48 χρόνια μετά το έγκλημα σε βάρος του κυπριακού λαού, το Κυπριακό βρίσκεται στην πιο οριακή και κρίσιμη φάση του, με τις έντονες παρεμβάσεις των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ που προσπαθούν να μετατρέψουν το Κυπριακό, από διεθνές πρόβλημα εισβολής και κατοχής ανεξάρτητου κράτους, σε εργαλείο για την εδραίωση της κυριαρχίας τους στην Ανατολική Μεσόγειο. Με αυτόν τον τρόπο νομιμοποιούν τα τετελεσμένα της τουρκικής εισβολής και κατοχής στην Κύπρο και στρώνουν το έδαφος για νέα διχοτομικά σχέδια των “δύο συνιστώντων κρατών”.
Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος στην Ουκρανία και η μεγάλη όξυνση των διεθνών ανταγωνισμών ανάμεσα στο ευρωατλαντικό στρατόπεδο και τη Ρωσία λειτουργεί ως “καταλύτης” των αρνητικών εξελίξεων και των παζαριών με την Τουρκία, με στόχο τη συνοχή κι ενδυνάμωση της ΝΑΤΟϊκής συμμαχίας. Στη βάση αυτών των εξελίξεων το Κυπριακό, όπως και τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας, μπαίνουν στην “κλίνη του Προκρούστη”, μέσα από λύσεις “συνδιαχείρισης” και “συνεκμετάλλευσης”.
Τόσο τα ιστορικά διδάγματα, με το ρόλο που έπαιξαν το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ στην τουρκική εισβολή και κατοχή κι αφού πρώτα άνοιξε το δρόμο το πραξικόπημα της ελληνικής χούντας και της ΕΟΚΑ Β’ σε βάρος της κυβέρνησης Μακάριου, όσο και οι σημερινές εξελίξεις καταρρίπτουν το αφήγημα της κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων, ότι αυτοί που ευθύνονται για το έγκλημα μπορούν να αποτελέσουν παράγοντες ασφάλειας και σταθερότητας.
Η αρνητική τροπή, που παίρνουν οι εξελίξεις στο Κυπριακό, επιβεβαιώνεται – μεταξύ άλλων – κι από τα εξής γεγονότα: Από το άνοιγμα της περίκλειστης πόλης των Βαρωσίων μαζί με σχέδια οικονομικής εκμετάλλευσης. Από το γεγονός ότι συστηματικά υποχωρεί η αναφορά στην εισβολή – κατοχή, με πιο χαρακτηριστική την πρόσφατη αναφορά σε κείμενο του ευρωκοινοβουλίου που κάνει λόγο για “ανεπίλυτη σύγκρουση”. Από τη φημολογία για “προσάρτηση των κατεχομένων από την Τουρκία”, που αξιοποιείται επιπλέον και ως άλλοθι για την επιβολή “λύσεων” στη βάση των δύο συνιστώντων κρατών.
Το ΚΚΕ αντιτάσσεται σταθερά σε «λύσεις» -ανοιχτής ή συγκαλυμμένης- διχοτόμησης στην Κύπρο, που στο δημοψήφισμα του 2004 απέρριψε ο ίδιος ο κυπριακός λαός. Παραμένει σταθερά αλληλέγγυο στον αγώνα του κυπριακού λαού για τον τερματισμό της κατοχής και προβάλλει το δίκαιο αίτημα για μια Κύπρο ενιαία, ανεξάρτητη, ένα και όχι δύο κράτη, με μία και μόνη κυριαρχία, μία ιθαγένεια και διεθνή προσωπικότητα, ελεύθερη από ξένες βάσεις και στρατεύματα, κοινή πατρίδα των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων, χωρίς ξένους εγγυητές και προστάτες, με τον κυπριακό λαό πραγματικά κυρίαρχο στον τόπο του. Αυτός είναι ο δρόμος που απαντά στα σημερινά επείγοντα προβλήματα και δίνει προοπτική στην πάλη του κυπριακού λαού.
Ο αγώνας αυτός συμβαδίζει με την πάλη του ελληνικού και κυπριακού λαού για την απεμπλοκή των χωρών από όλους τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, για το ξήλωμα των αμερικανοΝΑΤΟϊκών βάσεων, για την αποδέσμευση από τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες και την ενίσχυση της κοινής πάλης των λαών της περιοχής.
20/7/2022
