Πώς τα βιντεοπαιχνίδια μπορούν να προστατεύσουν τη μνήμη των ηλικιωμένων ατόμων; Μια ομάδα Αμερικανών επιστημόνων σχεδίασε ειδικά διαμορφωμένα παιχνίδια με όχημα την τεχνολογία και με θετικά αποτελέσματα
Οι νέες πειραματικές παρεμβάσεις για τη βελτίωση της γνωστικής ικανότητας των ηλικιωμένων δεν περιλαμβάνουν διατροφικές συστάσεις και συνταγογραφούμενες αγωγές, αλλά ειδικά διαμορφωμένα βιντεοπαιχνίδια.
Έπειτα από μια δεκαετία ερευνών, οι επιστήμονες του Κέντρου Neuroscape του Πανεπιστημίου του Σαν Φρανσίσκο ανέπτυξαν μια σειρά από βιντεοπαιχνίδια, που βελτιώνουν βασικές πτυχές της νόησης των ηλικιωμένων.
Τα συγκεκριμένα παιχνίδια μπορούν να προσφέρουν μιας νέας μορφής “βιωματική ιατρική”, καθώς ανέδειξαν συγκεκριμένα οφέλη σε μια σειρά σημαντικών γνωστικών διεργασιών, όπως της βραχυπρόθεσμης και μακροπρόθεσμης μνήμης και της προσοχής.
Καθένα από αυτά χρησιμοποιεί προσαρμοστικούς αλγορίθμους κλειστού βρόχου, οι οποίοι δημιουργούν ένα πιο επιδραστικό παιχνίδι, σε σύγκριση με τα συμβατικά, αυξάνοντας ή μειώνοντας αυτομάτως τη δυσκολία, ανάλογα με το πόσο καλός είναι ένας παίκτης. Αυτό εμποδίζει τους λιγότερο ικανούς παίκτες να κουράζονται, ενώ παράλληλα δημιουργεί μια πρόκληση στους ικανότερους παίκτες.
Τα παιχνίδια που χρησιμοποιούν αυτούς τους αλγορίθμους αναπαριστούν καθημερινές δραστηριότητες, όπως την οδήγηση, τη σωματική άσκηση και το παίξιμο των ντραμς, χρησιμοποιώντας τις δεξιότητες που μπορεί να δημιουργήσει το κάθε παιχνίδι, για να επανεκπαιδεύσει τις γνωστικές διαδικασίες που εξασθενούν με την ηλικία.
«Οι εμπειρίες αποκτώνται με έναν διασκεδαστικό και παράλληλα εξατομικευμένο τρόπο, ενώ ο εγκέφαλος ανταποκρίνεται μέσω μιας διαδικασίας που ονομάζεται πλαστικότητα» εξηγεί ο δρ. Adam Gazzaley, ο οποίος είναι καθηγητής νευρολογίας στο Ινστιτούτο Νευροεπιστημών Weill του Πανεπιστημίου του Σαν Φρανσίσκο, ιδρυτής και εκτελεστικός διευθυντής του Neuroscape. «Μέσω των εμπειριών, μπορούμε να αλλάξουμε τον εγκέφαλό μας και η συγκεκριμένη εμπειρία του παιχνιδιού είναι αρκετά προσιτή» συμπληρώνει.
Τα τρία βιντεοπαιχνίδια που αλλάζουν τα δεδομένα
Το πιο πρόσφατο βιντεοπαιχνίδι του εργαστηρίου αναπτύχθηκε σε συνεργασία με τον ντράμερ Mickey Hart και βασίστηκε στο ρυθμό της μουσικής. Όχι μόνο δίδαξε στους συμμετέχοντες 60 έως 79 ετών πώς να παίζουν ντραμς για οκτώ εβδομάδες, αλλά βελτίωσε επίσης την ικανότητά τους να θυμούνται πρόσωπα, μέσω των οπτικών ενδείξεων που με την πάροδο του χρόνου εξαφανίζονταν, ενεργοποιώντας τη λειτουργία της μνήμης. Η αντίστοιχη μελέτη δημοσιεύτηκε στο περιοδικό PNAS.
Ένα δεύτερο το NPJ Aging, όχι μόνο βελτίωσε την προσοχή, αλλά και άλλους παραμέτρους υγείας, όπως την αρτηριακή πίεση και την ισορροπία, σε μια ομάδα υγιών ηλικιωμένων με οκτώ εβδομάδες εκπαίδευσης. Το παιχνίδι βελτίωσε επίσης τη συγκέντρωση που μειώνεται με την ηλικία και σχετίζεται με την ικανότητα εκτέλεσης πολλαπλών εργασιών.
«Οι συμμετέχοντες φορούσαν μια συσκευή παρακολούθησης του καρδιακού ρυθμού και λαμβάναμε τα δεδομένα αυτά και τα ανατροφοδοτούσαμε στο παιχνίδι. Αν κάποιος δεν γυμναζόταν αρκετά, το παιχνίδι γινόταν δυσκολότερο» εξήγησε ο δρ. Joaquin A. Anguera, αναπληρωτής καθηγητής νευρολογίας στο Ινστιτούτο Νευροεπιστημών του Πανεπιστημίου και διευθυντής του κλινικού τμήματος του Neuroscape.
Τέλος, το κέντρο Neuroscape δημοσίευσε πέρυσι στο Scientific Reports τα αποτελέσματα μιας ακόμη μελέτης σχετικά με ένα παιχνίδι χωρικής πλοήγησης εικονικής πραγματικότητας (VR) που ονομάζεται Labyrinth και βελτίωσε τη μακροπρόθεσμη μνήμη σε ηλικιωμένους ενήλικες μετά από τέσσερις εβδομάδες εκπαίδευσης.
Συνολικά και οι τρεις μελέτες- παιχνίδια απέδειξαν ότι η ψηφιακή εκπαίδευση μπορεί να ενισχύσει τις φθίνουσες γνωστικές ικανότητες των ηλικιωμένων.
