«Τρεις εβδομάδες πριν από τους αγώνες έπαθα ρήξη στον τένοντα του χεριού και δεν μπορούσα να προπονηθώ. Η λύση ήταν το χειρουργείο, δεν ήθελα όμως να το κάνω, γιατί ήθελα να κατέβω στους αγώνες. Στον τελικό, βέβαια, φοβήθηκα ότι το χέρι μου δεν θα αντέξει, γιατί ο καιρός ήταν άσχημος, με αποτέλεσμα να μην έχω καλή ισορροπία. Τελικά, άντεξα. Δεν μπορώ να περιγράψω τη χαρά μου και την τεράστια ικανοποίηση που νιώθω», μου λέει η Ευαγγελία Αναστασιάδου, λίγες μέρες μετά τον θρίαμβο στο Βαρέζε, εκεί όπου κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στο σκιφ ελαφρών βαρών στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κωπηλασίας κάτω των 23 ετών.
Γεννημένη στην Καστοριά το 2002, άρχισε να ασχολείται με τον κλασικό αθλητισμό σε ηλικία 7 ετών, αλλά αργότερα την κέρδισε η κωπηλασία. «Πέρα από το καθαρά αγωνιστικό κομμάτι, απολαμβάνω πολύ και την ησυχία του νερού, βλέπω συνέχεια μια φυσική ομορφιά», λέει. Η ζωή της αθλήτριας την έχει διδάξει τι θα πει στοχοπροσήλωση και θέληση, δύο λέξεις που χαρακτηρίζουν γενικά την κοσμοθεωρία της. «Η θέληση είναι αυτή που κάνει τον άνθρωπο γίγαντα, είναι η δύναμη που έχουμε μέσα μας για να κάνουμε το όνειρό μας πραγματικότητα. Οι Έλληνες αθλητές το ξέρουμε καλά αυτό, γιατί δουλεύουμε με πολύ λιγότερα σε σύγκριση με τους αθλητές του εξωτερικού. Δεν μιλάω μόνο για τις εγκαταστάσεις και τους εξοπλισμούς. Ακόμα και σωματικά είμαστε “κατώτεροι”, σχεδόν μικροσκοπικοί, μπροστά στα θηρία που συναγωνιζόμαστε έξω. Εγώ και πεισματάρα πολύ είμαι και εγωίστρια και δεν θέλω με τίποτα να χάνω. Προτιμώ να κερδίσω και να είμαι στα πρόθυρα λιποθυμίας, παρά να χάσω και να το σκέφτομαι μέρες ολόκληρες». Από τις διακρίσεις που έχει λάβει μέχρι σήμερα, αυτή είναι η μεγαλύτερη, γιατί της δίνει «πολλές ελπίδες για ακόμα ένα χρυσό και, φυσικά, ανοίγει τον δρόμο για τους Ολυμπιακούς, το μεγαλύτερο όνειρο ενός αθλητή» εξηγεί.
Τα «μπράβο» που λαμβάνει είναι πολλά, εκείνο βέβαια που τη συγκίνησε περισσότερο, ήρθε από τον σύντροφό της, που δεν είναι άλλος από τον χρυσό Ολυμπιονίκη Στέφανο Ντούσκο. «Είμαι πολύ τυχερή, γιατί, εκτός από τους γονείς μου που με στηρίζουν, έχω και τον Στέφανο. Οι κωπηλάτες στα camp ζούμε κάπως σαν εσώκλειστοι όλο τον χρόνο για να προετοιμαζόμαστε, γι’ αυτό είναι πολύ σημαντικό που έχω εδώ μέσα τον σύντροφό μου και δεν νιώθω αποκομμένη από την προσωπική μου ζωή. Μοιραζόμαστε τα πάντα καθημερινά, εντός και εκτός βάρκας. Ο Στέφανος είναι το μεγαλύτερο στήριγμά μου. Με βοηθάει, μου δίνει θάρρος και πολύτιμες συμβουλές, ως πιο έμπειρος αθλητής, και όσες φορές απογοητεύομαι, είναι εκεί για να μου πει: “Μην τα παρατάς!”»
Για την ώρα, προετοιμάζεται πυρετωδώς για το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα κάτω των 23 ετών, που θα γίνει στο Βέλγιο, στις αρχές Σεπτεμβρίου. «Ελπίζω κάποια στιγμή μετά από χρόνια, όταν θα έχω τελειώσει με την αθλητική μου καριέρα, να μπορέσω να ασχοληθώ και με τις σπουδές μου. Είναι κάτι που δεν θέλω να αμελήσω. Σπουδάζω παράλληλα Οδοντιατρική στην Αθήνα, αλλά προς το παρόν την έχω παγώσει, γιατί μου είναι δύσκολο να τα συνδυάζω όλα». «Τι να σου ευχηθώ για το μέλλον;» τη ρωτάω. «Να μη χάσω το σθένος με το οποίο αγωνίζομαι, εντός και εκτός αθλητισμού», μου λέει.
INFO
Αυτή την περίοδο η Ευαγγελία Αναστασιάδου προετοιμάζεται για το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα κάτω των 23 ετών, που θα γίνει στο Βέλγιο, στις αρχές Σεπτεμβρίου.
