται συνέχεια τόσο στα τσάτ της νεολαίας όσο και στον προφορικό λόγο. - Σιπάρω
Το σιπάρω σημαίνει, πάω, γουστάρω, εγκρίνω κάποιο ζευγάρι ή κάποια ρομαντική σχέση. - Ντελημπάσκος
Η λέξη χρησιμοποιείται για κάποιον που το μυαλό του δεν παίρνει γρήγορες στροφές, που αργεί να αντιληφθεί ή να επεξεργαστεί μια πληροφορία. - Γκρούβαλος
Γκρούβαλος χαρακτηρίζεται ο άνθρωπος ο οποίος συχνάζει σε παραλίες κάνοντας ελεύθερο κάμπινγκ. Με μια λέξη ο «φασαίος» που αναφέρθηκε παραπάνω. - Αθεοταλιμπάν
Ο αθεοταλιμπάν είναι ο φανατικός άθεος που προσπαθεί με τη δύναμη της πυγμής να επιβάλει τα πιστεύω του. - Κάνω φλεξ
Η φράση «κάνει φλεξ» σημαίνει «κάνει επίδειξη». - Έχω κρας
Έχω κρας (crush) σημαίνει «είμαι ερωτευμένος».| - Σπαμάρω
Προέρχεται από την αγγλική λέξη «spam» και χρησιμοποιείται όταν κάποιος στέλνει συνεχώς μηνύματα ή τηλεφωνεί ασταμάτητα σε κάποιον. - POS
Πρόκειται για συντομογραφία του «Parent over shoulder» (γονέας από πάνω μου). Χρησιμοποιείται όταν οι γονείς είναι δίπλα στο παιδί την ώρα που εκείνο μιλάει με τους φίλους του. - Χόμι
Ο χόμι, είναι ο φίλος από τα παλιά. - Σλατίνα
Ο όρος «Σλατίνα» δηλώνει τους φαν ενός ράπερ του επονομαζόμενου thug slime ο οποίος στα τραγούδια του έχει κάτι σαν μότο το SLAT που είναι αρχικά για το «slime love all the time» και από εκεί βγαίνει το SLATina.
Γεώργιος Μπαμπινιώτης: Η «φοιτητική αργκό» είναι κώδικες επικοινωνίας που δεν μπορεί να τις παίρνουμε ως μέτρο κρίσεως
Ο Έλληνας φιλόλογος, γλωσσολόγος, πανεπιστημιακός καθηγητής και λεξικογράφος, Γεώργιος Μπαμπινιώτης στο βιβλίο του η «Γλώσσα ως Αξία» αναφέρεται στη «Γλώσσα των νέων» λέγοντας: «Δεν μπορώ να φανταστώ πολιτιστική ανάπτυξη που χωρεί ερήμην μιας παράλληλης γλωσσικής ανάπτυξης ενός λαού. Όταν το πνεύμα καλλιεργείται και εξελίσσεται σ’ έναν λαό, εμφανίζεται, από καθαρά εκφραστικές ανάγκες, και ανάλογη καλλιέργεια της γλώσσας του ίδιου λαού. Η πνευματική ανάταση είναι κατανάγκην και γλωσσική. Είναι, θέλω να πω, δυνατόν να μιλήσει κανείς για καλλιέργεια, για ανάπτυξη της λογοτεχνίας, ή για βίωση της πολιτισμικής παράδοσης, ή και για ευρύτερους προβληματισμούς στην τέχνη σε περιόδους γλωσσικής κατάπτωσης, με την έννοια πάντοτε μιας ευρύτερης παραμέλησης της γλώσσας;».
«Το επίπεδο της γλώσσας των νέων, ειδικότερα, συναρτάται, αφενός μεν προς τα γενικότερα ενδιαφέροντά τους, αφετέρου δε προς την ίδια την αντίληψη και γνώση που έχουν της γλώσσας μας. Χωρίς να γενικεύουμε, όπως λαθεμένα νομίζω συμβαίνει συχνά, η έλλειψη ευαισθησίας, γνώσης, αγάπης, άρα και ενδιαφέροντος για τη γλώσσα, που παρατηρείται σε πολλούς νέους μας –όχι όλους, το επαναλαμβάνω–, είναι φυσικό να παράγει και χαμηλής ποιότητας γλώσσα», υποστηρίζει ο κ. Μπαμπινιώτης.
Και προσθέτει τις δύο πλευρές αυτού του θέματος:
- «Πρώτον, δεν πρέπει να γίνεται σύγχυση ανάμεσα στη γενικότερη χρήση της γλώσσας από τους νέους και στον κώδικα που χρησιμοποιούν πολλοί από τους νέους σε ορισμένες μορφές της επικοινωνίας τους. Η «φοιτητική αργκό» λ.χ. ή η «αργκό των μηχανόβιων» είναι ειδικοί κώδικες επικοινωνίας που δεν μπορεί να τις παίρνουμε ως μέτρο κρίσεως της γλωσσικής ικανότητας των νέων, αφού οι ίδιοι σε άλλες μορφές επικοινωνίας τους εμφανίζουν άλλη μορφή γλώσσας, πολύ διαφορετική και πολύ καλύτερη.
- Το πρόβλημα με τη γλώσσα των νέων είναι άλλο: πόσο καλά, σε έκταση και σε βάθος, διδάσκονται την ελληνική γλώσσα στο σχολείο; πόσο έχουν ασκηθεί στη χρήση της (στη σύνταξη διαφόρων κειμένων); και συγχρόνως ποια είναι τα ακούσματα και τα διαβάσματά τους στη γλώσσα; Γιατί, βεβαίως, η γνώση και η χρήση της γλώσσας είναι απόρροια της γλωσσικής εμπειρίας μας (διαβάσματα-ακούσματα) και του βαθμού συνειδητοποίησης των μηχανισμών λειτουργίας της (διδασκαλία της γλώσσας στο σχολείο)».
