Η καταστροφική στρατιωτική επιχείρηση στην Ουκρανία ίσως φέρει τη διακυβέρνηση του Βλαντίμιρ Πούτιν στο τέλος της. Επτά μήνες από την εισβολή στην Ουκρανία ο ρωσικός στρατός έχει υποστεί τεράστιες απώλειες σε ανθρώπινο δυναμικό και εξοπλισμό. Η εντολή δε, του Πούτιν για επιστράτευση χιλιάδων ανδρών, έχει σπείρει το χάος, με τον Ρώσο πρόεδρο να δέχεται κριτική ακόμα και από συμμάχους του.
Ο 69χρονος ανήλθε στην κορυφή το 2000, διαδεχόμενος τον Μπόρις Γέλτσιν, ενώ προηγουμένως είχε διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο στον δεύτερο πόλεμο που διεξήγαγε η Ρωσία στην Τσετσενία.
Ο Πούτιν όλα αυτά τα χρόνια έχει πάρει ακραία μέτρα για να εξασφαλίσει την παραμονή του προεδρικό θώκο. Όπως αναφέρει το POLITICO, οι πιθανότητες να αποχωρήσει εθελοντικά είναι λίγες αλλά υπαρκτές, καθώς το «τεράστιο ρίσκο» που πήρε με την εισβολή στην Ουκρανία τον περασμένο Φεβρουάριο έχει αποδυναμώσει την πρόσδεση του στην εξουσία. Το POLITICO σε ένα εκτενές άρθρο παρουσίασε τους πιθανούς διαδόχους του και αυτοί είναι οι τέσσερις πιθανότεροι εάν αποφασίσει ποτέ να αποχωρήσει εθελοντικά από το υψηλότερο αξίωμα της Ρωσίας.
Νικολάι Πατρούσεφ «ο Κατάσκοπος»
Για του γνώστες της Ρωσίας ο Νικολάι Πατρούσεφ έχει τις μεγαλύτερες πιθανότητας να διαδεχθεί τον Βλάντιμιρ Πούτιν στη θέση του προέδρου. Ο πρώην επικεφαλής FSB και νυν γραμματέας του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσίας, έχει το πλεονέκτημα ότι μοιράζεται τις ίδιες αντιλήψεις με τον Πούτιν, καθώς και οι δύο είναι εχθρικοί προς τη Δύση και κυρίως τις ΗΠΑ.
Ωστόσο, ο Πατρούσεφ είναι πιο ακραίος εκτιμά το Politico και σημειώνει ότι σε μια συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας, λίγες ημέρες πριν ο Πούτιν διατάξει στρατεύματα να εισβάλουν στην Ουκρανία κατηγόρησε τις ΗΠΑ ότι επιδιώκουν «την κατάρρευση της Ρωσικής Ομοσπονδίας». Στο παρελθόν είχε προβάλλει τον αβάσιμο ισχυρισμό ότι η υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μαντλίν Ολμπράιτ είχε πει πως η Σιβηρία και η Άπω Ανατολή δεν πρέπει να ανήκουν στη Ρωσία.
Με τον Πούτιν να περνάει τον περισσότερο χρόνο του στο Κρεμλίνο, ο Πατρούσεφ έχει αναλάβει έναν πιο ενεργό ρόλο στη διεθνή σκηνή, Μάλιστα, πρόσφατα πραγματοποίησε επίσκεψη στην Κίνα. Ωστόσο, έχει ένα σημαντικό μειονέκτημα, την ηλικία του. Ο Πατρούσεφ είναι 71 ετών, δηλαδή, δύο χρόνια μεγαλύτερος από τον Πούτιν, συνεπώς ο ρόλος του θα μπορούσε να είναι μεταβατικός.
Ντμίτρι Μενβέντεφ «ο Υποτακτικός»
Ο Μέντεβετεβ είναι άτομο εμπιστοσύνης του Πούτιν. Αντάλλαξαν αξιώματα το 2008, λόγω των περιορισμών στις θητείες, που επέβαλε το τότε Σύνταγμα. Ο Μέντεβέντεβ κράτησε την καρέκλα του Πούτιν ζεστή, αλλά με το πέρας της τετραετίας του την επέστρεψε αγόγγυστα.
Στη συνέχεια υπηρέτησε για οκτώ χρόνια ως πρωθυπουργός. Το 2020 έγινε αναπληρωτής πρόεδρος του Συμβουλίου Ασφαλείας. 0 57χρονος είναι αρκετά νέος, ώστε να διεκδικήσει την εξουσία, αλλά το μέλλον του εξαρτάται από αυτό του Πούτιν.
Αλεξέι Ντιουμίν «ο Σωματοφύλακας»
Ο Αλεξέι Ντιουμίν έχει διηγηθεί πως κάποτε έσωσε τον Πούτιν από τα «νύχια» μιας αρκούδα, αδειάζοντας το γεμιστήρα του υπηρεσιακού του όπλου στα πόδια του θηρίου, που στεκόταν απειλητικά στην πόρτα ενός ορεινού καταφυγίου.
Ατρόμητα πιστός, αλλά και ανθρώπινος ποιος θα ήταν καλύτερός για να διαδεχθεί τον Πούτιν; Ο Ντιουμίν έχει σημειώσει επιτυχίες στο πεδίο μάχης, καθώς ήταν επικεφαλής των ειδικών δυνάμεων στην επιχείρηση προσάρτησης της Κριμαίας το 2014. Δύο χρόνια αργότερα, ο Πούτιν τον διόρισε κυβερνήτη της περιοχής Τούλα (αργότερα εξελέγη με συντριπτική πλειοψηφία). Ο Ντιουμίν είναι, σύμφωνα με ορισμένους αναλυτές είναι ο αγαπημένος του Πούτιν, αλλά σε μια μάχη για τηον προεδρικό θώκο, οι στενές σχέσεις του με τον Πούτιν τον καθιστούν ευάλωτο.
Ντμίτρι Πατρούσεφ «ο Πρίγκιπας»
Ο Ντιμίτρι Πατρούσεφ έχει αναδειχθεί σε αξιόπιστο διάδοχο με κληρονομικό πλεονέκτημα, καθώς είναι γιος του Νικολάι Πατρούσεφ. Ο 44χρονος αποφοίτησε από την ακαδημία της FSB και ήταν επικεφαλής της κρατικής Ρωσικής Αγροτικής Τράπεζας, ενώ τo 2018 διορίστηκε υπουργός Γεωργίας.
Όσο μακρινή και αν είναι η προοπτική, θα μπορούσε να απαλύνει τους φόβους για πυρηνική κλιμάκωση σε περίπτωση που η Ρωσία χάσει τον πόλεμο στην Ουκρανία. Ένας κληρονομικός ηγεμόνας θα είχε, εξ ορισμού, ισχυρότερο ένστικτο επιβίωσης από ό,τι ένας τρελός δικτάτορας που κρύβεται στο καταφύγιο εκτιμά το Politico.
