ΟΧΙ ΑΙΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΑΕΡΙΟ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΕΝΑ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ
ΟΧΙ ΠΟΛΕΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥΣ ΤΩΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΩΝ
ΕΞΩ ΤΟ ΝΑΤΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ
ΚΑΜΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΜΠΛΟΚΗ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΦΑΝΤΑΡΟΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ
ΕΞΩ Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑΤΟ ΚΑΙ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΕΣ ΒΑΣΕΙΣ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
1. Το φάντασμα του πολέμου δεσπόζει ξανά πάνω από την Ευρώπη με ευθύνη πρώτα
από όλα της αμερικανικής κυβέρνησης και του ΝΑΤΟ και ασθμαίνοντα ακόλουθο την
Ευρωπαϊκή Ένωση. Εντός του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει το
μερίδιο της ευθύνης που αντιστοιχεί στο θλιβερό της μπόι.
Οι ΗΠΑ επί Ομπάμα, ενορχηστρώνοντας το πραξικόπημα του Μαϊντάν στην Ουκρανία,
σε συμμαχία με νεοναζιστικές συμμορίες και εγκαθιστώντας ένα εθνικιστικό
καθεστώς– μαριονέτα, κατάφεραν να μεταφέρουν στην Ευρώπη τα ενδεχόμενα πεδία
των μαχών, με την αυταπάτη ότι ένας μεγάλος πόλεμος θα διεξαχθεί και πάλι
μακριά από τα εδάφη τους. Σήμερα, το καθεστώς του Κιέβου είναι έτοιμο να
αιματοκυλήσει τον ουκρανικό λαό, ανοίγοντας την αυλαία για έναν ευρωπαϊκό και
παγκόσμιο πόλεμο. Τα νήματα της μαριονέτας τα κινεί και τώρα ένας
«δημοκρατικός» πρόεδρος, ο Μπάιντεν, ο γιος του οποίου έκανε μπίζνες στην
Ουκρανία, κάνοντας τον ακροδεξιό εθνικιστή και χριστιανό φονταμενταλιστή Τραμπ
να φαντάζει αθώα περιστερά. Η απόφαση για εγκατάσταση αμερικανικών πυραύλων στα
ουκρανικά εδάφη συνιστά πρόκληση πρώτης γραμμής για τη Ρωσία – να φανταστούμε
τι αντιδράσεις θα υπήρχαν από τη πλευρά της Δύσης αν οι Ρώσοι μπορούσαν και
αποφάσιζαν να εγκαταστήσουν πυραύλους στο Μεξικό ή τον Καναδά.
Με το μυαλό στον κύριο αυριανό αντίπαλο των ΗΠΑ, την Κίνα, η κυβέρνησή Μπάιντεν
επιδιώκει μια ήττα της Ρωσίας, την οποία πρώτα δαιμονοποίησε, παίζοντας
αδίστακτα με τον κίνδυνο να αιματοκυλήσει όλη την Ευρώπη, να βυθίσει τον
πλανήτη στον όλεθρο.
Η κυβέρνηση των ΗΠΑ ωθεί στην ξέφρενη κούρσα των εξοπλισμών σε κάθε γωνιά του
πλανήτη – με το αζημίωτο φυσικά, τις πωλήσεις των δικών τους όπλων, πυραύλων
και αεροπλάνων. Αποχωρεί μονομερώς από τις συμφωνίες περιορισμού των πυρηνικών,
ενώ έχει καταπατήσει κάθε συμφωνία που συνήψε με τη Ρωσία εδώ και 30 χρόνια,
μόνο και μόνο για να την περικυκλώσει ασφυκτικά. Οι πολιτικοί των ΗΠΑ, οι
κατασκευαστές όπλων και πυρηνικών, οι στρατοκράτες του Πενταγώνου αγκαλιάζονται
σφιχτά με την πυρηνική καταστροφή.
2. Η βαθύτερη αιτία των επικίνδυνων εξελίξεων γύρω από την Ουκρανία είναι οι ανελέητοι ανταγωνισμοί των πολύ μεγάλων, αλλά και των μικρομεσαίων πολυεθνικών ομίλων και των ιμπεριαλιστικών κρατών τους για την κυριαρχία και τα μερίδια στις παγκόσμιες αγορές προϊόντων, εξόρυξης, εργασίας και εκμετάλλευσης.
Η Ουκρανία είναι ένα ακόμη πεδίο αναμέτρησης για την παγκόσμια καπιταλιστική
κυριαρχία. Η αμερικανική ηγεμονία έχει κλονιστεί βαθιά μετά την οικονομική
κρίση του 2007–09 και δεν έχει αναταχθεί. Η πανδημία χτύπησε και άλλο την
αμερικανική οικονομία, αποκάλυψε όλες τις δομικές αδυναμίες της, εξέθεσε την
έλλειψη στιβαρής κοινωνικής συνοχής, ενώ έδειξε σε όλον τον κόσμο τον βαθύ
διχασμό του αστικού πολιτικού κόσμου της με το αποτυχημένο πραξικόπημα του
Τραμπ. Οι κυρίαρχες μερίδες των αμερικανικών ελίτ και των πολυεθνικών απαίτησαν
από το πολιτικό προσωπικό τους μια γενική ανασυγκρότηση εντός της χώρας, με
έναν πακτωλό παροχών, ταυτόχρονα με μια επιθετική εκστρατεία για την επανασταθεροποίηση
της αμερικανικής ηγεμονίας στον κόσμο. Ξήλωσαν τον Τραμπ, ανέθεσαν στον
Μπάιντεν την αποστολή και ευθυγράμμισαν όσους συντηρητικούς μπορούσαν σε αυτή
τη γραμμή. Ο διχασμός, όμως, δεν έχει κλείσει, όπως δείχνουν τα «τιτιβίσματα»
του Τραμπ ενάντια στην αντιρωσική εκστρατεία, με τα οποία ο πρώην πρόεδρος και
το ακροδεξιό ρεύμα επιχειρούν να καπηλευθούν και να διαστρέψουν τα φιλειρηνικά
και αντιπολεμικά αισθήματα μεγάλων τμημάτων της αμερικανικής εργατικής τάξης
και του λαού των ΗΠΑ και άλλων χωρών.
3. Το «χρυσόμαλλο δέρας» της αμερικανικής εκστρατείας του Μπάιντεν δεν είναι άλλο από το φυσικό αέριο. Φωνασκώντας για την «εξάρτηση» της Ευρώπης από το φθηνό ρωσικό αέριο, οι ΗΠΑ επιχειρούν να την «απεξαρτήσουν» για να πουλήσουν το δικό τους πανάκριβο, σχιστολιθικό αέριο, το οποίο εξορύσσουν από τα τρίσβαθα της γης καταστρέφοντας ανεπανόρθωτα το περιβάλλον, για να το μεταφέρουν συμπιεσμένο με καράβια από την άλλη άκρη του Ατλαντικού, ακόμη και από τις ακτές του Ειρηνικού, προσθέτοντας και άλλο κόστος. Προς μεγάλη χαρά των Ελλήνων εφοπλιστών, οι οποίοι αφού «τα άρπαξαν» χοντρά από την Κίνα μεταφέροντας τα εμπορευματοκιβώτιά της (με αντάλλαγμα το λιμάνι του Πειραιά), τώρα μεταφέρουν υγροποιημένο αέριο LNG αρπάζοντας γερές φέτες κερδών από το μεγάλο αμερικανικό αφεντικό. Πάνω σ’ αυτό στηρίχτηκε και η απάτη της πράσινης ενέργειας από ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ και ΝΔ για να προχωρήσει η βίαιη απολιγνιτοποίηση.
Ποιος πληρώνει αυτή την πολιτική; Η εργατική τάξη, τα φτωχά κοινωνικά
στρώματα, οι μικροί μαγαζάτορες, που βλέπουν τους λογαριασμούς ρεύματος,
φυσικού αερίου, το πετρέλαιο θέρμανσης και τη βενζίνη να εκτινάσσονται στα ύψη.
Ενώ θα μπορούσε με έναν συνδυασμό ελεγχόμενης περιβαλλοντικής χρήσης του
λιγνίτη, υδροηλεκτρικής ενέργειας, ήπιας χρήσης των ΑΠΕ σε συνδυασμό με φθηνό
ρωσικό φυσικό αέριο, να απολαμβάνει φθηνό ρεύμα ο ελληνικός και οι άλλοι λαοί,
μαζί με χαμηλές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα.
4. Με την αντιρωσική
εκστρατεία τους οι ΗΠΑ επιδιώκουν να ευθυγραμμίσουν τους υποδεέστερους
ευρωπαίους ιμπεριαλιστές συμμάχους τους, οι οποίοι σύρονται για την ώρα, αλλά
οι διαφοροποιήσεις των μεγάλων κρατών της Ευρώπης είναι εμφανείς, με εξαίρεση
τον ανεκδιήγητο Μπ. Τζόνσον της Μεγ. Βρετανίας. Θα δεχτούν οι ηγέτες των χωρών
της ηπειρωτικής Ευρώπης να γίνουν οι λαοί τους πεδία βολής των ρωσικών
πυραύλων; Την απάντηση δεν θα τη δώσουν οι κυβερνήσεις. Θα τη δώσουν οι λαοί
των χωρών της Ευρώπης.
Οι λαοί δεν πρέπει να «τσιμπήσουν» στο πολεμικό αμερικανικό κάλεσμα για
«συσπείρωση των δημοκρατών» ενάντια στα «αυταρχικά καθεστώτα» της Ρωσίας, της
Κίνας, του Ιράν, της Βόρειας Κορέας και άλλων, μέσα στα οποία τσουβαλιάζουν τη
Βενεζουέλα και, ακόμη πιο προκλητικά, την Κούβα.
Ο πρώτος εχθρός των λαών είναι αυτοί: οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αυτοί είναι οι πυροκροτητές του πολέμου. Αυτούς οφείλει να βάλει στο στόχαστρό
του το αντιπολεμικό κίνημα.
Ο ελληνικός λαός και το αντιπολεμικό κίνημά του έχει έναν ακόμη λόγο να
στραφούν πρωταρχικά εναντίον τους: με τις βάσεις και τις παραχωρήσεις στις ΗΠΑ,
οι κυβερνήσεις της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και παλιότερα του ΠΑΣΟΚ, έχουν χώσει την
Ελλάδα βαθιά μέσα στην επιθετική και πολεμοχαρή συμμαχία του ΝΑΤΟ, έχουν
μετατρέψει τη χώρα σε ορμητήριο πολέμων και σε μαγνήτη πυραύλων. Μια πολιτική
«ίσων αποστάσεων» από τις ΗΠΑ και τη Ρωσία συσκοτίζει το γεγονός ότι η συμμετοχή
της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για το λαό μας.
5. Η αναγνώριση από τη ρωσική κυβέρνηση των ουκρανικών περιοχών του Ντονέτσκ, που, προκειμένου να προστατευθούν από τις υποκινούμενες από το Κίεβο φασιστικές συμμορίες, αναγκάστηκαν να αυτονομηθούν, σημαίνει στην πράξη αλλαγή συνόρων με τη βία ή την απειλή της χρήσης βίας. Οι λαοί, η φιλειρηνική και δημοκρατική ανθρωπότητα καταλαβαίνουν πολύ καλά ότι αλλαγή συνόρων με τη δύναμη των ιμπεριαλιστικών συσχετισμών στην εποχή μας σημαίνει πόλεμο, αίμα και δάκρυα. Η ρωσική κυβέρνηση δίνει ένα ακόμη επιχείρημα για την αναγνώριση και απόσχιση του Κοσόβου από τη Σερβία, του τουρκοκυπριακού ψευδοκράτους ή των κατειλημμένων από την Τουρκία εδαφών της Συρίας. Οι μόνοι που δεν δικαιούνται να διαμαρτύρονται είναι οι Αμερικανοί και οι «δυτικοί» ιμπεριαλιστές: αυτοί οργάνωσαν και αναγνώρισαν το διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, του Ιράκ, της Λιβύης, της Συρίας. Αμερικανοί και Βρετανοί άφησαν τον τουρκικό στρατό να καταλάβει τη βόρεια Κύπρο.
6. Η Ρωσία μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ κυριαρχείται από ιδιωτικά και κρατικά μονοπώλια, είναι μια ιδιόμορφη καπιταλιστική χώρα εντός της οποίας το κεντρικό κράτος παίζει ενεργό ρόλο. Είναι η μεγάλη πυρηνική δύναμη η οποία επιχειρεί να διεισδύσει στη Μεσόγειο, στη Βόρεια και Υποσαχάρια Αφρική και στην Ασία μέσω των στρατευμάτων της στη Συρία, των μισθοφόρων της στη Λιβύη και το Μάλι, μέσω των βάσεών της στην Κεντρική Ασία. Είναι μια ανερχόμενη δύναμη και μαζί με την Κίνα και τις άλλες χώρες των λεγόμενων BRIC αμφισβητεί το προηγούμενο στάτους κβο που εγκαθιδρύθηκε με τη «Νέα Τάξη» της δεύτερης αμερικανικής αυτοκρατορίας, από το 1990. Στον αγώνα της χρησιμοποιεί, μαζί με την Κίνα, τις ωραίες λέξεις της «ισοτιμίας», του «πολυπολικού κόσμου», της «ελευθερίας στο εμπόριο» κ.α.
Ο Πούτιν εκπροσωπεί τη Ρωσία των ιδιωτών και κρατικών «ολιγαρχών». Δεν
εκπροσωπεί τη Ρωσία του Τολστόι και του Τσέχοφ. Με το εθνικιστικό, αλαζονικό
διάγγελμά του, έδειξε ότι η σημερινή ρωσική αστική τάξη αντλεί τα σύμβολά της
από την τσαρική μοναρχία.
Πολύ περισσότερο, ο Πούτιν δεν εκπροσωπεί τη Ρωσία των μπολσεβίκων, του Λένιν
και των άλλων Ρώσων επαναστατών, που μέσω του διεθνισμού και όχι του εθνικισμού
έσωσαν την επανάσταση και ένωσαν τόσα έθνη, στα οποία έδωσαν το δικαίωμα της
δικής τους πατρίδας και της αυτοδιάθεσης.
7. Μια ήττα του αμερικανονατοϊκού ιμπεριαλισμού θα είναι θετική εξέλιξη για τον απελευθερωτικό αγώνα της μισθωτής εργασίας και των λαών με τον όρο της ανεξαρτησίας του από όλους. Μόνον έτσι μπορεί να υπάρξει επωφελής για τους λαούς, «εκμετάλλευση των ενδοκαπιταλιστικών αντιθέσεων» (όπως έδειξε η Οκτωβριανή Επανάσταση). Εναντίωση των λαών στις ΗΠΑ δεν σημαίνει υποταγή στη Ρωσία. Αντιαμερικανική λαϊκή εξωτερική πολιτική δεν σημαίνει φιλορωσική λαϊκή εξωτερική πολιτική. Σημαίνει, ανεξάρτητη, πολυδιάστατη, φιλειρηνική, αντιιμπεριαλιστική πολιτική, με ισότιμη, όσο είναι δυνατόν, συνεργασία των χωρών.
8. Είναι ιδιαίτερα ανησυχητική η μέχρι τώρα αμηχανία του λαϊκού αντιπολεμικού κινήματος. Σίγουρα οφείλεται στη γενική υποχώρηση του εργατικού, αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος στη χώρα μας, στην Ευρώπη και γενικότερα. Χρειάζεται όλη η Αριστερά και ειδικά τα κομμουνιστικά ρεύματα μιας νέας προοπτικής να συμβάλλουμε σε μια αγωνιστική, αντιπολεμική, φιλειρηνική συσπείρωση ενάντια στους κύριους αντιπάλους, τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, την κυβέρνηση της ΝΔ αλλά και τη φιλονατοϊκή πολιτική των ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ, ξεπερνώντας τον κατακερματισμό και τον μικροκομματισμό.
Να συμβάλλουμε σε μια βαθύτερη αναζήτηση και σε ουσιαστικές απαντήσεις των αιτιών που οδηγούν στους πολέμους της νέας εποχής. Όχι όμως, με μια μοιρολατρική στάση για το δήθεν «αναπότρεπτο» και «αντικειμενικό» των ιμπεριαλιστικών πολέμων, αλλά με την ιστορική αισιοδοξία ότι οι λαοί μπορούν να αποτρέψουν, να αναχαιτίσουν ή να σταματήσουν τους πολέμους με τον συνειδητό αγώνα τους σε κάθε χώρα ενάντια στις κυβερνήσεις τους και με τη διεθνή συνεργασία μεταξύ τους. Ειδικά στην Ελλάδα, μπορεί να αναπτυχθεί μια συνεργασία στο μαζικό κίνημα όλων των αντιπολεμικών κινήσεων, όπως η ΕΕΔΥΕ, ο Πανελλήνιος Αντιπολεμικός Κινηματικός Συντονισμός (ΠΑΚΣ) και άλλες. Ειδικά ο ΠΑΚΣ μπορεί και πρέπει να ανασυγκροτηθεί και να παίξει σημαντικό και ενωτικό ρόλο. Σε αυτή την κατεύθυνση μπορούν να συμβάλλουν η Αριστερή Πρωτοβουλία Διαλόγου και Δράσης, καθώς και ο Συντονισμός Κομμουνιστικών Δυνάμεων.
- ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΟΤΡΕΠΤΟΣ
- ΚΑΜΙΑ ΝΙΚΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΗ
- ΜΕΙΩΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΙΚΩΝ ΕΞΟΠΛΙΣΜΩΝ, ΠΥΡΗΝΙΚΟΣ ΑΦΟΠΛΙΣΜΟΣ
- ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΕΝΑ ΝΕΟ ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΕΝΑ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ
Τ.Ε Δυτικής Μακεδονίας
Κοζάνη 25/2/ 2022
