Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει αναδείξει τον πρόεδρο Ερντογάν, μέχρι πρότινος υπό μεγάλη εσωτερική πίεση λόγω της οικονομικής κρίσης στη χώρα του, ως έναν σημαντικό διαμεσολαβητή. Μάλιστα η εφημερίδα die Welt κάνει λόγο για ένα comeback του Τούρκου προέδρου ελέω Πούτιν. «Ο Ερντογάν είναι σε θέση να αντιμετωπίζει κρίσεις» επισημαίνει ο σχολιαστής της. «Σε περιόδους πολιτικής αβεβαιότητας εμφανίζεται ως ισχυρός ηγέτης, ως βράχος στις δύσκολες στιγμές. Έγινε εμφανές στον επιθετικό πόλεμο της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας. Πριν από μερικές ημέρες είπε ότι ´μια από τις μεγαλύτερες ευλογίες για λογαριασμό της ανθρωπότητας θα ήταν πρώτα η κατάπαυση του πυρός και μετά μια διαρκής ειρήνη μεταξύ των δύο γειτόνων μας.»
Ο Γερμανός σχολιαστής περιγράφει τους στενούς δεσμούς της Τουρκίας με την Ουκρανία αλλά και με τη Ρωσία και τις συνεχείς δηλώσεις του Ερντογάν ότι δεν θέλει να εγκαταλείψει κανέναν από τους δύο εταίρους. Υπενθυμίζει ότι από τότε που ο Τούρκος πρόεδρος προσφέρει τις διαμεσολαβητικές του υπηρεσίες, τον επισκέπτονται όλο και περισσότεροι ηγέτες. «Μετά τον Όλαφ Σολτς ακολούθησαν ο Ολλανδός πρωθυπουργός Μαρκ Ρούτε και ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ. Στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ τέλος Μαρτίου ο Ερντογάν συνομίλησε με τον Γάλλο ομόλογό του και τον Μπόρις Τζόνσον. Ο πόλεμος στην Ουκρανία με τη συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν έφερε κοντά ακόμη και δηλωμένους αντιπάλους που βρίσκονταν στα πρόθυρα στρατιωτικής σύγκρουσης για εδαφικές διαφορές στη Μεσόγειο το καλοκαίρι του 2020. Οι δύο ηγέτες δεν είχαν επισκεφθεί ποτέ ο ένας τον άλλο επίσημα… Στην Τουρκία οι πολιτικές βεβαιότητες είναι λίγες, αλλά ένας εμπειρικός κανόνας ισχύει εδώ και τουλάχιστον δύο δεκαετίες, ότι τον Ερντογάν δεν πρέπει να τον ξεγράφει κανείς γρήγορα. Και ο πόλεμος στην Ουκρανία αποτελεί το καλύτερο παράδειγμά γι αυτό».
«Γιατί οι Ρώσοι αγαπούν την Τουρκία;»
Είναι ο ερωτηματικός τίτλος άρθρου που εντοπίσαμε στην Handelsblatt. H οικονομική επιθεώρηση του Ντίσελντορφ υπενθυμίζει ότι από την εισβολή στην Ουκρανία η Ρωσία έχει πέσει σε διεθνή απομόνωση. Η Τουρκία όμως, το μόνο κράτος μέλος του ΝΑΤΟ που δεν έχει επιβάλει κυρώσεις στη Μόσχα, προσπαθεί να αποσπάσει τους Ρώσους ως πελάτες για την ενίσχυση της οικονομίας της. Διαβάζουμε: «Ένας από τους κύριους λόγους της εγγύτητας προς τη Ρωσία είναι η εξάρτηση της τουρκικής οικονομίας από τη Μόσχα» επισημαίνει ο Γερμανός αρθρογράφος. «Η χώρα όχι μόνο εισάγει πετρέλαιο και φυσικό αέριο από τον μεγάλο γείτονα στο βορρά, αλλά πέρυσι δέχθηκε πάνω από 4,7 εκ. Ρώσους τουρίστες. Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου συνόψισε την κατάσταση στη χώρας του με την εξής φράση: Πρέπει να αντέχει κανείς και οικονομικά τις κυρώσεις. Γι αυτό φέτος οι Ρώσοι τουρίστες θα πρέπει να κάνουν διακοπές στην Τουρκία. Στις αρχές του χρόνου η Ένωση Τούρκων Τουρ Οπερέιτορ ανακοίνωσε το φιλόδοξο αριθμό των 7 εκ. Ρώσων τουριστών. Ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν πρέπει να σταθεί εμπόδιο σε αυτόν τον στόχο».
Ο σχολιαστής επισημαίνει βέβαια ότι οι τιμές έχουν διπλασιαστεί σε σχέση με πέρυσι. «Παρόλα αυτά οι Τούρκοι τουρ οπερέιτορ αναμένουν μεγάλη ζήτηση από τη Ρωσία, ίσως διότι η Τουρκία είναι μια από τις ελάχιστες τουριστικές χώρες στιςε μπορούν να ταξιδέψουν οι Ρώσοι» περιγράφει την πραγματικότητα. «Η τουρκική κυβέρνηση μάλιστα θέλει να ιδρύσει μια νέα αεροπορική εταιρεία για ταξιδιώτες από τη Ρωσία. Ακόμη και το όνομα έχει ήδη επιλεγεί: Southwind Airlines. Θα είναι το ταίρι της ρωσικής αεροπορικής εταιρείας Nordwind, η οποία έχει έδρα τη Μόσχα και λόγω των δυτικών κυρώσεων δεν μπορεί να πάρει ανταλλακτικά από τις εταιρείες Airbus και Boeing. Επιπλέον οι εταιρείες leasing που μίσθωσαν τα αεροσκάφη στη Nordwind ζητούν να τους επιστραφούν.»
Η καταδίκη Καβάλα και το «βασίλειο του σκότους»
Ο γερμανικός τύπος ασχολείται και με την περίπτωση του Οσμάν Καβαλά, του Τούρκου ακτιβιστή και φιλάνθρωπου, που καταδικάστηκε χθες σε ισόβια κάθειρξη χωρίς αναστολή με την κατηγορία ότι βρίσκονταν πίσω από τις κινητοποιήσεις στο πάρκο Γκεζί το 2013 με στόχο την δήθεν ανατροπή της κυβέρνησης. «Στο βασίλειο του σκότους» επιγράφει το σχετικό σχόλιο η εφημερίδα Süddeutsche Zeitung. Ο αρθρογράφος κάνει λόγο για ένα πολιτικοποιημένο δικαστικό σύστημα στο κράτος του Ερντογάν, όπου δεν μπορεί να περιμένει κανείς δικαιοσύνη, όπου το δικαστικό σώμα χαρακτηρίζεται από αυθαιρεσία και έχει γίνει όργανο πολιτικής εκδίκησης.
«Για τον Ρετζέπ Ταίπ Ερντογάν ο 64χρονος Οσμάν Καβαλά είναι σύμβολο για πολλά που τον τρομάζουν» σημειώνει η εφημερίδα. «Σύμβολο μιας πλουραλιστικής κοινωνίας, μιας ζωντανής κοινωνίας που μπορεί να φανταστεί μιαν διαφορετική κοινωνία.Ένα κοινοβουλευτικό σύστημα αντάξιο του ονόματός του με πρόεδρο που να μοιράζεται την εξουσία, με ελευθερία τύπου και ελευθερία του συνέρχεσθαι. Ο Ερντογάν προσπάθησε πρόσφατα να βελτιώσει ξανά την εικόνα του εκτός Τουρκίας και να αναβαθμιστεί σε ρόλο διαμεσολαβητή ανάμεσα στη Ρωσία και την Ουκρανία. Χθες Δευτέρα, όταν το δικαστήριο συνεδρίαζε, ο Γενικός Γραμματέας των ΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες τον επισκέφθηκε στην Άγκυρα πριν ταξιδέψει στη Μόσχα και το Κίεβο. Όποιος επιδιώκει την ειρήνη στον κόσμο αλλά σπέρνει διχόνοια στη χώρα του δεν μπορεί να είναι αξιόπιστος διαμεσολαβητής. Προφανώς αυτή η απλή διαπίστωση δεν έφτασε στο ερμητικά κλειστό προεδρικό μέγαρο της Άγκυρας».
Ειρήνη Αναστασοπούλου
DEUTSCHE WELLE
