Μέσα σε κλίμα βαθιάς συγκίνησης, έλαβαν χώρα φέτος οι εκδηλώσεις μνήμης των θανόντων Αργιτών από νάρκη στο Γάβρο. Το πρωί της Κυριακής 18 Σεπτεμβρίου τελέστηκε το μνημόσυνο στον Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής, ενώ ακολούθησε επιμνημόσυνη δέηση στον χώρο του τραγικού δυστυχήματος στο χωριό Γάβρος, όπου και έχει ανεγερθεί το νέο περικαλλές μνημείο τους, δωρεάς του εγγονού της Γεσθημανής Τσινικλίδου κ. Χρήστου Χουσμεκερίδη. Την επιμνημόσυνο δέηση στο νέο μνημείο τέλεσαν ο Πρωτοπρεσβύτερος Πατέρας Λεωνίδας, και ο Πατέρας Νικόλαος.
Παρευρέθησαν η Πρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου Δυτ. Μακεδονίας κ. Καλλιόπη Κυριακίδου-Τσιάγγου, ο Πρόεδρος της τοπικής Κοινότητας Γάβρου κ. Τρύφων Σαραμπίνας, η Πρόεδρος και τα μέλη του Δ.Σ του Πολιτιστικού Συλλόγου Γάβρου κ. Ζωή Χατζημάγκα, και συγγενείς των θυμάτων.
Στην ομιλία του ο Πρόεδρος της «Ορεστίδος» Κωνσταντίνος Αδάμ ανέφερε:
73 χρόνια μετά….. οι μνήμες παραμένουν ζωντανές!
«Συμπληρώθηκαν φέτος 73 χρόνια από την αποφράδα εκείνη ημέρα της 19ης Σεπτεμβρίου 1949, κατά την οποία βρήκαν τραγικό θάνατο, εδώ, λίγο έξω από χωριό Γάβρος, διακεκριμένοι νέοι και νέες συμπολίτες μας, μετά από έκρηξη νάρκης στο στρατιωτικό αυτοκίνητο που επέβαιναν και τους μετέφερε στο χωριό Μελάς, προκειμένου να παραστούν στις επετειακές εκδηλώσεις του Μακεδονικού Αγώνα και της θυσίας του ήρωα Παύλου Μελά .
Την αποτελούσαν Οδηγοί-πρόσκοποι και εκπαιδευτικοί των Νηπιαγωγείων, Δημοτικών σχολείων και του Γυμνασίου Άργους Ορεστικού, ορμώμενοι από αγνά πατριωτικά αισθήματα. Η μετάβαση των μαθητών έγινε κατόπιν υπογραφής υπεύθυνης δήλωσης από τους γονείς τους.
Η πομπή ξεκίνησε το πρωϊνό της 19ης Σεπτεμβρίου από την Κεντρική πλατεία. Επιβιβαστήκαν σε τρία «Τζαίημ» δηλ. στρατιωτικά οχήματα τα οποία θα τους μετέφεραν στο χώρο των εκδηλώσεων. Ήταν όλοι τους νεαρά άτομα, νέοι και νέες γεμάτοι ζωή, γεμάτοι ελπίδα για το μέλλον, μετά από την λήξη της κατοχής και του αδελφοκτόνου εμφυλίου πολέμου.
Τα στρατιωτικά οχήματα τα οποία κινούνταν εν πομπή, έξω από τον σημερινό Νέο Οικισμό Γάβρου, λόγω της διέλευσης άλλων οχημάτων, παρέκκλιναν της πορείας τους, δια να προσπεράσουν τα ακολουθούντα οχήματα, με αποτέλεσμα να πατήσουν πάνω σε νάρκη. Τα δύο πρώτα οχήματα διήλθαν ασφαλή, ενώ το τρίτο στο οποίο εξερράγη η νάρκη, ανεφλέγη, σκορπώντας τον όλεθρο στους επιβαίνοντας νέους και νέες της πόλης μας.
Το αποτέλεσμα ήταν τραγικό. Πλήθος νέων υπέστησαν εγκαύματα και σοβαρούς τραυματισμούς. Αλλά δυστυχώς, το χειρότερο από όλα, ήταν ότι, το γεγονός της ανάφλεξης του οχήματος, είχε ως συνέπεια να βρουν οικτρό θάνατο πολλοί νέοι και νέες της πόλης μας. Ο τόπος αυτός για πολλούς συμπατριώτες μας θυμίζει μπαρούτι, θυμίζει αφόρητους πόνους και βασανιστήρια ψυχής για μια ολόκληρη ζωή.
Τραγική φιγούρα και σε αυτό το επετειακό προσκύνημα μας η κ. Αναστασία Χουσμεκερίδου – Τσινικλίδου, η μόνη εν ζωή, από τους τραυματίες της έκρηξης, δωδεκάχρονο κορίτσι τότε, επέβαινε μαζί την μητέρα της Γεσθημανή στο μοιραίο «Τζαίημς» που ανεφλέγη, έχασε την μητέρα της, ενώ η ίδια με φρικτούς πόνους νοσηλεύτηκε με σοβαρά τραύματα στο σώμα της, αλλά κυρίως, στην ψυχή της στο Νοσοκομείο Καστοριάς και επί ενιάμηνο στην Χειρουργική κλινική Ζάχου.
Αυτό το τραγικό γεγονός που σημάδεψε την πόλη μας, αυτούς του αδικοχαμένους συμπολίτες μας τιμούμε και ενθυμούμαστε όλα αυτά τα χρόνια.
Ο Δήμος Αργους Ορεστικού σε συνεργασία με τον Σύλλογο μας και, με τους συγγενείς των θυμάτων με τον τότε Δήμαρχο, τον ευπατρίδη Μιχαήλ Ζάχο, ήρθε το 1996 να αποδώσει την οφειλόμενη τιμή στα τραγικά θύματα, με την κατασκευή ενός απέριττου μνημείου στον τόπο της θυσίας τους και την καθιέρωση του ετήσιου μνημοσύνου στη μνήμη τους. Το μνημείο ανακατασκευάστηκε με δωρεά του κ. Χρήστου Χουσμεκερίδη, στη μνήμη της γιαγιάς του Γεσθημανής Τσινικλίδου, που υπήρξε θύμα της έκρηξης.
Γιαυτό , Ο Μορφωτικός Σύλλογος «Η Ορεστίς» Αργους Ορεστικού τελεί κάθε χρόνο, σε συνεργασία με το Δήμο μας και τους συγγενείς των θανόντων, το μνημόσυνο και επιμνημόσυνη δέηση, υπέρ αναπαύσεως της ψυχής των θανόντων συμπατριωτών μας:
Ανανία Διαλεχτής,
Πουρσανίδου Παρθένας,
Αντωνίου Αθανασίου,
Σανταλίδη Βενιζέλου,
Λιβανίδη Χρήστου,
Σικαβίτσα Σίμου,
Μιχαήλ Αλεξάνδρας,
Τσινικλίδου Γεθσημανής και του στρατιώτη οδηγού του οχήματος,
Το χρέος αυτό ερχόμαστε και φέτος, ταπεινοί προσκυνητές, να επιτελέσουμε όλοι εμείς, ώστε να διατηρούσουμε την Α-λήθεια, την μη λήθη, δηλαδή, τη μνήμη του γεγονότος, αποτίωντας τον φόρο τιμής σε όλους αυτούς που επιτελώντας το πατριωτικό τους χρέος, έπεσαν και αυτοί θύματα του καθήκοντος, εν καιρώ ειρήνης. Ολοι αυτοί, που όπως προαναφέραμε, πλήρωσαν με την ζωή τους, όπως και οι υπόλοιποι επιβαίνοντες βέβαια, πλήρωσαν με τραυματισμούς και εγκαύματα, αλλά και ισχυρό ψυχικό σόκ, αυτό το ιερό χρέος προς την Μακεδονία και τους ήρωές Μακεδονομάχους μας.
Ελπίζουμε, ότι το ενδιαφέρον της τοπικής κοινότητας Γάβρου, θα λάβει μόνιμο και θεσμικό χαρακτήρα, ευελπιστώντας ότι θα επιδειχθεί και το ανάλογο ενδιαφέρον για την βασική συντήρηση του περικαλλούς Μνημείου, το οποίο άλλωστε κοσμεί την τοπική σας κοινότητα.
Δεν επιτρέπεται να λησμονήσουμε εμείς , συγγενείς , φίλοι και απλοί πολίτες, αυτήν την τραγική περιπέτεια τους. Τον άδικο χαμό τους, τον πόνο από τα φρικτά τραύματα, αλλά και τις επώδυνες μνήμες από το αυτό γεγονός, που δυστυχώς συντροφεύουν όλους αυτούς που τις έζησαν, πραγματοποιώντας το καθήκον τους για την πατρίδα, για την Μακεδονία μας.
Εξάλλου είναι το ελάχιστο που μπορούμε να πράξουμε για όλους αυτούς».
Ας είναι αιωνία η μνήμη τους!
