Σε ένα άκρως πρωτοποριακό πείραμα προχώρησαν Αμερικανοί επιστήμονες, οι οποίοι κατόρθωσαν να αποκαταστήσουν πολλές βιολογικές λειτουργίες σε όργανα χοίρων που ήταν νεκροί για περισσότερο από μία ώρα, εγείροντας βαθιά ερωτήματα σχετικά με τα όρια μεταξύ ζωής και θανάτου.
Όπως αναφέρουν οι Financial Times, το σχετικό project στο Πανεπιστήμιο του Γέιλ επεκτείνει το πείραμα που αποκατέστησε ορισμένες εγκεφαλικές λειτουργίες σε αποκεφαλισμένα γουρούνια πριν από τρία χρόνια. Στην πιο πρόσφατη εξέλιξη, η ομάδα έχει αποκαταστήσει με μια νέα διαδικασία την κυκλοφορία του αίματος και την κυτταρική δραστηριότητα στα σώματα ολόκληρων ζώων που αναισθητοποιήθηκαν και στη συνέχεια θανατώθηκαν μέσω μιας προκληθείσας καρδιακής προσβολής.
Οι ερευνητές, οι οποίοι χρησιμοποίησαν περίπου 100 χοίρους στο τελευταίο τους έργο, είπαν ότι η τεχνική θα μπορούσε τελικά να επεκτείνει την υγεία των ανθρώπινων οργάνων κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης, αλλά και να επεκτείνει τη διαθεσιμότητα οργάνων δωρητών.
Η διαδικασία, που ονομάζεται «OrganEx», περιελάμβανε την άντληση ενός υγρού αποκατάστασης, το οποίο περιέχει ένα μείγμα 13 ενώσεων, που προάγουν την κυτταρική υγεία και καταστέλλουν τη φλεγμονή.
Η βιολογική δραστηριότητα επανήλθε σε πολλά όργανα, συμπεριλαμβανομένου του ήπατος, των νεφρών, του εγκεφάλου και της καρδιάς, των οποίων τα κύτταρα διατήρησαν την ικανότητα να συστέλλονται.
«Καταφέραμε επίσης να αποκαταστήσουμε την κυκλοφορία σε όλο το σώμα, κάτι που μας εξέπληξε», είπε ο Nenad Sestan, ο επικεφαλής του προγράμματος.
Τα αποτελέσματα δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Nature την Τετάρτη (3/8).
«Η έρευνα ανατρέπει την κοινωνική μας σύνδεση με τον θάνατο»
Ο Sam Parnia, διευθυντής έρευνας εντατικής θεραπείας και αναζωογόνησης στην ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, που δεν συμμετείχε στην έρευνα, είπε ότι η μελέτη ήταν «πραγματικά αξιοσημείωτη και απίστευτα σημαντική».
«Αποδεικνύει ότι μετά το θάνατο, τα κύτταρα σε όργανα θηλαστικών συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων, όπως ο εγκέφαλος, δεν πεθαίνουν για πολλές ώρες.
«Αυτή η μελέτη καταδεικνύει ότι η κοινωνική μας σύμβαση σχετικά με τον θάνατο, ως απόλυτο ασπρόμαυρο τέλος, δεν είναι επιστημονικά έγκυρη». «Αντίθετα, επιστημονικά ο θάνατος είναι μια βιολογική διαδικασία που παραμένει θεραπεύσιμη και αναστρέψιμη για ώρες μετά την εμφάνισή του».
Όταν η καρδιά σταματά να χτυπά, το σώμα εισέρχεται σε μια κατάσταση ισχαιμίας κατά την οποία τα όργανα αρχίζουν να διογκώνονται και τα αιμοφόρα αγγεία καταρρέουν. Ωστόσο, οι ιστοί στους νεκρούς χοίρους φάνηκε να είναι λειτουργικοί μετά τη θεραπεία με OrganEx – σε αντίθεση με εκείνους στα ζώα ελέγχου που έλαβαν μια πιο συμβατική διαδικασία που ονομάζεται Ecmo, αντλώντας το δικό τους αίμα και φρέσκο οξυγόνο σε όλο το σώμα».
«Στο μικροσκόπιο, ήταν δύσκολο να διακρίνει κανείς τη διαφορά μεταξύ ενός υγιούς οργάνου και ενός οργάνου που είχε υποβληθεί σε θεραπεία με τεχνολογία OrganEx μετά τον θάνατο», δήλωσε ο Zvonimir Vrselja, άλλο μέλος της ομάδας του Yale.
Όπως και στο πείραμα του 2019 με κεφάλια γουρουνιών, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η κυτταρική δραστηριότητα σε ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου είχε αποκατασταθεί, αν και δεν εντόπισαν οργανωμένη ηλεκτρική δραστηριότητα που να υποδεικνύει συνείδηση.
Ωστόσο, ο Sestan ανέφερε ότι η ομάδα του εξεπλάγη όταν παρατήρησε ακούσιες και αυθόρμητες μυϊκές κινήσεις στις περιοχές του κεφαλιού και του λαιμού των ζώων που υποβλήθηκαν σε θεραπεία, τα οποία παρέμειναν βαθιά αναισθητοποιημένα σε όλη τη διάρκεια του πειράματος. Αυτές οι κινήσεις έδειχναν τη διατήρηση κάποιων κινητικών λειτουργιών, πρόσθεσε.
Ελπίδες για μελλοντική χρήση του OrganEx σε ανθρώπους
Το πείραμα σχεδιάστηκε σε συνεννόηση με την επιτροπή φροντίδας ζώων του πανεπιστημίου και εξωτερικούς συμβούλους δεοντολογίας. Μία προϋπόθεση ήταν ότι η έγχυση OrganEx θα έπρεπε να σταματήσει μετά από έξι ώρες. Αυτό σημαίνει ότι οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν πόσο καιρό η διαδικασία θα μπορούσε να διατηρούσε σημάδια ζωής στους νεκρούς χοίρους αν συνεχιζόταν επ’ αόριστον.
Οι ερευνητές του Yale πιστεύουν ότι οι πρώτες εφαρμογές του OrganEx στους ανθρώπους θα είναι η διατήρηση μεμονωμένων οργάνων σε καλή κατάσταση για μεταμόσχευση, αντί να διατηρεί ζωντανά ολόκληρα ανθρώπινα σώματα.
«Υπάρχουν πολλές πιθανές εφαρμογές αυτής της συναρπαστικής νέας τεχνολογίας», δήλωσε ο Stephen Latham, διευθυντής του Διεπιστημονικού Κέντρου Βιοηθικής του Yale. «Ωστόσο, πρέπει να διατηρήσουμε προσεκτική επίβλεψη όλων των μελλοντικών μελετών, ιδιαίτερα εκείνων που περιλαμβάνουν αιμάτωση του εγκεφάλου».
Ο Sestan τόνισε ότι η ομάδα άκουγε τους συμβούλους της για τα επόμενα βήματα και πιθανότατα, αυτά θα περιλαμβάνουν περισσότερα πειράματα με χοίρους για να αξιολογήσουν πιο προσεκτικά εάν τα όργανά τους λειτουργούσαν αρκετά καλά μετά τη θεραπεία με OrganEx, ώστε να χρησιμοποιηθούν σε επεμβάσεις μεταμόσχευσης.
«Είμαστε πολύ μακριά από την ανθρώπινη χρήση αυτού του πειράματος σε ολόκληρο το σώμα», είπε ο Latham. «Υπάρχει πολύ περισσότερη δουλειά να γίνει, χρειάζεται μεγαλύτερη ακρίβεια, προτού ξεκινήσουμε οτιδήποτε προς αυτή την κατεύθυνση», υπογράμμισε.
