Στη δίνη έντονων πιέσεων βρίσκονται και πάλι τα κρατικά ομόλογα του Νότου, Ελλάδας και Ιταλίας, στη σκιά της ανησυχίας για ύφεση στην Ευρωζώνη, που αποτελεί πλέον το βασικό σενάριο για πολλούς διεθνείς οίκους.
Η κατακόρυφη πτώση του ευρώ έναντι του δολαρίου και ο φόβος για ακόμα μεγαλύτερη άνοδο του πληθωρισμού λόγω του αμείωτου ράλι των τιμών στην ενέργεια, τροφοδοτούν μια σειρά από κινδύνους που φαίνονται στον ορίζοντα και σκιάζουν τον οικονομικό ορίζοντα και στις δύο χώρες.
Ένας επιπλέον αρνητικός παράγοντας τόσο για τα ιταλικά όσο και για τα ελληνικά ομόλογα είναι ότι οι αγορές βλέπουν ένα αυξανόμενο πολιτικό ρίσκο προεξοφλώντας ότι οι ανοδικές πιέσεις στις αποδόσεις θα συνεχιστούν.
Η απόδοση του 10ετούς
Η απόδοση του ελληνικού 10ετούς πραγματοποίησε χθες άλμα 11 μονάδων βάσεως και διαμορφώθηκε σε 3,89%. Είναι ενδεικτικό ότι στις αρχές Αυγούστου βρισκόταν στο 2,92% και την προηγούμενη εβδομάδα στο 3,16%. Μέσα σε τρεις εβδομάδες έχει ανέβει κατά 97 μονάδες. Οσον αφορά τα spreads (η απόκλιση από την απόδοση του γερμανικού 10ετούς ομολόγου), τα ελληνικά διαμορφώνονται στις 251 μονάδες βάσης.
Καθώς η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα οδεύει τον προσεχή Σεπτέμβριο προς τη δεύτερη αύξηση των επιτοκίων, προκειμένου να χαλιναγωγήσει τον πληθωρισμό, οι επενδυτές σπεύδουν να ξεφορτωθούν τα κρατικά ομόλογα, με αποτέλεσμα οι αποδόσεις να τραβούν την ανηφόρα, «αφήνοντας» στο παρελθόν τις εποχές του χαμηλού κόστους δανεισμού.
Ας σημειωθεί ότι τα αυξημένα επιτόκια μπορεί να βοηθούν στην άμβλυνση των πληθωριστικών πιέσεων, αλλά ταυτόχρονα υπονομεύουν τις προοπτικές ανάπτυξης. Αντίθετα, τα μειωμένα επιτόκια ενισχύουν την πορεία της οικονομίας, αλλά οδηγούν σε τόνωση του πληθωρισμού.
Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι η χώρα εξήλθε της ενισχυμένης εποπτείας παραμένει κάτω από την επενδυτική βαθμίδα και αυτό παίζει ρόλο σε συνθήκες αυξημένου ρίσκου στις αγορές, όπως αυτές που επικρατούν σήμερα.
Σχεδιάζεται νέα έξοδος στις αγορές
Η Ελλάδα δεν πιέζεται αυτή τη στιγμή να δανειστεί από τις αγορές με ακριβότερους όρους προκειμένου να καλύψει άμεσες ανάγκες, αφού διαθέτει ένα «μαξιλάρι» ταμειακών διαθεσίμων περίπου 39 δισ. ευρώ, το οποίο θα της επέτρεπε να καλύπτει για τρία χρόνια το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους χωρίς να χρειάζεται να βγαίνει στις αγορές.
Το Δημόσιο όμως οφείλει να δίνει την εικόνα ότι έχει τη δυνατότητα τακτικής προσφυγής στην αγορά ομολόγων, στο πλαίσιο της στρατηγικής που έχει εκπονηθεί για την ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας το 2023 και αποτελεί «εθνικό στόχο» για την κυβέρνηση. Στελέχη του οικονομικού επιτελείου έχουν τονίσει κατ’ επανάληψη ότι προσπαθούν να διατηρούν συνεχώς ανοικτό τον δίαυλο για προσφυγή στην αγορά ομολόγων, ακόμη και όταν οι συνθήκες δεν είναι ευνοϊκές.
Άλλωστε, για το 2022 ο ΟΔΔΗΧ έχει ανακοινώσει προγραμματισμό για άντληση με εκδόσεις ομολόγων ποσού 12 δισ. ευρώ -αν και μπορεί να διαμορφωθεί κοντά στα 10 δισ. ευρώ- και μια αδυναμία υλοποίησης του προγραμματισμού μπορεί να φαινόταν και ως ένδειξη αδυναμίας από τις αγορές.
Σε αυτό το δυσμενές περιβάλλον, το ελληνικό Δημόσιο, σύμφωνα με πληροφορίες, σχεδιάζει μια νέα έξοδο στις αγορές τον Σεπτέμβριο, με ένα ομόλογο μεγάλης διάρκειας για να αντλήσει περί τα 2,5 δισ. ευρώ, πιθανότατα πριν από την προγραμματισμένη για τις 16 του μήνα αξιολόγηση της πιστοληπτικής ικανότητας της Ελλάδας από τους οίκους Moody’s και DBRS.
Από τις αρχές του έτους το ελληνικό Δημόσιο έχει αντλήσει 6,9 δισ. ευρώ από τις αγορές -3 δισ. ευρώ από το 10ετές, 1,5 δισ. ευρώ από το reopening του 7ετούς, 1 δισ. ευρώ από το νέο 5ετές κυμαινόμενου επιτοκίου και 1,4 δισ. ευρώ από τις δημοπρασίες των επανεκδόσεων των ομολόγων του PSI. Φαίνεται να επιλέγεται η συνέχιση του ετήσιου προγράμματος δανεισμού του Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους, παρά την αύξηση των αποδόσεων των ομολόγων, για να ανέβει το Δημόσιο ένα σκαλοπάτι πιο κοντά στην επενδυτική βαθμίδα.
