Αν δεν είχε σκάσει η «βόμβα» της πανδημίας, η ειδική εισφορά αλληλεγγύης θα είχε αποτελέσει προ πολλού παρελθόν. Ακόμα κι υπό αυτές τις έκτακτες συνθήκες, η αναστολή της για τον ιδιωτικό τομέα όχι απλώς πέρασε από τους Θεσμούς, αλλά θεσμοθετήθηκε με τις ευλογίες της Κομισιόν ως φιλοαναπτυξιακό μέτρο.
Κάτι αντίστοιχο έγινε και με τις ασφαλιστικές εισφορές, οι οποίες σε πρώτη φάση «ψαλιδίστηκαν» κι εν συνεχεία διατηρήθηκαν σε αυτά τα μειωμένα επίπεδα, ως ένα ακόμα αντίδοτο στις επιπτώσεις της πανδημίας.
Και κάπου εδώ αρχίζουν τα δύσκολα, αφού ο σχεδιασμός για το 2023 λαμβάνει χώρα υπό πολύ διαφορετικές συνθήκες και χωρίς να έχει αποσαφηνιστεί ακόμα ποιοι δημοσιονομικοί κανόνες θα ισχύουν.
Βασικό στοιχείο της δημοσιονομικής πολιτικής για την επόμενη χρονιά ήταν και παραμένει η διεύρυνση και η μονιμοποίηση αυτών των φοροελαφρύνσεων, που θεσμοθετήθηκαν ως προσωρινό αντίδοτο απέναντι στις υφεσιακές δυνάμεις του κορωνοϊού. Στις Εαρινές της Προβλέψεις η Κομισιόν άναψε, μάλιστα, το «πράσινο» φως, συνυπολογίζοντας αυτό το κόστος των περίπου 1,5 δισ ευρώ, στις προβολές της για τον υπολογισμό του πρωτογενούς πλεονάσματος του 2023, που το εκτιμά στο 1,3%, δηλαδή ελαφρώς υψηλότερα από το 1,1% που προβλέπει το ελληνικό Πρόγραμμα Σταθερότητας. Υπάρχει, όμως, μια «λεπτομέρεια». Στο κείμενο της η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν μιλάει για κατάργηση, αλλά για παράταση (prolongation), κάτι που σημαίνει ότι ακόμα δεν έχει κλείσει η εκκρεμότητα με το υπουργείο Οικονομικών.
Από την άλλη πλευρά, αρμόδιες πηγές σημειώνουν ότι ο συνδυασμός υψηλών ρυθμών ανάπτυξης και βιώσιμων πλεονασμάτων, ανοίγει το δρόμο για νέες φοροελαφρύνσεις μόνιμου χαρακτήρα. Ειδικότερα, ότι ήδη έχουν ενημερωθεί οι Βρυξέλλες πως την επόμενη χρονιά μονιμοποιείται η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών κατά 4,4% (από τον Ιούνιο είναι προγραμματισμένη η μείωση κατά 0,5% των εισφορών επικουρικής ασφάλισης), όπως επίσης ότι πέφτουν τίτλοι τέλους στην εισφορά αλληλεγγύης. Κι εδώ φαίνεται ότι υπάρχει μια ακόμα «λεπτομέρεια».
Ούτε στο ελληνικό Πρόγραμμα Σταθερότητας υπάρχει αναφορά στο δημόσιο τομέα και τους συνταξιούχους, αντιθέτως προβλέπει ρητώς την κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης με το ισχύον πλαίσιο, δηλαδή για τον ιδιωτικό τομέα. Οι ίδιες πηγές σπεύδουν να σημειώσουν ότι το Νοέμβριο, όταν θα ετοιμάζεται προς κατάθεση ο Προϋπολογισμός του 2023, θα γίνει και το επόμενο βήμα- αν φυσικά όλα πάνε καλά- δηλαδή η κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης στους δημοσίους υπαλλήλους και τους συνταξιούχους, με ένα κόστος που υπολογίζεται στα 500 εκατ ευρώ. Σημειωτέον ότι εκκρεμεί δικαστική απόφαση, μετά από προσφυγή δικαστικών λειτουργών, η οποία κατά πληροφορίες θα χαρακτηρίζει παράνομη τη διάκριση μεταξύ ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, ως προς την αναστολή της εισφοράς αλληλεγγύης, λειτουργώντας ως καταλύτης.
Σε κάθε περίπτωση, με το ενεργειακό κόστος να «καίει» απαιτώντας πρόσθετα μέτρα στήριξης και τις αγορές να χαρακτηρίζονται από έντονη νευρικότητα, είναι προφανές ότι κάθε κίνηση θα πρέπει να είναι διπλά ζυγισμένη. Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο ότι από τις Βρυξέλλες, παρά τη δύσκολη συγκυρία, αποφεύγουν επιμελώς να μεταδώσουν κλίμα χαλάρωσης. Αντιθέτως, ειδικά στις χώρες με υψηλό Χρέος, όπως η Ελλάδα, το μήνυμα είναι σαφές: «Προσοχή»….
