Ο πρωταθλητής μας στο σκι Ιωάννης Πρώιος αποκαλύπτει τι επηρέασε την προσπάθειά μου για πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες
Πρώτα από όλα σας ευχαριστώ πάρα πολύ όλους που με συγχαρήκατε για την πρώτη πανελλήνια μου διάκριση στην τεχνική κατάβαση του πανελλήνιου πρωταθλήματος.
Δεύτερον, κάπου εδώ θα απαντήσω έναν από τους βασικούς λόγους που επηρέασαν την προσπάθειά μου για την πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Δυστυχώς, στα μέσα της περσινής σεζόν υπέστην έναν σοβαρό τραυματισμό που οδήγησε σε χειρουργείο και έχασα πολύ κομβικούς αγώνες πρόκρισης. Στη συνέχεια, στην αρχή της φετινής σεζόν, έπαθα το γνωστό σύνδρομο κοιλιακών προσαγωγών που με καθήλωσε στο κρεβάτι για 3 εβδομάδες. Αν και ο προτεινόμενος χρόνος αποκατάστασης ήταν 2 μήνες, επέλεξα να ξεκινήσω πρόωρα την αθλητική δραστηριότητα προκειμένου να προλάβω την πρόκριση. Υπήρξαν μέρες που σηκωνόμουν μέσα στον ύπνο μου από τον πόνο και μέρες που έπρεπε να πάρω πολύ δυνατή φαρμακευτική αγωγή για να συνεχίσω το πρόγραμμα. Έδωσα τον αγώνα μου και με το παραπάνω και αν και δεν προκρίθηκα αισθάνομαι πολύ γεμάτος και περήφανος για τον εαυτό μου. Έτσι αν και καθυστερημένα, συγχαρητήρια
σε όλα τα παιδιά που συμμετείχαν στην αποστολή. Είναι όλοι τους σπουδαίοι αθλητές και έδωσαν έναν πολύ καλό αγώνα. Το επίπεδο του ελληνικού σκι ανεβαίνει και είναι πολύ συγκινητικό αν σκεφτεί κανείς ότι είμαστε μία μη αλπική χώρα.
ΤΡΙΤΟΝ, θα απαντήσω όσον αφορά κάποιες πιθανές αιχμές προς το πρόσωπό μου. Για να ξεκινήσω από κάπου, σήμερα διεξάγεται το τελευταίο event των ελληνικών αγώνων το οποίο επιλέξαμε σε συνεργασία με τον προπονητή μου και τους ανθρώπους που παρακολουθούν την κατάσταση της υγείας μου, να μην συμμετέχω σε αυτό. Συγκεκριμένα, κάποιοι θεώρησαν ότι αποχώρησα από τον αγώνα λόγω του ότι σνομπάρω τους ελληνικούς αγώνες.
Πριν αναφέρω τις αιτίες που δε συμμετείχα στον αγώνα, θα επισημάνω ότι ουδέποτε δεν αποχώρησα από κανέναν ελληνικό αγώνα και κάθε φορά που συμμετείχα σε έναν από αυτούς, παθιαζόμουν πιο πολύ από οποιονδήποτε άλλο αγώνα διότι σε τέτοια events, βρίσκονται όλοι οι άνθρωποι της ελληνικής χιονοδρομίας που αγαπώ πολύ και αισθάνομαι χρέος να δούνε ένα ωραίο θέαμα και υψηλό επίπεδο στο ελληνικό σκι. Όσων αφορά τώρα την επιλογή να μην συμμετέχω στον τελευταίο αγώνα, έχει να κάνει καθαρά με την υγεία μου.
Για την ακρίβεια, πριν 8 ημέρες, στην πρώτη διαδρομή μιας προπόνησης αισθάνθηκα έναν ξαφνικό πόνο στους λοξούς κοιλιακούς, που θύμισε τον πόνο που ένιωσα τον Σεπτέμβρη. Σε εκείνο το σημείο, θεώρησα ότι βρίσκομαι σε μία κατάσταση που άλλη μια σεζόν τελειώνει πρόωρα. Αδυνατώντας να το δεχτώ, διότι από τα μέσα Ιανουαρίου πραγματοποίησα ένα δίμηνο πραγματικά παθιασμένης και συνάμα πειθαρχημένης δουλειάς αποφάσισα σε συνεργασία με ειδικό να συνεχίσω τη σεζόν με ακόμα υψηλότερη φαρμακευτική αγωγή από ότι πριν. Συμμετείχα λοιπόν στον αγώνα με μειωμένο πόνο και η πρώτη μέρα κύλησε ομαλά.
Στον δεύτερο αγώνα, (γιγαντιαία τεχνική κατάβαση) πριν τη δεύτερη διαδρομή βίωσα ένα έντονο σφίξιμο και αμφιταλαντευόμασταν πραγματικά αν θα ξεκινήσω η όχι. Δεδομένου ότι είχα την ευκαιρία να κερδίσω τον τίτλο του πανελλήνιου πρωταθλητή, αποφάσισα να ξεκινήσω τον αγώνα.
Δυστυχώς συνέβη κάτι απρόσμενο καθώς έπεσα αρκετά άσχημα κάτι που επιβεβαιώνεται καθώς έσπασε το σκι και τα μπαστούνια μου. Ο πόνος επιδεινώθηκε μέσα στην μέρα, αλλά δε μπορούσα με τίποτα να δεχτώ ότι θα χάσω την επόμενη μέρα που ήταν το πανελλήνιο πρωτάθλημα της τεχνικής κατάβασης.
Σε συνεργασία με τους ανθρώπους που με παρακολουθούν λοιπόν, αύξησα αρκετά άνω του μεγίστου ορίου τις δόσεις σε φάρμακα και περιορίστηκε αρκετά ο πόνος κάτι που εξασφάλισε την επιτυχή συμμετοχή μου και νίκη του αγώνα. Το απόγευμα όταν ξεκίνησε να υποχωρεί η επίδραση των φαρμάκων, με παρότρυνση του προπονητή μου, αν και θέλαμε πολύ να ξεκινήσουμε τον τελευταίο αγώνα, δεν ήμουν σε θέση να ρισκάρω περαιτέρω την υγεία μου και αποφασίσαμε να επιστρέψουμε στη βάση μας ώστε οι ειδικοί να με εξετάσουν και να δούνε αν είμαι σε θέση να συμμετέχω στους επόμενους αγώνες του εξωτερικού.
(Όλα τα στοιχεία του ιατρικού μου φακέλου έχουν τεθεί υπόψην της ΕΟΧΑ και είναι στη διάθεση οποιουδήποτε ενδιαφερόμενου.)
Ευχαριστώ πραγματικά για το χρόνο σας και εύχομαι σε όλους τους συναθλητές μου καλή επιτυχία σε κάθε προσπάθεια τους. Συγκινήθηκα επίσης πάρα πολύ που ένιωσα τόσο ζεστά στους αγώνες του Παρνασσού. Είδα ανθρώπους που έχω στην καρδιά μου μετά από πολύ καιρό και μακάρι να ήταν εφικτό να πραγματοποιούνται περισσότεροι διεθνείς αγώνες στα ελληνικά βουνά.
